• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΒΥΘΟΥΛΚΑΣ' | 26 Μαρτίου 2018, 02:43

    Υπηρετώντας περίπου 30 χρόνια στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα ήθελα να επισημάνω ότι οι σχολικές εξωδιδακτικές δραστηριότητες (πολιτιστικές,περιβαλλοντικές,αγωγής υγείας)που υλοποιούνται σε εθελοντική βάση από μαθητές και εκπαιδευτικούς έδιναν πάντοτε τον ιδιαίτερο τόνο της ποιότητας,της έμπρακτης συνεργατικής διαδικασίας μεταξύ εκπαιδευτικών-μαθητών,μεταξύ εκπαιδευτικών της ίδιας σχολικής μονάδας,αλλά και εκπαιδευτικών και μαθητών διαφορετικών σχολικών μονάδων με τη δημιουργία δικτύων,κοινών δράσεων και την εμπέδωση πνεύματος συνεργασίας,που δεν είναι καθόλου αυτονόητη στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Τα τελευταία 20 χρόνια είχα τη δυνατότητα να εκπονήσω πλήθος τέτοιων δράσεων(π.χ.προγράμματα αγωγής υγείας,τοπικής ιστορίας,θεατρικές παραστάσεις,προγράμματα μουσειακής αγωγής,ομάδα μεσολαβητών,εκπαιδευτική τηλεόραση,προγράμματα με έμφαση στο πολιτισμικό κεφάλαιο ευάλωτων κοινωνικά ομάδων,στα ανθρώπινα δικαιώματα)τα οποία οφείλουν σε μεγάλο βαθμό την υλοποίησή τους στα φυσικά πρόσωπα που στελέχωναν και στελεχώνουν τις αντίστοιχες δομές σε επίπεδο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η επιστημονική τους επάρκεια,η καθοδήγηση που πρόσφεραν άλλοτε ατομικά και εξειδικευμένα άλλοτε με την οργάνωση απόλυτα πετυχημένων,βιωματικών κυρίως,ημερίδων,συνεδρίων ή και μόνη η προσφορά πολύτιμων πληροφοριών για θέματα που κάποιος θα ήθελε να διερευνήσει περαιτέρω είναι βασικοί λόγοι για τη διατήρηση των δομών αυτών που αποδείχθηκαν άκρως πετυχημένες από τα πράγματα. Θα μπορούσε κανείς να πει πάρα πολλά ακόμη για όλη αυτή την διαδρομή αλλά η ουσία είναι οι δομές αυτές πρέπει να διατηρηθούν.