• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Λιακέας' | 27 Μαρτίου 2018, 17:38

    Ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου ήταν και είναι απαραίτητος, απλώς τον αποδόμησαν και τον ευτέλισαν οι εκάστοτε ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας καθώς και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Κατ΄αρχάς ως Σχολικός Σύμβουλος έπρεπε να επιλέγεται ο καλύτερος τόσο από πλευράς προσόντων όσο και από πλευράς εμπειρίας και θητείας στη μάχιμη εκπαίδευση. Αυτό θα ήταν εγγύηση ότι ο εκπαιδευτικός αφενός θα είχε το κύρος και αφετέρου την ικανότητα να οδηγήσει και να εμπνεύσει τους συναδέλφους για τους οποίους θα ήταν υπεύθυνος. Εννοείται ότι τα κομματικά κριτήρια δεν θα έπρεπε να έχουν καμμία θέση. Τι έγινε λοιπόν; Οι ίδιες οι κυβερνήσεις που καθιέρωσαν το θεσμό δεν έδωσαν (ή δεν ενεργοποίησαν) ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ καθήκοντα και ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ του Σχολικού Συμβούλου. Ένα παράδειγμα για τα καθήκοντα θα ήταν να μπαίνει ο ίδιος μπροστά (πρώτος) και να διδάσκει, δίνοντας το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ των σύγχρονων τρόπων και μεθόδων διδασκαλίας. Και επίσης, να έχει τη δυνατότητα ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ του εκπαιδευτικού προσωπικού, με βάση όλα όσα δίδαξε και συζήτησε. Μη έχοντας αυτά τα δύο βασικά καθήκοντα, ο θεσμός του Σχολικού Συμβούλου "ευνουχίστηκε" με αποτέλεσμα να δέχεται και (δικαιολογημένες) επιθέσεις από διάφορους ότι οι Σχολ. Σύμβουλοι "λουφάρουν", μαζεύουν μόνο προσόντα για τις επόμενες κρίσεις και πολλά άλλα. Δείτε όμως που μας έχει οδηγήσει αυτή η κατάσταση: Ο κάθε εκπαιδευτικός διδάσκει ότι θέλει, όπως θέλει και με όποιο ρυθμό τον ευχαριστεί χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Με τέτοιες νοοτροπίες και μεθοδεύσεις τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να έχουν μετατραπεί από ΔΑΣΚΑΛΟΙ σε απλούς ΑΠΑΣΧΟΛΗΤΕΣ των παιδιών.