• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 7 Οκτωβρίου 2018, 08:54

    Ως φοιτητές της κατεύθυνσης Παιδαγωγικής του ΦΠΨ εκφράζουμε τη δυσάρεστη έκπληξή μας για την τροπή που παίρνει η διαβούλευση. Το διακύβευμα της κατάτμησης του ΦΠΨ είναι λοιπόν τα επαγγελματικά δικαιώματα των συμφοιτητών μας της κατεύθυνσης Ψυχολογίας και όχι η μετεξέλιξη των Τμημάτων που θα προκύψουν σε ισχυρές ακαδημαϊκές οντότητες με προγράμματα σπουδών επαρκέστερα και επαγγελματικά δικαιώματα κοινά με εκείνα του Τμήματος προέλευσής τους; Οι φοιτητές της κατεύθυνσης Ψυχολογίας όφειλαν να γνωρίζουν ότι εισήλθαν και φοίτησαν σε ένα Τμήμα με επαγγελματικά δικαιώματα φιλολόγου και μόνο˙ ότι εισήλθαν με χαμηλότερες βάσεις από εκείνες που ίσχυαν για το Τμήμα Ψυχολογίας˙ ότι οι γνώσεις τους στην Ψυχολογία αρκούσαν με το παραπάνω για την καλύτερη εκτέλεση του εκπαιδευτικού τους έργου αλλά όχι για να γίνουν ψυχολόγοι˙ και ότι αν επιθυμούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στην Ψυχολογία έπρεπε να ακολουθήσουν μια διαδικασία γνωστή εκ των προτέρων σε όλους: κατατακτήριες εξετάσεις! Γιατί, λοιπόν, είναι εκείνοι τώρα οι αδικημένοι και όχι εμείς, οι φοιτητές της κατεύθυνσης Παιδαγωγικής που αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε ένα ισορροπημένο υπερ-επαρκές για το εκπαιδευτικό/φιλολογικό έργο μας πρόγραμμα σπουδών; 18 μαθήματα από τα Τμήματα Φιλολογίας και Ιστορίας εκτός από τα μαθήματα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Διδακτικής και Ψυχολογίας του Τμήματός μας δεν αρκούσαν για να διδάξουμε ανθρωπιστικά μαθήματα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση; Γιατί δεν μεταφέρονται λοιπόν τόσο το πρόγραμμα όσο και τα επαγγελματικά μας δικαιώματα σ’ ένα νέο Τμήμα που θα ονομαζόταν «Τμήμα Επιστημών Εκπαίδευσης στις Ανθρωπιστικές Σπουδές» όπως προτάθηκε από τα συλλογικά όργανα (Τμήμα, Κοσμητεία και Σύγκλητο); Γιατί υποχρεωνόμαστε σε επιλογή ανάμεσα σε δύο Τμήματα, κανένα από τα οποία δεν έχει το αντικείμενο που επιθυμούσαμε να σπουδάσουμε όταν εισήλθαμε με τόση χαρά στο ενιαίο ΦΠΨ; Κύριε Υπουργέ Ούτε να γίνουμε εκπαιδευτές ενηλίκων επιθυμούμε ούτε να επικεντρώσουμε τις σπουδές μας στη Φιλοσοφία. Επιθυμούμε αυτό που είχαμε και μας το αφαιρείτε ολοκληρωτικά. Μήπως αυτή είναι η μεγαλύτερη αδικία που πρέπει να αποκασταθεί; Με σεβασμό 20 φοιτητές της Κατεύθυνσης Παιδαγωγικής του ΦΠΨ