• Σχόλιο του χρήστη 'Φωτεινή Γραμουσένη' | 22 Απριλίου 2020, 21:02

    Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι η ύπαρξη των μονόωρων μαθημάτων. Ο πραγματικός χρόνος που έχει ένας εκπαιδευτικός σε ένα τέτοιο μάθημα είναι 10-13 ώρες ανά τετραμηνο, ενώ είναι πολύ σύνηθες το σενάριο όπου χάνονται ένα η δύο μαθήματα λόγω αργίας η εκδρομής και ο εκπαιδευτικος βλέπει ξανά τους μαθητές του σε 15 ή 20 μέρες. Σε ένα μόνο το μάθημα η κάθε ώρα αντιστοιχεί σε 25 μαθητές. Οι Πληροφορικοι στη χώρα μας έχουν 200-300 διαφορετικούς μαθητές, ανάλογα με τη βαθμίδα στην οποία ανήκουν. Ούτε τα ονόματα των μαθητών δεν προλαβαίνουν να μάθουν, πόσο μάλλον να τους αξιολογήσουν. Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει και με άλλα μονοωρα μαθήματα. Η προτασή μου λοιπόν είναι να ομαδοποιηθούν οι ώρες σε μια δυο τάξεις. Στο δημοτικό για παράδειγμα θα μπορούσε να έιναι ένα δίωρο στις Δ,Ε και ΣΤ ταξεις, πάρα μια ώρα σε κάθε τάξη. Αντίστοιχα, στο Γυμνάσιο θα μπορούσαν να κάνουν 3 ώρες Τεχνολογία στην Α και καθόλου στη Β και Γ, 3 ώρες Πληροφορική στη Β και καθόλου στην Α και Γ κ.ο.κ. Επίσης, στο παρελθόν η Πληροφορικη στη Γ τάξη του Λυκείου και σε αντίθεση με άλλα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα είχε 2 ώρες διδασκαλίας την εβδομάδα και η ύλη ήταν αδύνατο να διδαχθεί σε βάθος. Ούτε τα παραδείγματα των βιβλίων δεν προλαβαίναμε να διδαξουμε. Θα πρότεινα να υπάρχει ίση κατανομή των ωρών διδασκαλίας μεταξύ των Πανελλαδικώς εξεταζόμενων μαθημάτων και να μην επανέλθει συντελεστής βαρύτητας σε συγκεκριμένα μαθήματα. Δεν καταλαβαίνω π.χ. γιατί ο μαθητής που θα τα πάει καλύτερα στα μαθηματικά προηγείται για μια σχολή Πληροφορικής έναντι κάποιου μαθητή, ο οποίος έγραψε πολυ καλυτερα στην ΑΕΠΠ, αλλά λίγο χειρότερα στα μαθηματικά.