• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλαος' | 23 Απριλίου 2020, 00:46

    Θεωρώ οτι η στοιχειώδης επιστημονική προσέγγιση του θεσμού απαιτεί το πρόσωπο που θα αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο να μη εμπλέκεται με αυτόν του εκπαιδευτικού για τους εξής λόγους: 1) Δεν μπορεί να υπάρχει εξάρτηση μαθητή με τον εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης (βαθμολογία, επιδόσεις στην τάξη, ανάθεση καθηκόντων και ρόλων) 2) Δεν πρέπει να βρίσκεται μόνιμα στο χώρο και να ποτελεί μέρος του συστήματος του σχολείου γιατί δυσκολεύει την απόκτηση της εμπιστοσύνης όχι μόνο των μαθητών, αλλά και του συχνά εμπλεκομένου συτήματος της οικογενείας τους. 3) Είναι προτιμότερο το ρόλο αυτό να τον αναλαμβάνει εξωγενής παράγοντας που έχει συχνή επαφή με το σχολείο, αλλά όχι μόνιμη, δεν επηρεάζεται από τις παγιωμένες συνθήκες του σχολείου, τις συμμαχίες που έχουν αναπτυχθεί, και δεν "κουβαλάει" την ψυχολογική κούραση των εκπαιδευτικών και το επιβαρυμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα τους. 4) Παρόλο που πολλά ζητήματα δυσκολιών των μαθητών στο σχολείο, μπορούν, ευαισθητοποιημένοι εκπαιδευτικοί να τα υποστηρίξουν ικανοποιητικά, ο ψυχολόγος είναι ο καταλληλότερος να παρέχει συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη στους μαθητές, τέτοια που να είναι αποτελεσματική και να εχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει αποδεκτή από τους μαθητές. Και αυτό γιατί αυτή η υποστήριξη,θα παρέχεται από εξειδικευμένο επιστήμονα και όχι από τον εκπαιδευτικό που στα μάτια των παιδιών διαδραματίζει έναν άλλο ρόλο 5) Για πολλά ζητήματα σχολικών προβλημάτων, δυστυχώς καμία εξειδίκευση και κατάρτιση δεν αρκεί για να αντιμετωπιστούν, εντός του συτήματος του σχολείου, προβλήματα εξειδικευμένα που απαιτούν επιστημονική γνώση και εμπειρία σε θέματα ψυχολογικής υποστήριξης Για όλους τους παραπάνω λόγους πιστεύω πως πέρα από την ευαισθητοποίηση και την απαραίτητη κατάρτιση για όλους τους εκπαιδευτικούς σε θέματα σχολικού εκφοβισμού, προκειμένου να αντιλαμβάνονται έγκαιρα και σωστά τα φαινόμενα αυτά, η εξειδικευμένη και πολυδιάστατη αντιμετώπισή τους, θα πρέπει να γίνεται από Ψυχολόγο.