• Σχόλιο του χρήστη 'Σταυρούλα Βερβερίδου' | 23 Απριλίου 2020, 16:17

    Η πρωτοβουλία αυτή θα μπορούσε δυνητικά να είναι σύμφωνη με τις καινούριες προσεγγίσεις για το σχολείο ως μία κοινότητα που νοιάζεται και φροντίζει τους μαθητές αλλά και σχετική με την επίλυση του σχολικού εκφοβισμού που είναι καλύτερο να γίνεται σε επίπεδο συστήματος. ΑΛΛΑ: είναι αδύνατο να υλοποιηθεί χωρίς την παρουσία ψυχολόγου στο σχολείο και δεν αναφέρεται πουθενά αυτή η συνεργασία. Δεν αρκούν οι επιμορφώσεις, ούτε η υποστήριξη του συντονιστή, χρειάζεται η κλινική εμπειρία ενός ψυχολόγου που θα συνεργάζεται- εποπτεύει τον εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης για την καλύτερη αντιμετώπιση της κάθε διαφορετικής περίπτωσης χωριστά. Επίσης, ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης, έτσι όπως παρουσιάζεται συγχέεται πολύ με το ρόλο του ψυχολόγου, δεν μπορεί να αναλάβει όλα αυτά τα ζητήματα, όλων των μαθητών του σχολείου παράλληλα με συμβουλευτική και ομάδες γονέων! Χρειάζεται να αφορά ΜΟΝΟ το φαινόμενου του σχολικού εκφοβισμού και να γίνεται σε συνεργασία με τον ψυχολόγο του συγκεκριμένου σχολείου και όχι τον ψυχολόγο κάποιας εξωτερικής δομής. Τα υπόλοιπα θέματα (εκτός του σχολικού εκφοβισμού)που αναφέρονται ως ευθύνη του εκπ/κού εμπιστοσύνης αφορούν τον ψυχολόγο και ειδικούς παιδαγωγούς που φυσικά συνεργάζονται με τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς για την επίλυσή τους. Επίσης, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την κρίση που περνάμε και την ανασφάλεια που φέρνει και για την επόμενη χρονιά, στην οποία είναι απαραίτητη η παρουσία ψυχολόγου στο κάθε σχολείο που θα συντονίζει σχετικές δράσεις. Τέλος, να αναφέρω την εμπειρία από το θεσμό του Συμβούλου Καθηγητή στα ΕΠΑΛ που θεωρώ έναν εξαιρετικό θεσμό και θυμίζει αυτόν του εκπ/κού εμπιστοσύνης: είναι πολύ δύσκολο να πείσεις τους εκπαιδευτικούς να πάρουν αυτό το ρόλο καθώς αισθάνονται ανεπαρκείς σε σχέση με το ρόλο αυτό (πολύ λογικό). Ο/η ψυχολόγος που συντονίζει τη δράση, επιμορφώνει και εποπτεύει το θεσμό είναι αυτός/η που καθιστά δυνατή την εφαρμογή του θεσμού και δίνει το κίνητρο στους εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν.