• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ' | 24 Απριλίου 2020, 10:29

    Ο τιμωρητικός διετής ή τριετής αποκλεισμός ειδικά λόγω μη αποδοχής θέσης ισούται με απόλυση, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε. Η λογική ότι αυτό γίνεται για να καλυφθούν πιο γρήγορα οι θέσεις θα μπορούσε να εξασφαλιστεί με μια πιο γρήγορη διαδικασία δήλωσης προτιμήσεων και ανακοίνωσης αποτελεσμάτων, όπως ανέφεραν και άλλοι σχολιαστές. Ή, εφόσον βλέπουμε ότι τα κενά είναι πάγια, πρέπει να δρομολογηθούν μόνιμες ή μακροχρόνιες προσλήψεις. Αν μην τι άλλο, θα έπρεπε να υπάρχει ένας χρονικός περιορισμός σε σχέση με το από πότε θα ισχύει οποιαδήποτε είδους τιμωρητική πολιτική. Δεν ευθύνεται ο αναπληρωτής για το χρονοδιάγραμμα ανακοινώσεων προσλήψεων. Εφόσον δεν έχει γίνει η ανακοίνωση της πρόσληψης εντός Σεπτεμβρίου, δεν έχει λογική ο αναπληρωτής να παραμένει άνεργος αναμένοντας εάν και που θα τοποθετηθεί και είναι λογικό να αναζητήσει εργασία μετά τον Σεπτέμβρη. Κάπως πρέπει να ζήσει την οικογένειά του! Συνοψίζοντας, θα πρέπει να μην υπάρχει οποιαδήποτε τιμωρητική πολιτική ούτε για άρνηση τοποθέτησης, ούτε για παραίτηση, πέραν της ήδη ισχύουσας του ενός έτους, καθώς οι αναπληρωτές δεν είναι πιόνια, αλλά άνθρωποι που ζούνε με μεροκάματο και ο λόγος για τον οποίο δεν δέχτηκαν μια τοποθέτηση, κρύβει σοβαρούς λόγους από πίσω. Εφόσον όμως το Υπουργείο επιθυμεί να προχωρήσει σε κάποιου είδους τιμωρητική διάταξη, νομίζω πως θα πρέπει αυτη να ισχύει μονο για την παραίτηση και όχι για την άρνηση και μόνο εφόσον η άρνηση γίνει εντός χρονικού περιθωρίου (εντός του πρώτου μήνα της σχολικής χρονιάς) που να δεσμεύει και το Κράτος, ώστε ο εργαζόμενος να έχει την ελευθερία να ζήσει την οικογένειά του, δίχως να παραμένει άνεργος και να περιμένει εάν και πότε το Κράτος θα τον καλέσει για υπηρεσία.