• Σχόλιο του χρήστη 'Κ. Π.' | 24 Απριλίου 2020, 21:33

    Η σκέψη και το όραμα της πολιτείας για το θεσμό είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή τόσοι πολλοί ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους σε μια προσπάθεια συνδιαμόρφωσης των όσο το δυνατό καλύτερων δυνατών παραμέτρων για την επιτυχία του θεσμού που πάει να γεννηθεί μόνο την αγωνία της πολιτείας για την επιτυχία της προσπάθειας καταδεικνύει. Το πλαίσιο του άρθρου 38 είναι σαφές και καλοσχεδιασμένο. Σημαντικότατες όλες οι γνώσεις που κουβαλάνε τόσοι πολλοί άξιοι επιστήμονες όπως οι ψυχολόγοι, οι παιδοψυχολόγοι, οι ψυχίατροι, οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, οι εργοθεραπευτές και τόσοι άλλοι, αλλά διαβάζοντας προσεκτικά το πλαίσιο του σχετικού άρθρου, όλοι θα μπορούσαν να καταλάβουν ότι για το συγκεκριμένο ρόλο, τίποτε καλύτερο δεν υπάρχει από τον εκπαιδευτικό που πραγματικά αγαπά και ενδιαφέρεται για τους μαθητές. Αυτός/η περνά ώρες καθημερινά με τα παιδιά, εντός τάξης ως διδάσκων/ουσα, εκτός τάξης στα διαλειμματα ως εφημερεύων/ουσα, εκτός της σχολικής μονάδας ως συνοδός σε επισκέψεις και εκδρομές. Με την παρατηρητικότητα, οξυδέρκεια και την τεράστια πείρα που κουβαλά τόσα χρόνια στο εργαστήρι του καθημερινού χρέους, είναι αυτός που πρώτος θα παρατηρήσει ή θα μάθει από τους ίδιους τους μαθητές τυχόν προβλήματα. Με την παράλληλη επιμόρφωση που το άρθρο 38 επισημαίνει, μόνο καλύτερος μπορεί να γίνεται. Η πρώτη ικανή και αναγκαία συνθήκη είναι το απλό αυτονόητο ενδιαφέρον και η καθημερινή επαφή με τους μαθητές. Έτσι λοιπόν μπορεί να κερδίσει πιο εύκολα από τον οποιοδήποτε την εμπιστοσύνη των μαθητών. Σίγουρα δεν μπορεί και δεν θέλει να αντικαταστήσει την δουλειά του ψυχολόγου στην υποστήριξη μαθητών και γονέων όπου αυτή χρειάζεται, ή δεν θα συνταγογραφήσει αν αυτό απαιτείται σε ευτυχώς λίγες δύσκολες περιπτώσεις, ούτε θα αποφασίσει για αλλαγή εξέτασης του μαθητή από τη γραπτή στην προφορική. Για όλα αυτά υπάρχουν συνδεδεμένες πάντα με τη σχολική μονάδα οι σχετικές δομές και οι ανάλογοι φορείς. Απλά ο εκπαιδευτικός καλείται να γίνει η γέφυρα μεταξύ όλων αυτών των ειδικών φορέων και των μαθητών και γονέων σε όσες περιπτώσεις αυτό απαιτείται. Γιατί σύμφωνα με το πλαίσιο του άρθρου υπάρχουν και περιπτώσεις οι οποίες άνετα θα μπορούσαν να διαχειριστούν έμπειροι εκπαιδευτικοί της μονάδας. Και αν όλα αυτά για πολλούς δεν μπορούν να αναγνωριστούν ως αυτονόητα, τι να κάνουμε; Άλλωστε αυτή την περίοδο υπάρχει προσπάθεια ανάδειξης και εφαρμογής των αυτονόητων! Λίγο ενίσχυση στο άρθρο ως προς την παρουσίαση με σαφήνεια κάποιων σημαντικών χαρακτηριστικών που θα πρέπει να διαθέτουν οι συνάδελφοι που θα αναλάβουν το ρόλο αυτό, δεν θα έβλαπτε.