Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Κ.' | 7 Δεκεμβρίου 2010, 14:31

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι εκπαιδευτικός με σημαντική προϋπηρεσία στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση και γονέας μαθητή που έχει ζήσει την διαδικασία των πανελλαδικών (και πρόκειται να την ξαναζήσω άμεσα και με το δεύτερο παιδί μου). Επί της ουσίας: 1) Ο μήνας Μάρτιος για την κατάθεση των μηχανογραφικών είναι ταυτόχρονα και αργά και νωρίς. «Αργά», διότι η επιλογή τμημάτων δεν είναι δυνατόν να γίνεται στη μέση της Γ΄ Λυκείου αλλά πολύ νωρίτερα. Άλλωστε οι μαθητές ουσιαστικά έχουν κάνει τις επιλογές τους όταν επέλεξαν τύπο Λυκείου μετά το Γυμνάσιο, όταν επέλεξαν κατεύθυνση στη Β΄ Λυκείου, όταν επέλεξαν το 6ο ή και το 7ο μάθημα στη Γ΄. Η επιλογή της σειράς προτίμησης συνεπώς δεν πρέπει παρά να αποτελεί τυπική και μόνο διαδικασία το Μάρτιο που απλά ο μαθητής θα κλιθεί να οριστικοποιήσει τις αποφάσεις του. «Νωρίς», διότι πράγματι είναι δύσκολο ένας έφηβος να είναι βέβαιος για το απόλυτα ορθό της επιλογής του. Πολύ δύσκολα κάποιος είναι σίγουρος ότι θέλει να σπουδάσει πχ μηχανολόγος και όχι ηλεκτρολόγος. Δυστυχώς συνήθως αυτό το αντιλαμβάνεται όταν ήδη έχει βρεθεί στο τμήμα που επέλεξε… Συνεπώς η πρόταση του Υπουργείου βρίσκεται σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση: Μηχανογραφικό το ΜΑΡΤΙΟ ή νωρίτερα και επιλογή ΣΧΟΛΗΣ και όχι ΤΜΗΜΑΤΟΣ. 2) Το παράδειγμα των ΕΠΑΛ δείχνει ότι η διαδικασία είναι απολύτως απροβλημάτιστη το Μάρτιο. 3) Το παράδειγμα των αιτήσεων για σχολές του εξωτερικού δείχνει ότι εκεί οι μαθητές δεν έχουν καμία δυσκολία να επιλέξουν από το Νοέμβριο της Γ΄ Λυκείου ή από τον Ιανουάριο της Γ΄ τα τμήματα της επιλογής τους. Η ημερομηνία λήξης για αιτήσεις πέρσι ήταν τον Ιανουάριο για την Αγγλία. 4) Η λύση του «διπλού μηχανογραφικού» μάλλον θα δυσκολέψει τους υποψηφίους. Θα εμπλακούν στη διαδικασία να επιλέξουν τελικά τμήμα με βάση τη λανθασμένη λογική «να μη πάνε χαμένα τα μόρια που έγραψα». 5) Το άγχος που σίγουρα υπάρχει το Μάρτιο είναι κοινό για όλους τους μαθητές. Επηρεάζει συνεπώς την απόδοσή όλων εξίσου και δεν στέκει ως επιχείρημα. 6) Προβλήματα περισσότερο «τεχνικής φύσης» μπορεί να παρουσιαστούν και προφανώς μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου: Θα πρέπει να αρθεί η υποχρεωτική επιλογή το πολύ δύο πεδίων ώστε οι υποψήφιοι να μπορούν να δηλώσουν ελεύθερα όσα πεδία επιθυμούν εφόσον βέβαια το μάθημα επιλογής που εξετάζονται τους δίνει αυτή τη δυνατότητα. Αν πχ υποψήφιος της τεχνολογικής έχει πάρει Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής καθώς και Αρχές Οικονομικής Θεωρίας να μπορεί να δηλώσει τμήματα από το δεύτερο, τέταρτο και πέμπτο πεδίο ελεύθερα. 7) Έχουν δίκιο οι μαθητές που διαμαρτύρονται για την εφαρμογή του ΣΕΠ στο σχολείο και πρέπει να αποτελέσει πρώτο μέλημα του Υπουργείου η αναβάθμιση του θεσμού ΣΕΠ. Οι μαθητές «διδάσκονται» ΣΕΠ μόνο στη Γ΄ Γυμνασίου και στο δεύτερο μόνο τετράμηνο της Α΄ Λυκείου. Οι καθηγητές που παίρνουν το μάθημα συνήθως το κάνουν λόγω ανάγκης συμπλήρωσης του ωραρίου τους και εξυπηρέτησης της συνολικής λειτουργίας της σχολικής τους μονάδας παρά τις αντίθετες εγκυκλίους του Υπουργείου που δυστυχώς τελικά εκ των πραγμάτων δεν εφαρμόζονται. Στη δε Α΄ Λυκείου τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά. Το μάθημα το αναλαμβάνουν ειδικότητες επειδή απλά προκύπτει μείωση του ωραρίου τους στο β΄ τετράμηνο. Αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα να αναλαμβάνει το ΣΕΠ ο γυμναστής του σχολείου εφόσον οι ώρες γυμναστικής μειώνονται στο β΄ τετράμηνο και ταυτόχρονα προστίθεται τότε το μάθημα του ΣΕΠ. Φυσικά οι μαθητές μισούν το ΣΕΠ (αν φυσικά κάνουν τελικά) που τους κόβει ώρες από τη γυμναστική και οι δε γυμναστές θα πρέπει να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια να εργαστούν με κάτι που δεν ξέρουν και δεν θέλουν ή τελικά να εγκαταλείψουν την προσπάθεια και έτσι να προκύψουν οι μαθητές που δικαιολογημένα λένε «δεν κάναμε ποτέ ΣΕΠ». Νομίζω θα πρέπει να δημιουργηθεί κλάδος εκπαιδευτικών ΣΕΠ άμεσα (χωριστό ΠΕ) και το μάθημα να επεκταθεί και στα δύο τετράμηνα της Α΄ Λυκείου τουλάχιστον. Ιδανικά δε σε όλες τις τάξεις, αφού στόχος του ΣΕΠ δεν είναι η διαμόρφωση ικανών ατόμων με ολοκληρωμένη ανάπτυξη που να μπορούν τελικά να ανταπεξέλθουν σε οποιαδήποτε ανάγκη (πχ συμπλήρωση του μηχανογραφικού). 8) Οι δομές ΣΕΠ που αναφέρθηκαν στη διαβούλευση έχουν πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα. Δυστυχώς ΓΡΑΣΕΠ έχουν ελάχιστες σχολικές μονάδες ή συγκροτήματα μονάδων. Οι δε εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε αυτά συνήθως διδάσκουν και μαθήματα της ειδικότητάς τους. Προτείνω να δημιουργηθεί από ένα ΓΡΑΣΕΠ σε κάθε σχολικό συγκρότημα και ο εκπαιδευτικός που θα το αναλάβει να έχει αποκλειστικά τα καθήκοντα ενημέρωσης των μαθητών, εφαρμογής του ΣΕΠ στην τάξη, συμβουλευτικών συναντήσεων με μαθητές και γονείς και γενικότερα ότι αφορά το θεσμό. Τα ΚΕΣΥΠ αποτελούν κεντρικές ανά νομό υπηρεσίες και δεν έχουν το δικαίωμα να ελέγχουν ουσιαστικά το έργο που γίνεται στο ΣΕΠ στα σχολεία. Ούτε βέβαια να επιβάλουν τους καθηγητές με επιμόρφωση που θα πρέπει να αναλάβουν το ΣΕΠ στα σχολεία. Τα στελέχη που υπηρετούν στις δομές είναι υψηλών προσόντων, έχουν κατά κανόνα μεταπτυχιακές σπουδές και επιμορφώσεις, και πρέπει το Υπουργείο να τους αξιοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα για τις επιμορφώσεις των εκπαιδευτικών που υλοποιούν το ΣΕΠ στην τάξη. 9) Είναι μεν δικαίωμα κάποιων να επιλέγουν ιδιώτες για να τους βοηθήσουν στη συμπλήρωση του μηχανογραφικού πληρώνοντας το αντίστοιχο κόστος. Όμως είναι υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει αυτή τη δυνατότητα δωρεάν, με αξιοπιστία και εγκυρότητα σε κάθε μαθητή. 10) Η γνώμη όλων σεβαστή. Όμως ποια είναι η άποψη των στελεχών που ασχολούνται από διάφορες θέσεις με το Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό και έχουν εμπειρία ατομικών ή ομαδικών συναντήσεων με χιλιάδες μαθητές τόσο πριν αλλά και μετά την υποβολή των μηχανογραφικών; Μήπως εκείνοι συμφωνούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία με την πρόταση του Υπουργείου; Ποια είναι η άποψη των πανεπιστημιακών που ασχολούνται με τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τη συμβουλευτική; Μήπως και αυτοί συμφωνούν; Η απάντηση είναι προφανώς ναι για Μάρτιο και διαφαίνεται σε όλες τις ημερίδες, συνέδρια, προτάσεις σχετικά με το θεσμό. Η τεκμηρίωση μεγάλη και δεν είναι δυνατόν να γίνει εκτενής αναφορά εδώ. Είναι νομίζω προφανές ότι η πρόταση του Υπουργείου είναι απολύτως ορθή. Όμως, αν δεν συνοδεύεται και από άλλα μέτρα και μια γενικότερη πολιτική ανάπτυξης του μαθητή δεν αρκεί για να βελτιώσει την κατάσταση. Πρέπει να ενισχύσετε ουσιαστικά το θεσμό του ΣΕΠ, να στελεχώστε πλήρως τα ΓΡΑΣΕΠ και τα ΚΕΣΥΠ, να δώσετε κίνητρα σε στελέχη με προσόντα να εργαστούν στις δομές (πχ πολλοί αξιόλογοι εκπαιδευτικοί εγκαταλείπουν πλέον τα ΚΕΣΥΠ διότι δεν λαμβάνουν εκεί καμία εκπαιδευτική-διδακτική προϋπηρεσία και έτσι δεν μπορούν να διεκδικήσουν μελλοντικά θέσεις διευθυντών κλπ). Και βέβαια οι υποψήφιοι να δηλώνουν σχολές και όχι τμήματα.