• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Σμαραγδάκης' | 27 Απριλίου 2020, 02:09

    Η Τράπεζα Θεμάτων είναι ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο επιχείρημα το οποίο απαιτεί μεγάλη προεργασία και κάποια μειονεκτήματα της δεν γίνεται να εξαλειφθούν. Η προηγούμενη φορά που επιχειρήθηκε ανέδειξε μόνο κάποια από τα προβλήματα καθώς και το διατρητό της όλης διαδικασίας. Σύμφωνα με την αιτιολογητική έκθεση "η λειτουργία της Τ.Θ.Δ.Δ. εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στην ουσιαστική κάλυψη του συνόλου της διδακτέας ύλης από όλα τα σχολεία της χώρας". Ο βασικός λόγος μη κάλυψης του συνόλου της ύλης είναι η τοποθέτηση εκπαιδευτικών μεσούσης της χρονιάς. Δεν λύνεται με την Τ.Θ.Δ.Δ. Επίσης δεν αιτιολογεί η έκθεση που στηρίζεται αυτή η εκτίμηση της. Κρίνοντας από άλλα σχόλια αυτό θα γίνει γιατί οι καθηγητές δεν θα τεμπελιάζουν στο μάθημα. Το πρόβλημα δεν λύνεται δυστυχώς με το να αναγκάσεις κάποιον να κάνει μάθημα. Θα κάνει κακό τυπικό μάθημα, η ουσία δεν αλλάζει. Το μόνο που μπορεί να καταφέρει η Τ.Θ.Δ.Δ. είναι να βάλει καλούπια που θα περιορίσουν τους εκπαιδευτικούς που θα πάλευαν για το κάτι παραπάνω. Η παιδαγωγική διαδικασία δεν πρέπει να μπαίνει σε καλούπια γιατί υποβαθμίζεται. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να έχει την ευχέρεια να κρίνει που να δώσει βάρος και ποιες λεπτομέρειες είναι δευτερεύουσες. Τα θέματα που είδαμε στο παρελθόν ισοπεδώνουν τη διαδιακασία, τυποποιώντας τη γνώση. Και μόνο για αυτό το λόγο η Τράπεζα Θεμάτων είναι μια πολύ κακή επιλογή. Σε κάθε περίπτωση πάντως διδάσκοντες πρέπει να είναι αυτοί που φτιάχνουν τα θέματα, και διδάσκοντες αυτοί που τα αξιολογούν. Η αντικειμενικότητα της εξέτασης υπάρχει μόνο στη θεωρία. Καταρχάς τα θέματα πρέπει να είναι κοινά σε όλα τα σχολεία, αλλιώς δεν έχει νόημα να μιλάμε για αντικειμενικότητα. Πόσο μάλλον με "κατά ήμιση" από την Τ.Θ.Δ.Δ. θέματα. Δεύτερον θα πρέπει να υπάρχει κανονιστικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει τη διαφάνεια της διαδικασίας, ανάλογο των Πανελλαδικών. Η προηγούμενη εφαρμογή αποδείχθηκε διατρητή και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Επομένως για την ορθή εφαρμογή απαιτείται η θεσμοθέτηση "μίνι-Πανελλαδικών" με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόστος χρόνου, κονδυλίων κ.α. Όσον αφορά το αντίκτυπο στους μαθητές. Το επιπλέονν άγχος μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας και καλό θα ήταν να ληφθεί και η γνωμοδότηση των σχετικών επιστημόνων σε αυτό, αλλά δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Η προσοχή των μαθητών μετατοπίζεται αυτόματα στα θέματα της Τράπεζας και χάνουν την ουσία που είναι η γνώση που πρέπει να προσλάβουν και η κατανόηση . Είναι ένα πρόβλημα που αναδεικνύεται περίτρανα στις Πανελλαδικές όσες φορές εμφανίζονται θέματα που απαιτούν κατανόηση και κριτική σκέψη, μόνο που εδώ το ρόλο της τράπεζας θεμάτων παίζουν τα βοηθήματα. Η ανασφάλεια των μαθητών σε συνδυασμό με το άγχος τους οδηγεί στην "πιο σίγουρη" λύση η οποία όμως είναι στείρα απομνημόνευση θεμάτων. Γενικότερα ένα εργαλείο εξαναγκασμού (ο καθηγητής να διδάξει οπωσδήποτε αυτό και ο μαθητής να μάθει οπωσδήποτε αυτό) είναι ένα κακό και ανεπαρκές εργαλείο. Είναι μια λύση κοντόφθαλμη που φανερώνει έλλειψη ιδεών και οράματος σε ένα χώρο που όσο του είναι απαραίτητα τόσο τα στερείται. Τελικά από την προηγούμενη εφαρμογή της το μόνο που είχε επιτύχει η Τράπεζα Θεμάτων ήταν να αναδειχθεί η γνωστική ανεπάρκεια ενός μεγάλου μέρους των μαθητών. Αν θυμάμαι καλά ακολούθησαν δυο διορθωτικές εγκύκλιοι και εκδόθηκαν τρεις φορές αποτελέσματα για να καλυφθεί το πρόβλημα κάτω από το χαλί.