• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Κούγκουλος' | 28 Απριλίου 2020, 09:28

    Θα ξεκινήσω αναγνωρίζοντας την ευαισθησία και τη θέληση του ΥΠΑΙΘ, να αντιμετωπίσει τα θέματα του σχολικού εκφοβισμού, της επιθετικότητας,των ρατσιστικών συμπεριφορών και όλων των υπολοίπων που αναφέρονται στο άρθρο 38. Θέματα και προβλήματα υπαρκτά στις σχολικές δομές. Όμως ο όρος που χρησιμοποιεί για τον "εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης" είναι αδόκιμος. Όλοι οι εκπαιδευτικοί είναι εμπιστοσύνης. Αλίμονο αν το ίδιο το ΥΠΑΙΘ δεν εμπιστεύεται τους εκπαιδευτικούς του. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί, λέει, ορίζονται κάθε χρόνο, στην αρχή του σχολικού έτους. Άρα κάθε χρόνο θα είναι και διαφορετικοί. Σε ένα 12/θέσιο σχολείο, 250 περίπου μαθητών, ο καθένας απ' αυτούς τους εκπαιδευτικούς θα έχει στην ευθύνη του 125 περίπου μαθητές, τους οποίους μπορεί να μην τους γνωρίζει ή να μην τους γνωρίζει τόσο καλά. Ποιος τους γνωρίζει, καλύτερα από κάθε άλλον; Ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός του τμήματος, ο οποίος εκτός των ίδιων των μαθητών, γνωρίζει και την οικογένεια και κάθε παράμετρο που μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κάθε μαθητή. Οι αρμοδιότητες που ανατίθενται σ' αυτούς τους εκπαιδευτικούς ξεπερνούν την εκπαίδευσή τους και είναι πάρα πολλές. Το να μιλά το ΥΠΑΙΘ για επιμόρφωση μόνο ως αστείο μπορεί να το εκλάβει κανείς. Θα γνωρίζουν οι υπηρεσίες του υπουργείου ότι και στο παρελθόν ορίστηκαν δύο, πάλι, εκπαιδευτικοί σε κάθε σχολείο, για να αντιμετωπίσουν παρόμοια θέματα, οι οποίοι υποτίθεται ότι επιμορφώθηκαν. Γιατί δεν τους αξιοποιεί; Η γνώση και η εμπειρία ορίζει ότι τέτοιου είδους θέματα πολυπαραγοντικά, πολύπλοκα και ευαίσθητα, αντιμετωπίζονται από ομάδες επιστημόνων. Τέτοιες ομάδες λειτουργούν σε πάρα πολλά σχολεία, έστω και για μία φορά την εβδομάδα. Λέγονται ΕΔΕΑΥ και αποτελούνται από ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής, τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή της σχολικής μονάδας. Εκεί μπορεί να ενταχθεί και η συμβολή των εκπαιδευτικών, για τα θέματα του άρθρου 38. Αξιοποιείστε τις ήδη υπάρχουσες δομές, τις οποίες πρέπει να ενισχύσετε με την παρουσία εκπαιδευτικών, να ξεκινούν το έργο τους και την παρέμβασή τους από την αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, ώστε να υπάρχει και μια συνέχεια. Όσο για την επιμόρφωση, αυτή πρέπει να είναι ουσιαστική και συνεχής. Δεν αρκεί ένα "σεμινάριο" μιας ή δύο ημερών και κάποιες φωτοτυπίες. Τα προβλήματα στα σχολεία μας είναι υπαρκτά, θα οξύνονται με την πάροδο των ετών και δεν πρέπει να μας βρίσκουν απροετοίμαστους, τρέχοντας πίσω από τις εξελίξεις, ως συνήθως.