• Σχόλιο του χρήστη 'Εκπαοδευτικός που υπηρετεί με απόσπαση μέσω ΔΕΠΠΣ στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία' | 30 Απριλίου 2020, 13:09

    Είμαι εκπαιδευτικός που υπηρετεί τα τέσσερα τελευταία χρόνια με απόσπαση στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία μέσω αξιολόγησης από την ΔΕΠΠΣ (σήμερα ΕΕΠΠΣ). Από το 2016 μέχρι σήμερα αξιολογούμαι με κατάθεση φακέλου κάθε χρόνο (πλην του περασμένου), για να διατηρήσω τη θέση μου. Αυτό το θεωρώ άδικο. Καμία άλλη κατηγορία εκπαιδευτικών δεν υποβάλλεται σε τόσο σκληρή αξιολόγηση και μάλιστα σε ετήσια βάση. Ούτε καν τα στελέχη εκπαίδευσης, των οποίων η θητεία παρατείνεται σταθερά την τελευταία δεκαετία. Κάθε χρόνο αξιολογούμαι επίσης από μηδενικής βάσεως. Η προϋπηρεσία μου στα σχολεία αυτά, εμπειρία μεταμορφωτική και καθοριστική για την επαγγελματική μου ανάπτυξη αλλά και δημιουργική από μέρους μου θητεία, δε μοριοδοτείται. Αυτό και αν είναι άδικο: Σε όλα τα συστήματα διορισμού της τελευταίας εικοσαετίας η εκπαιδευτική προϋπηρεσία (ωρομίσθιου/ αναπληρωτή) είναι βαρύνουσας σημασίας και υψηλά μοριοδοτούμενη. Είναι επίσης και άνισο: Συνάδελφοι αξιολογήθηκαν για πενταετή θητεία στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία και έλαβαν το 2013 έως 5 μόρια για την προϋπηρεσία τους. Μολονότι η αξιολόγηση για απόσπαση μέσω ΔΕΠΠΣ έγινε με το ίδιο νομοθέτημα, ατυχώς η προϋπηρεσία μας δεν προσμετρήθηκε. Είναι νομίζω αυτονόητο και αυταπόδεικτο ότι δουλεύοντας τέσσερα χρόνια στο ίδιο σχολείο αποτελώ μέλος οργανικό του Συλλόγου Διδασκόντων του, του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου που παράγει. Συμβάλλω δε σε αυτό: αναλαμβάνω ισότιμα με τους συναδέλφους μου καθήκοντα και υποχρεώσεις, βοηθώ με το ερευνητικό και επιστημονικό μου έργο στην ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, διαθέτω αυξημένα τυπικά προσόντα, εκπόνησα και εκπονώ δημιουργικές και καινοτόμες δράσεις. Έχω αξιολογηθεί σε όλο το χρονικό διάστημα αυτό, το σχεδόν ισόχρονο με τη διάρκεια μιας «θητείας» όχι μόνον στο τέλος κάθε έτους αλλά καθημερινά: από τους γονείς και τους μαθητές μου, από εθνικούς και διεθνείς οργανισμούς με τους οποίους συνεργάστηκα από πανεπιστημιακούς δασκάλους, από το καλό κλίμα της συνεργασίας μου με τους συναδέλφους και τους προϊσταμένους μου. Είμαι όμως άνθρωπος. Και βιώνω ένα απίστευτο άγχος στην καρδιά μας πρωτοφανούς κρίσης, που με δυσκολεύει αφάνταστα ψυχικά όσο και πρακτικά να καταθέσω εκ νέου φάκελο αξιολόγησης: Ψυχικά, γιατί παλεύω να συνδράμω τους μαθητές της Γ’ Λυκείου στον αγώνα τους, δουλεύοντας με ένα νέο πρόγραμμα σπουδών. Επειδή φοβάμαι για την υγεία οικείων μου και ανησυχώ για την εξέλιξη της πανδημίας. Δεν είναι κατάλληλη περίοδος για αξιολόγηση. Άλλωστε οι κρίσεις στελεχών εκπαίδευσης που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν το καλοκαίρι του 2020, φαίνεται ότι μετατίθενται του χρόνου και συνεπώς οι θητείες παρατείνονται. Πρακτικά, διότι πολλές από τις δράσεις που ενέκρινε το ΕΠΕΣ του σχολείου μου διακόπηκαν απότομα, λόγω της αναστολής λειτουργίας των σχολείων τον Μάρτιο. Για όλους τους παραπάνω λόγους ζητώ να ληφθεί μέριμνα στις μεταβατικές διατάξεις για όλους τους εκπαιδευτικούς που αποσπώνται μέσω πρόσκλησης από τη ΔΕΠΠΣ από το 2016 ως και το 2018. Αιτούμαι την ανανέωση χωρίς αξιολόγηση της απόσπασής τους για το σχολικό έτος 2020-2021 στο σχολείο που υπηρετούν κατά το τρέχον σχολικό έτος. Το θεωρώ ηθικό και δίκαιο για τους ίδιους. Κυρίως όμως κρίνω ότι κάτι τέτοιο είναι χρήσιμο και για τους μαθητές του σχολείου, στο οποίο ήδη υπηρετούν.