• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Αθανασιάδης' | 2 Μαΐου 2020, 23:41

    Η πρόταση επαναφοράς του μαθήματος των Λατινικών ως εξεταστέου μαθήματος κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, ωστόσο χρειάζονται σημαντικές αλλαγές στην διδακτέα ύλη και τον τρόπο εξέτασης, ώστε να γίνουν πιο ευχάριστα αλλά και πιο χρήσιμα για τους μαθητές και αυριανούς πολίτες της Ελλάδας και της Ευρώπης. Το μάθημα δεν πρέπει να περιορίζεται σε 50 διασκευασμένα κείμενα, τα οποία οι μαθητές αποστηθίζουν. Αξίζει να διατηρηθεί και να διδαχθεί ουσιαστικά η εισαγωγή των παλαιών εγχειριδίων, ώστε οι μαθητές να γνωρίζουν την ιστορία της ρωμαϊκής λογοτεχνίας και την αξία της. Πρέπει να επιλεγούν κείμενα τα οποία θα συνοδεύονται από εισαγωγικά σημειώματα και θα φέρνουν τους μαθητές σε επαφή με την ρωμαϊκή ιστορία και πολιτισμό. Θα μπορούσε, ακόμη, προς αποφυγή της παπαγαλίας μεταφράσεων και ενίσχυση της κριτικής ικανότητας των μαθητών να τίθεται στην εξέταση του μαθήματος σύντομο ελληνικό κείμενο για μετάφραση στην λατινική, με στόχο την εξέταση της κατανόησης εκ μέρους των μαθητών των γραμματικοσυντακτικών δομών της λατινικής και της εξοικείωσής τους με το λεξιλόγιο των διδασκόμενων κειμένων (κάτι ανάλογο ισχύει στις Παγκύπριες εξετάσεις). Ιδιαίτερα ενδιαφέρον για τους μαθητές θα ήταν ακόμη να μαθαίνουν τη λατινική γλώσσα κάνοντας συγκρίσεις με σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες και εντοπίζοντας ετυμολογικές συγγένειες λέξεων, κάτι που μπορεί να βοηθήσει και στην εκμάθηση του λεξιλογίου σύγχρονων λατινογενών γλωσσών. Ως απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του ΕΚΠΑ γνωρίζω τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές στην προσέγγιση των κειμένων στη λατινική γλώσσα, παρά το γεγονός ότι το μάθημα διδασκόταν μέχρι πρόσφατα στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι δυσκολίες φαίνεται μάλιστα πως αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια, όταν η διδασκαλία του μαθήματος περιορίστηκε στην Γ’ τάξη του Λυκείου με τις σημαντικές αλλαγές-εκπτώσεις στην διδακτέα ύλη. Είναι σαφές ότι με την κατάργηση της εξέτασης του μαθήματος οι μαθητές που εισάγονται στα Τμήματα Φιλολογίας, Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφίας κ.ά. θα στερούνται ακόμη και τις στοιχειώδεις γνώσεις λατινικής γλώσσας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να υποβαθμιστεί το επίπεδο των προσφερόμενων μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο, αφού οι φοιτητές θα πρέπει να διδαχθούν εκ του μηδενός τα Λατινικά και όχι απευθείας την Λατινική Γραμματεία και την Ρωμαϊκή Ιστορία μέσα από τις πηγές της. Σε σχέση τις απόψεις που ακούγονται ότι για άλλες σχολές, όπως οι Νομικές τουλάχιστον, το μάθημα της Κοινωνιολογίας είναι πιο χρήσιμο, θα ήθελα να καταθέσω μια προσωπική μου εμπειρία. Παρακολουθώντας ένα μεταπτυχιακό σεμινάριο Ρωμαϊκού Δικαίου αντιλήφθηκα τη σημασία και την επιρροή του Ρωμαϊκού Δικαίου στα Δίκαια σύγχρονων κρατών και κατ’ επέκταση την χρησιμότητα των Λατινικών στους μελλοντικούς νομικούς και ιδίως στους μελετητές της Ιστορίας του Δικαίου. Δεν γίνεται, λοιπόν, να εξοβελίσουμε το μάθημα αυτό, αντίθετα χρειάζεται να το ενισχύσουμε, εάν θέλουμε να διατηρήσει η χώρα μας το υψηλό επίπεδο ερευνητών στους διάφορους κλάδους της Αρχαιογνωσίας.