• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΕΟΔΩΡΑ' | 3 Μαΐου 2020, 13:50

    Η εισαγωγή νέων δεξιοτήτων στα νηπιαγωγεία θα μπορούσε να ισχύσει σαν πρόταση και να υποστηριχθεί από τον κλάδο, αν δεν υπήρχαν ήδη στο Αναλυτικό Πρόγραμμα του Νηπιαγωγείου. Η φυσική αγωγή και η πληροφορική αποτελούν διδακτικά αντικείμενα και οι εκπαιδευτικοί προσχολικής αγωγής έχουν λάβει την αντίστοιχη εκπαίδευση στα 4 χρόνια των σπουδών τους στο Πανεπιστήμιο, όπως επίσης και επιστήμες της διδακτικής. Το βασικότερο μέσο διδασκαλίας στο νηπιαγωγείο είναι το παιχνίδι. Όλα τα γνωστικά αντικείμενα (γλώσσα, μαθηματικά, φυσική αγωγή, πληροφορική, εικαστικά, φυσικές επιστήμες) του Αναλυτικού Προγράμματος του Νηπιαγωγείου διδάσκονται αποκλειστικά και μόνο υπό το πρίσμα του παιχνιδιού, κατάλληλου για τις ηλικίες τις οποίες εκπαιδεύουμε στα Νηπιαγωγεία. Οι Νηπιαγωγοί, εκπαιδευόμενοι από καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο και όχι από σεμινάρια ή επιμορφώσεις, έχουν γνώσεις για την ανάπτυξη του παιδιού 0-6 ετών, χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει ορίσει το Ελληνικό Κράτος την προσχολική εκπαίδευση και έχει θέσει τους νηπιαγωγούς υπεύθυνους για τη διδασκαλία των παιδιών αυτής της ηλικίας. Οι εκπαιδευτικοί προσχολικής αγωγής έχουν λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση ώστε να είναι σε θέση να ορίζουν, προσαρμόζουν και υλοποιούν το πρόγραμμά τους πάντα με γνώμονα το παιδί προσχολικής ηλικίας‘ τις ανάγκες του, τις ιδιαιτερότητές του, τα ενδιαφέροντά του και όχι με βάση ένα σταθερό, κλειστό, αυστηρό πρόγραμμα, το οποίο δε δίνει τη δυνατότητα ελιγμών και αναπροσαρμογής. Το Νηπιαγωγείο είναι το πρώτο σχολείο για πολλά παιδιά, η πρώτη επαφή με μια ομάδα διαφορετική από την οικογένεια, η πρώτη μεγάλη έξοδος και βήμα αυτονομίας και ανεξαρτησίας του παιδιού προσχολικής ηλικίας. Είναι, επίσης, η μοναδική βαθμίδα στην εκπαίδευση στην οποία υπάρχει η δυνατότητα εξατομικευμένης προσέγγισης (κάτι το οποίο δυσχεραίνεται τόσο με τον ανώτατο αριθμό μαθητών στην τάξη που ισχύει μέχρι τώρα όσο και με την αύξηση του αριθμού αυτού) και προσοχής στις ανάγκες του παιδιού προσχολικής ηλικίας αλλά και της οικογένειάς του. Σύμφωνα με τους παιδοψυχολόγους το 50% της προσωπικότητας του ανθρώπου δομείται μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του. Το υπόλοιπο 25% μέχρι την ηλικία των 6 και το τελευταίο 25% στην ενήλικη ζωή. Επομένως, γίνεται αντιληπτή η σπουδαιότητα της παιδικής ηλικίας και η ευαισθησία και ο χρόνος που απαιτείται από τους γονείς αλλά και τους ορθά καταρτισμένους εκπαιδευτικούς προσχολικής αγωγής. Αν το Υπουργείο ενδιαφέρεται πραγματικά για τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών προσχολικής ηλικίας, θα πρέπει να επενδύσει σε σχολές γονέων στελεχωμένο με τους κατάλληλους επιστήμονες (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς). Αν το Υπουργείο ενδιαφέρεται πραγματικά για τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών προσχολικής ηλικίας, θα πρέπει να επενδύσει στην πραγματική υποστήριξη των νηπιαγωγών στα σχολεία με τη μόνιμη παρουσία ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, λογοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, σχολικών νοσηλευτών με στόχο τη σωστή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών καθώς επίσης και την αποφυγή της σχολικής διαρροής. Αν το Υπουργείο ενδιαφέρεται πραγματικά για τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών προσχολικής ηλικίας, θα πρέπει να επενδύσει στην καθ ολοκληρία υποστήριξη των μαθητών και των οικογενειών τους με την αρτιότατη στελέχωση των Κέντρων Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης (ΚΕΣΥ) της χώρας και τον μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης και τοποθέτηση των προαναφερθέντων σε ένα σχολείο και όχι διαμοιραζόμενους σε πολλά. Αν το Υπουργείο ενδιαφέρεται πραγματικά για τη σωστή εκπαίδευση των παιδιών προσχολικής ηλικίας, θα πρέπει να στελεχώσει τα νηπιαγωγεία με μόνιμους εκπαιδευτικούς, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα συνέχισης του έργου του ίδιου νηπιαγωγού με τα ίδια παιδιά τη δεύτερη σχολική χρονιά και όχι να σπαταλιέται χρόνος γνωριμίας και απόκτησης εμπιστοσύνης εξ αρχής μεταξύ εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων. Ευχαριστώ!