• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ' | 4 Μαΐου 2020, 21:51

    ΣΧΟΛΙΟ: Μελετώντας την αιτιολογική έκθεση στεκόμαστε σε κάποια σημεία αυτής που χρήζουν σχολιασμού. Σε αυτήν αναφέρεται πως σκοπός δεν είναι να υποκαταστήσει υφιστάμενους θεσμούς αλλά να λειτουργήσει συμπληρωματικά και ενισχυτικά. Το σύνολο των αρμοδιοτήτων που παρατίθενται στη συνέχεια δείχνει πως ουσιαστικά σκοπός είναι να τους υποκαταστήσει και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν συμπληρωματικές. Ακόμα όμως και αν δεχτούμε τη συμπληρωματική φύση του θεσμού αυτό σημαίνει πως εντοπίζονται αδυναμίες στους υφιστάμενους θεσμους τους οποίους όμως η πολιτεια προφανως δεν εχει σκοπό να ενισχύσει με τρόπο που να λειτουργούν πλέον απρόσκοπτα. Ενδεικτικό παράδειγμα θα μπορούσε να αποτελέσει το ΕΣΠΑ για πρόσληψη σχολικών ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών οι οποίοι συνδράμουν το εκπαιδευτικό έργο στην Αθμια και Βθμια Εκπ/ση με διεπιστημονική συνεργασία. Εφόσον αξιολογηθεί ότι το εν λόγω πρόγραμμα έχει θετικό αντίκτυπο σε μαθητές - εκπαιδευτικούς - γονείς οφείλει να παραταθεί βραχυπρόθεσμα η χρηματοδότησή του και να προταθεί για το εγγύς μέλλον, επίσης, η κατοχύρωση της παρουσίας των εν λόγω ειδικοτήτων σε μόνιμη βάση σε κάθε σχολείο, παρά να επιχειρείται έμμεσα να αντικατασταθεί από τον εκπαιδευτικό εμπιστοσύνης. Στη συνέχεια αναφέρεται πως στόχος είναι να καλλιεργηθούν πιο συστηματικά οι γνώσεις και δεξιότητες ορισμένων εκπαιδευτικών για την προληπτική ανίχνευση ή/και αμεσότερη και συνεκτικότερη παρακολούθηση και αντιμετώπιση παιδαγωγικών θεμάτων συνθετότερης φύσης... Οι δεξιότητες που αφήνει να εννοηθεί είναι απαραίτητες πλέον σε όλους τους εκπαιδευτικούς .Για ποιο λόγο περιορίζεται στην καλλιέργεια αυτών μόνο για ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ εκπαιδευτικούς ; Περαιτέρω συνεχίζει και συμπληρώνει ότι οι δεξιότητες αυτές θα αφορούν την προληπτική ανίχνευση ή/και αμεσότερη και συνεκτικότερη παρακολούθηση και αντιμετώπιση παιδαγωγικών θεμάτων συνθετότερης φύσης… Η προληπτική ανίχνευση για τα θεματα που αναφέρει παρακάτω μπορεί να πραγματοποιείται από τον εκάστοτε εκπαιδευτικό τάξης και σίγουρα θα πρέπει πάντα να αφορά το σύνολο του προσωπικού του σχολείου.Η συνεκτική παρακολούθηση μπορεί να πραγματοποιηθεί με την παροχή πρωτοκόλλων παρατήρησης και παρακολούθησης προς τους εκπαιδευτικους. Στη συνέχεια τα στοιχεία αυτά μπορούν να αξιοποιηθούν από το σύλλογο διδασκόντων για τον σχεδιασμό προγραμμάτων πρόληψης είτε αυτα αφορούν ψυχοσυναισθηματικά θέματα είτε μαθησιακά. Στη συνέχεια ως προς τις αρμοδιότητες γράφει: Πρόκειται για εκπαιδευτικό της σχολικής μονάδας ευθύνης του, ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα παροχής συμβουλών και παιδαγωγικής υποστήριξης προς τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς/κηδεμόνες, τα κρούσματα ενδοσχολικής βίας, θέματα ακραίων συμπεριφορών, συμπερίληψης και ενσωμάτωσης, μαθησιακών δυσκολιών...Ακυρώνεται ο ρολος του δασκάλου τάξης και ταυτοχρονα επιλέγεται ένα μοντέλο μη πρακτικό αφού είναι διαφορετικό να υποστηρίζει κάποιος 20-25 μαθητές με τους γονείς τους και άλλο τουλάχιστον 140 (ορίζονται δύο εκπαιδευτικοί με δυνατότητα αυξομείωσης). Επίσης. η επαφή μαθητή- δασκάλου και γονιού- δασκάλου είναι διαφορετικής φύσης από αυτήν που μπορεί να υπάρξει με οποιοδήποτε άλλο μέλος του προσωπικού. Ο μαθητής πρέπει να έχει την άνεση να απευθύνεται και να νιώθει ότι υποστηρίζεται από τον κάθε εκπαιδευτικό του σχολείου που φοιτά, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος για αρνητική διάκριση εις βάρος των υπόλοιπων εκπαιδευτικών καθώς και υποβάθμισης της σχέσης εμπιστοσύνης που οφείλει να δημιουργείται με κάθε εκπαιδευτικό ξεχωριστά. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά σχολεία στελεχώνονται σε μεγάλο βαθμό από αναπληρωτές, υπάρχει ισχυρή πιθανότητα την επόμενη σχολική χρονιά ο εν λόγω επιμορφωμένος εκπαιδευτικός να μην υπηρετήσει στην ίδια σχολική μονάδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη έναρξης της όλης διαδικασίας από μηδενική βάση. Ο διευθυντής του σχολείου, ο υποδιευθυντής και ο δάσκαλος τμήματος μπορούν να αποτελούν ομάδα υποστήριξης όπως συμβαίνει και τώρα. Αν η πρόθεση είναι να υπάρξει συστηματικότερη αποτύπωση αυτών των προσπαθειών τα πρωτοκολλα καταγραφής μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για όλους τους εκπαιδευτικούς. Όσον αφορά τα κρούσματα ενδοσχολικής βίας αυτά αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένη σειρά ενεργειών από ολόκληρη τη σχολική μονάδα. Το πρώτο επίπεδο αντιμετώπισης είναι η πρόληψη. Για να είναι επιτυχημένη, απαιτείται η συμμετοχή όλου του προσωπικού ακόμα και του μη εκπαιδευτικού. Το δεύτερο επίπεδο αφορά την αντιμετώπιση. Ομοίως αναγκαία είναι η γνώση και συμμετοχή όλου του προσωπικού.Τα κρούσματα συμβαίνουν εντός και εκτός σχολείου. Στα διαλείμματα όπου παρατηρούνται τα περισσότερα κρούσματα υπεύθυνοι είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί και όχι μεμονωμένα άτομα. Είναι διαφορετικός ο χειρισμός που μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον/την δασκαλο/α ταξης με τον οποίο ήδη έχει χτιστεί σχέση εμπιστοσύνης. Αν αναφερόμαστε σε ακραίες περιπτώσεις εκφοβισμού τότε απαραίτητοι κρίνονται άλλοι θεσμοί όπως η εδεαυ και σίγουρα ειδικότητες ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών. Αν δούμε το προφίλ μαθητών που ασκούν ή δέχονται bullying σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα θα παρατηρήσουμε εύκολα πως πίσω από τον καθένα υπάρχουν κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες αλλά και ενδοοικογενειακά προβλήματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με τους όρους συμπερίληψη και ενσωμάτωση πλέον αναφερόμαστε σε συνολική ενσωμάτωση διαφορετικών ομάδων και όχι μόνο ΑμεΑ. Και πάλι όλο το προσωπικό οφείλει και πρέπει να μπορεί να τα διαχειριστεί μετά από κατάλληλη επιμόρφωση σε τέτοιου είδους ζητήματα. Ο τομέας της ανίχνευσης, αντιμετώπισης και λήψης αποφάσεων για μαθησιακά ζητήματα και ειδικότερα για μαθητές με εεα ή και αναπηρία δεν μπορεί να αποτελέσει αρμοδιότητα άλλου πέρα από τον εκπαιδευτικό του τμήματος ένταξης σε συνεργασία με τον εκάστοτε εκπαιδευτικό της τάξης του μαθητή. Ειναι οι μόνοι που έχουν πλήρη και σαφή εικόνα του μαθητή και οι εκπαιδευτικοί εαε είναι οι πλέον εξειδικευμένοι για την υποστήριξη μαθητών, εκπαιδευτικών και δασκάλων . Ο ρόλος τους πάντα ήταν και θα παραμείνει πολυδιάστατος στον τομέα αυτό όπως και ορίζεται από το καθηκοντολόγιο των εκπαιδευτικών εαε. Συνολικά οι αρμοδιότητες αυτές αποτελούν αρμοδιότητες άλλων ειδικοτήτων. Υπάρχουν θεσμοί που υπολειτουργούν αντί να ενισχυθούν και να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος τους. Τελευταίο σημείο σχολιασμού αποτελεί ο προσδιορισμός προσόντων, και καθηκόντων με υπουργικές αποφάσεις. Αυτό δείχνει πρόθεση για αποφάσεις κατά το δοκούν και όχι έναν οργανωμένο, μακροχρόνιο σχεδιασμό για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που καλείται να διαχειριστεί ο εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης.