• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Θεοδωράτου' | 4 Μαΐου 2020, 23:24

    Ένα υπουργείο Παιδείας που καθιερώνει μονόωρη Θεατρική Αγωγή μόλις στις τέσσερις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου καταργώντας την στις Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεις, δίνει σαφές στίγμα της στάσης του απέναντι στο θέατρο, στη χώρα που κατά τα λοιπά διατείνεται ότι το "γέννησε": Απλώς το απαξιώνει, ευτελίζοντάς το σε παιχνίδι "για τα μικρά παιδιά", που μεγαλώνοντας έχουν με "σοβαρότερα μαθήματα" να ασχοληθούν. Κι όμως, η θεατρική αγωγή μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, ειδικά στην προεφηβεία, όπου καλείται να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του μέσα από την κοινωνικοποίηση. Το θέατρο συντελεί καθοριστικά σε αυτή την ψυχοκοινωνική φάση, σε μια ομαλή μετάβαση στην εφηβεία, τονώνοντας την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το αίσθημα προσωπικής ολοκλήρωσης, εξοικειώνοντάς το με το σώμα του, μετριάζοντας τη βασανιστική συστολή αυτής της ηλικίας, ασκώντας το στην ομαδικότητα και την αποδοχή του άλλου και αποτρέποντας έτσι νοσηρά φαινόμενα όπως ο ρατσισμός και το bullying... Εύχομαι να αναθεωρήσει το Υπουργείο την πάγια, δυστυχώς, υποβάθμιση της Θεατρικής Αγωγής στη θέση του φτωχού συγγενούς στο αναλυτικό πρόγραμμα των σχολείων. Εύχομαι και προσδοκώ να αξιοποιηθεί επιτέλους το Θέατρο ως πολύτιμο παιδαγωγικό εργαλείο, όχι μόνο για την αισθητική, αλλά, κυρίως, για την ηθική και κοινωνική καλλιέργεια των παιδιών...