Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 03 – Κατανομή χρόνου ανά διδακτικό αντικείμενο στα Δημοτικά ΣχολείαΣχόλιο του χρήστη ActionAid Hellas | 5 Μαΐου 2020, 16:58
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Αρθρο 3: Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι επιστημονικές έρευνες, που επιβεβαιώνουν αυτό που η εκπαιδευτική διαδικασία έχει εμπειρικά επιβεβαιώσει, όσο αφορά το ρόλο που επιτελεί η τέχνη ως σύγχρονο εκπαιδευτικό εργαλείο. Παρατίθενται ενδεικτικά: η τέχνη ως εργαλείο βοηθά την πρόσληψη της γνώσης από τους μαθητές/τριες συμπεριληπτικά και παράλληλα δρα θεραπευτικά πάνω στους συμμετέχοντες. Στην προτεινόμενη κατανομή χρόνου για τα διδακτικά αντικείμενα τα μαθήματα που συσχετίζονται με τις διάφορες μορφές τέχνης, έχει συρρικνωθεί, ειδικά της θεατρικής αγωγής. Ένα εξαιρετικά κατάλληλο και ευέλικτο εργαλείο μάθησης με εύρος θεματικών και για όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, δεν βρίσκει τον χώρο που του αρμόζει, ούτε στο δημοτικό. Αντίθετα, διαφαίνεται από το ίδιο άρθρο ότι δίνεται για άλλη μια φορά μεγαλύτερο βάρος στα γνωστικά αντικείμενα που στοχεύουν στην ανάπτυξη της γλωσσικής και λογικο-μαθηματικής νοημοσύνης, κατά τα Γκάρντνερ, αποκλείοντας έτσι την ολιστική ανάπτυξη των μαθητών / τριων και των μελλοντικών πολιτών της χώρας μας. Επιπρόσθετα, το ειδικό βάρος που δίνεται στα συγκεκριμένα διδακτικά αντικείμενα, τα οποία θα ήταν αποδεδειγμένα πιο εύληπτα από τους μαθητές/τριες, με την χρήση πιο διαδραστικών και βιωματικών εργαλείων, όπως αυτά του θεάτρου, προάγει την ακαδημαϊκή αριστεία και αποκλείει κάθε μορφή διαφορετικότητας στο ελληνικό σχολείο του 2020, «θάβει» ταλέντα και δεξιότητες και συρρικνώνει μακροπρόθεσμα την αγορά εργασίας. Θέλοντας να μεταφέρουμε την εμπειρία μας, ως εκπαιδευτικός τομέας της ActionAid, που χρησιμοποιεί σταθερά και αδιάλειπτα το θέατρο, ως βασικό εργαλείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, επισημαίνουμε τα πολλαπλά οφέλη, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, των μαθητών/ τριων από την οργανική χρήση του θεάτρου στην εκπαίδευση τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικό. Ξαναβλέποντας, τέλος, την προτεινόμενη κατανομή των διδακτικών ωρών, εύλογα αναρωτιέται κανείς, τι είδους σχολείο θέλουμε τελικά;