• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΟΣΕΕΠΕΑ' | 5 Μαΐου 2020, 17:44

    Άρθρο 49 Το άρθρο 49 αφορά ρυθμίσεις για τη λειτουργία των σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αναφέρεται σε αριθμούς μαθητών ανά τάξη. Πιο συγκεκριμένα αναγράφεται ότι ο μέγιστος αριθμός νηπίων- προνηπίων είναι είκοσι τέσσερα (24) ανά τμήμα, με δυνατότητα προσαύξησης κατά ποσοστό 10% με απόφαση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Ο ελάχιστος αριθμός είναι δεκαέξι (16). Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι ο αριθμός των μαθητών ήταν 25, αλλά χωρίς δυνατότητα προσαύξησηςκαι χωρίς την ύπαρξη κατώτατου ορίου. Επίσης, η παρ. 2 του άρθρου 7 του π.δ. 79/2017, αντικαθίσταται ως εξής: «2. Ο μέγιστοςαριθμός μαθητών ανά τμήμα είναι είκοσι τέσσερις (24), με δυνατότητα προσαύξησηςκατά ποσοστό 10% με απόφαση του Διευθυντή της σχολικής μονάδας. Από επταθέσιο σχολείο και άνω ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από είκοσι (20) ανά τμήμα.» Η διαφορά με το ισχύον πλαίσιο είναι ότι ο αριθμός των μαθητών ήταν 25 αλλά χωρίς δυνατότητα προσαύξησης και χωρίς την ύπαρξη κατώτατου ορίου. Αν αναλογιστεί κανείς το περιεχόμενο του άρθρου 49, οδηγείται συμπέρασμα ότι αποτελεί μια μορφή δημοσιονομικών μέτρων για την εξοικονόμηση χρημάτων! Οι αλλαγές που προβλέπονται, ιδιαίτερα η αύξηση του μέγιστου αριθμού στα τμήματα Νηπιαγωγείων και Δημοτικών, το μόνο που μπορεί να προσφέρει στο εκπαιδευτικό έργο είναι η υποβάθμιση και οπισθοδρόμηση. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας παραθέσετε τις παιδαγωγικές μελέτες και θεωρίες στις οποίες βασιστήκατε για αυτές τις αλλαγές. Πώς θα ενισχυθεί το διδακτικό, εκπαιδευτικό και υποστηρικτικό έργο, δημιουργώντας υπεράριθμα τμήματα; Είναι απορίας άξιο ότι ενώ σε όλο το σύγχρονο κόσμο η τάση είναι να μειώνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη, για μεγαλύτερη επίτευξη των στόχων, στην Ελλάδα με πρόφαση να επιτύχουμε την αναβάθμιση του σχολείου παίρνονται ακριβώς τα αντίθετα μέτρα. Αντί, να τεθεί υπό συζήτηση η περαιτέρω μείωση του αριθμού μαθητών στην Προσχολική Αγωγή και το Δημοτικό Σχολείο, καθώς και η αύξηση των πόρων για παροχή υλικοτεχνικής υποστήριξης, συζητάμε τα αντίθετα ακριβώς, ειδικά εν μέσω υγειονομικής κρίσης ! Είναι προφανές ότι οι αλλαγές αυτές έχουν γίνει με γνώμονα την εξοικονόμηση χρημάτων κι όχι το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών. Το αποτέλεσμα πέρα από την υποβάθμιση του εκπαιδευτικού έργου θα είναι οι συγχωνεύσεις- καταργήσεις τάξεων, το κλείσιμο σχολικών μονάδων, περιορισμός των προσλήψεων αναπληρωτών και πολλές χαμένες θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι απαραίτητες για την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών κοινοτήτων. Δηλώνουμε την έκπληξη και τον αιφνιδιασμό μας και αναμένουμε την διερεύνηση σε νέα βάση και αλλαγή των συγκεκριμένων ρυθμίσεων.