• Σχόλιο του χρήστη 'Ευγενία Μπαρμπαγιαννη' | 5 Μαΐου 2020, 18:08

    Η αξιολόγηση σε προσωπικό επίπεδο από τον σχολικό σύμβουλο θυμίζει τα χρόνια του επιθεωρητισμου. Ο θεσμός του Συμβούλου θα πρέπει να στρέφεται στην βελτιώσει της μαθησιακής διαδικασίας στο σύνολο της. Αρχής γενομένης από τις υποδομές, τις παροχές του κράτους προς το σχολείο και αφού αξιολογηθουν οι σχολικές μονάδες ως λειτουργούντες κάτω από αντίξοες συνθήκες οργανισμοί, κατόπιν να στραφούν στον εκπαιδευτικό. Πως αξιολογείται η εκπαιδευτική διαδικασία; ποια θα είναι τα κριτήρια; θα υπάρχουν κλίμακες; Διαμορφωμενες από ποιους; Με ποιους στόχους; την αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης; τη σύνδεση μισθού και απόδοσης; τη δημιουργία δασκάλων πολλών ταχυτήτων; θα κριθούν λέτε τα ακαδημαϊκα προσόντα; τα πληρωμένα από τον εκπαιδευτικό. Το κράτος ήταν σχεδόν πάντα απόν από ένα σχεδιασμό ουσιαστικής επιμόρφωσης. Αν η αξιολόγηση από τον Συμβουλο(ο οποίος θα κριθεί από ποιους;)εχει στόχο την απαξίωση του εκπαιδευτικού στο πλαίσιο της σχολικής του μονάδας, τη διαθεσιμότητα, τη μείωση μισθου, την απόλυση είναι κακή αξιολόγηση. Η αξιολογηση πρέπει να έχει στόχους και εργαλεια ξεκάθαρα. Και φυσικά να αρχίσει από το εκπαιδευτικό σύστημα εγγενει...