• Σχόλιο του χρήστη 'Πόπη Πηγιάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικής Πανεπιστημίου Κρήτης' | 20 Ιανουαρίου 2011, 12:09

    α) Αναβάθμιση της σχολικής πρακτικής καιεπαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού: Θεωρώ ότι προαπαιτείται η επιλογή των κατάλληλων εκπαιδευτικών. Οι μεταπτυχιακοί τίτλοι αποτελούν ένα κριτήριο, αλλά όχι το πρωταρχικό. Ο εκπαιδευτικός που έχει ακαδημαϊκούς τίτλους και θεωρεί τον εαυτό του 'πλήρη παιδαγωγικής γνώσης'δεν είναι ο κατάλληλος εκπαιδευτικός για το πειραματικό σχολείο. Για την αναβάθμιση της σχολικής πρακτικής κύριο προσόν (και επομένως κύριο κριτήριο επιλογής των εκπαιδευτικών)είναι η διανοητική ανάγκη του εκπαιδευτικού να βλέπει την παιδαγωγική και διδακτική πρακτική του ως πρόκληση για συνεχή βελτίωση, να θέτει τη διδασκαλία του ως αντικείμενο παρατήρησης και συζήτησης, ως γόνιμο έδαφος πειραματισμού για παραγωγή νέας γνώσης μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η επαγγελματική του ανάπτυξη και η απόδοση του σχολείου. Κύριο προσόν του εκπαιδευτικού είναι να θέτει τον εαυτό του σε διαδικασία προσωπικού και επαγγελματικού 'γίγνεσθαι΄ και επομένως να αντέχει την αβεβαιότητα, την έρευνα, την κριτική, τον διαρκή σχεδιασμό και επανασχεδιασμό της δουλειάς του. Αρχικό σημείο ανάπτυξης της σχολικής πρακτικής είναι πάντα η θεώρηση όλων των σχολικών πρακτικών ως 'προβληματικών', αμφισβήτηση που επιτρέπει τη συλλογική διερεύνηση της χρήσης της εκπαιδευτικής γλώσσας που χρησιμοποιείται, τον εντοπισμό των στρεβλώσεών της και των προκαταλήψεών της, την κοινωνιολογική και διδακτική ανάλυση των πρακτικών των εκπαιδευτικών και την αναγνώριση της ανάγκης αλλαγής τους. Η δύσκολη αυτή κριτική διαδικασία αποτελεί και το βασικό θεματικό υλικό της ενδοχολικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, η οποία μπορεί να τελεσφορήσει εάν συνοδεύεται από την παιδαγωγική συνδρομή και υποστήριξη κατάλληλων πανεπιστημιακών δασκάλων που είναι γνώστες της παιδευτικής αυτής ερευνητικής μεθοδολογίας. β) Διδακτική-Πρακτική Άσκηση φοιτητών στα Πειραματικά σχολεία: Θεωρώ ότι η διδασκαλία είναι το βασικό στοιχείο της άσκησης των φοιτητών και για το λόγο αυτό στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης ονομάζουμε το μάθημα 'Διδακτική Άσκηση' και όχι πρακτική Άσκηση. Ο φοιτητής, ενταγμένος σε μια μικρή ομάδα 4ων φοιτητών, σε πρώτη φάση παρατηρεί, καταγράφει, αναλύει και ερμηνεύει διδασκαλίες εκπαιδευτικών του σχολείου και σε δεύτερη φάση αναλαμβάνει ορισμένο αριθμό διδασκαλιών, τις οποίες όμως έχει απαραίτητα προετοιμάσει με τη συνδρομή ενός από τους αποσπασμένους φιλολόγους στο Τμήμα, ο οποίος και παρακολουθεί τις διδασκαλίες του φοιτητή στη σχολική τάξη μαζί με την μικρή ομάδα φοιτητών. Ακολούθως προβαίνουν σε ανάλυση και αξιολόγηση της κάθε διδασκαλίας του φοιτητή, με επιθυμητή την παρουσία του εκπαιδευτικού της τάξης που έγινε η διδασκαλία. [Παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι το τρέχον ακαδημαικό έτος δεν γίνεται το πολύτιμο αυτό μάθημα στο Τμήμα μας επειδή το υπουργείο παιδείας δεν μας απέσπασε ούτε ένα φιλόλογο!!] Στο Πειραματικό σχολείο, την εργασία της προετοιμασίας και της αξιολόγησης της διδασκαλίας του φοιτητή θα μπορούν ενδεχόμενα να αναλάβουν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, σε συνεργασία με το πανεπιστημιακό Τμήμα που ανήκουν οι φοιτητές, καθώς οι αρμόδιοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι υποτίθεται ότι θα έχουν ήδη αναπτύξει με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μια ουσιαστική σχέση εργασίας παιδαγωγικού -διδακτικού περιεχομένου. Ωστόσο,επειδή συνήθως οι φοιτητές της Άσκησης είναι πάρα πολλοί, κανένα Πειραματικό σχολείο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της, καθώς μόνο ένα ορισμένο μικρό ποσοστό του αριθμού των διδασκαλιών του εκπαιδευτικού μπορεί να διατεθεί για τις διδασκαλίες φοιτητών. Αν συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα αυτή, θα πρέπει κανονικά "όλα τα δημόσια σχολεία της περιοχής του Πανεπιστημιακού Τμήματος να θεωρούνται σχολεία διδακτικής άσκησης φοιτητών" (υπάρχει εδώ ανάγκη θεσμικής κάλυψης η οποία ελλείπει), ώστε το διδακτικό αυτό βάρος να επιμερίζεται και να μην επικεντρώνεται μόνο στα πειραματικά σχολεία. Συμπερασματικά σημειώνω την τεράστια σημασία που έχει για τους φοιτητές η Διδακτική Άσκηση, αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι πανεπιστημιακοί του μαθήματος που επιμένουν να γίνεται το μάθημα με αξιόπιστους και αξιοπρεπείς όρους.