1δ) Διατυπώστε τις απόψεις σας για το ρόλο των ΠΠΣ στην αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πρακτικής, της πρακτικής άσκησης των φοιτητών και της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών

Διατυπώστε τις απόψεις σας για το ρόλο των ΠΠΣ στην αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πρακτικής, της πρακτικής άσκησης των φοιτητών και της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών

  • 26 Ιανουαρίου 2011, 00:43 | ΟΤΖΑΚΟΓΛΟΥ Θ. ΒΑΡΒΑΚΕΙΟ

    Λίγο πριν εκπνεύσει η «προθεσμία» της δημόσιας διαβούλευσης ένα (ακόμη) σχόλιο αναστοχασμού της πρωτοβουλίας του ΥπΠαιδείας.

    Τη μικρότερη συμμετοχή, με εξαίρεση το ειδικό θέμα των «ομίλων» συγκέντρωσε η τρέχουσα ενότητα που αφορά «στην αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πρακτικής, της πρακτικής άσκησης των φοιτητών και της επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών»!!!

    36 Πειραματικά Σχολεία Β΄θμιας σε όλη τη χώρα και καμιά 10αριά Παιδαγωγικά Τμήματα (δεν αναφέρομαι στις κατ΄ευφημισμόν Καθηγητικές Σχολές) δεν μπήκαν στον κόπο (;) να καταγράψουν την άποψή τους για το ΠΛΕΟΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, αυτό της ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ στη χώρα μας.

    Φυσικά και υπήρξαν (ελάχιστες) εξαιρέσεις, τις απόψεις των οποίων βρήκα συγκροτημένες (εν πολλοίς) και ενδιαφέρουσες.

    Σε αυτό το ζήτημα δεν συμβαδίζουμε με τους («καθυστερημένους») Αμερικάνους.

    Αυτοί, σε αντίθεση με εμάς, συγκρότησαν από τον περασμένο Νοέμβρη μια Παναμερικανικής εμβέλειας πρωτοβουλία (σε πρώτη φάση συμμετέχουν 700 σχολές εκπαίδευσης που προσφέρουν περίπου 10.000 προγράμματα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών!) για την ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ των ΣΠΟΥΔΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ, επειδή θεωρούν αυτόν τον στόχο σαν το κλειδί για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗ των ΗΠΑ.

    ΝΑΙ, η ΠΟΙΟΤΗΤΑ του ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ΠΟΙΟΤΗΤΑ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.

    Το αυτονόητο.

    Βασικός άξονας αυτής της προσπάθειας είναι η «ΠΡΑΚΤΙΚΗ» ή «ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ» ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε το (οι ίδιοι προτιμούν τον όρο clinical practice) των φοιτητών-υποψηφίων εκπαιδευτικών. Δηλαδή η ισχυρή ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ συνιστώσα μιας στέρεης ακαδημαϊκής γνώσης που όμως πραγματώνεται ΜΕΣΑ στη σχολική αίθουσα ενός ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΥ σε αυτό το σκοπό σχολείου.
    (περισσότερα στο Teachers College Record, Date Published: January 10, 2011 http://www.tcrecord.org ID Number: 16282, Date Accessed: 1/25/2011).

    Στην ίδια κατεύθυνση αναμόρφωση – επανεξέταση παρόμοιων προγραμμάτων σπουδών έχουμε και στη Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο κ.α

    Υποστήριξα και στο παρελθόν (ως Πρόεδρος και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Προτύπων) και εξακολουθώ να υποστηρίζω (και με συγκεκριμένη πρότασή μου στη διαβούλευση) αυτήν ακριβώς την (ελλείπουσα) διάσταση και ανάγκη του ρόλου ενός Πειραματικού Σχολείου συνδεδεμένου με αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου (Εκπαίδευσης Εκπαιδευτικών Λειτουργών).

    Δυστυχώς το ΥπΠαιδείας το έχει θέση ως ΤΡΙΤΟ (3) σκοπό ενός ΠΣ.

    Μήπως πρέπει (επιβάλλεται) να το επανεξετάσει, αφήνοντας κατά μέρος τις «πιασάρικες» πλευρές της «επιλογής» μαθητών και σχολείου;

    Μήπως η ΑΡΙΣΤΕΙΑ δεν εξαγγέλλεται αλλά ΠΡΑΓΜΑΤΩΝΕΤΑΙ και με τις εκάστοτε ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ σας Κα Υπουργέ;

  • 26 Ιανουαρίου 2011, 00:35 | Μιχάλης Ευστρατίου – Λύκειο Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά

    Κατά την αποψή μου και με την κατάσταση που επικρατεί στην εκπαίδευση σήμερα, τα ΠΠΣ δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν και ουδόλως χρειάζονται. Αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος είναι ειδικά σχολεία και κυρίως σχολεία Φυσικής και σχολεία Μαθηματικών και προτείνω η Ιωνίδειος Σχολή Πειραιά να μετατραπεί σε σχολείο Φυσικής.
    Μιχάλης Ευστρατίου

  • 25 Ιανουαρίου 2011, 10:30 | ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΕΤΕΝ

    Η αυτοαξιολόγηση δεν μπήκε υποχρεωτικά στα ΠΠΣ.
    Επίσης η ενδοσχολική επιμόρφωση, η χρήση των νέων τεχνολογιών (τα φοβερά netbooks 450 E του Σπηλιοτόπουλου ) , η ψηφιακή τάξη άντε και οι διαδραστικοί πίνακες θα εφαρμοστούν πότε και πώς;
    Στις ιστοσελίδες τους τα ΠΠΣ θα βάζουν τις μεθόδους και τους πειραματισμούς τους ή θα τα βλέπουμε μόνο σε ανακοινώσεις συνεδρίων και επιστημονικών περιοδικών;
    Οι αντίστοιχοι σχολικοί σύμβουλοι θα αξιοποιούν τους καθηγητές τους για να κάνουν καμμιά δειγματική διδασκαλία σε αντίστοιχες ημερίδες;

  • Φυσικά έίναι χρήσιμο να γίνεται

    – Παρακολούθηση μαθήματος από φοιτητές στα πλαίσια της παιδαγωγικής τους κατάρτισης.

    – Παρακολούθηση του μαθήματος από καθηγητές που κάνουν μετεκπαίδευση.

    – Να προσκαλούνται από τον καθηγητή του μαθήματος επισκέπτες όταν πρόκειται να παρουσιαστεί μία αξιόλογη εργασία μαθητού ή ομάδας μαθητών ή ότι άλλο καινοτόμο αξίζει να παρουσιαστεί

    – Οι διδασκαλίες από εκπαιδευτικούς δεν μπορεί να είναι πολλές, γιατί αναστατώνουν τον τρόπο που οι μαθητές έχουν συνηθίσει να παρακολουθούν το μάθημα.

    – Θα άξιζε όμως όταν γίνεται μια διδασκαλία από άλλο διδάσκοντα να έχει σχέση με μια εργασία του φοιτητή ή καθηγητή, όχι απλώς να γίνεται για να διαπιστωθεί αν μπορεί να διδάξει.

  • 24 Ιανουαρίου 2011, 21:04 | Ιωνίδειος

    Ως εκπρόσωπος του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου του Πειραματικού Λυκείου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά θέλω να εκφράσω την αντίθεση μου στο σχέδιο αναμόρφωσης των πειραματικών σχολείων. Οι προτάσεις περί αριστείας και εξετάσεων είναι αναχρονιστικές και δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του εκπαιδευτικού συστήματος. Επιτείνουν τον αποκλεισμό και τις ανισότητες στην εκπαίδευση.

  • 24 Ιανουαρίου 2011, 13:47 | Επιτροπή Συλλόγου Διδασκόντων και Συλλόγου Γονέων Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

    Προτείνεται η διευρυμένη επιστημονική και παιδαγωγική συνεργασία μεταξύ πειραματικών σχολείων και ΑΕΙ. Χρήσιμος είναι ο ορισμός καθηγητών-συνδέσμων σχολείου και πανεπιστημιακών ανά ειδικότητα. Με τον τρόπο αυτό θα πολλαπλασιαστούν οι προτάσεις που δεν μπορεί να φανταστεί καθηγητής άλλης ειδικότητας. Η σχέση αυτή πρέπει να έχει θεσμική υπόσταση, να διατυπώνεται με σαφήνεια και να παράγει υποχρεώσεις και δικαιώματα των δυο πλευρών.

    Μεταξύ άλλων είναι εφικτό:
    – Τμήματα Σχολών Θετικών Επιστημών να πραγματοποιούν θεαματικά-ελκυστικά πειράματα στο σχολείο για μια πρώτη επαφή των μαθητών με την επιστημονική διαδικασία του πειράματος.
    – Να γίνονται μουσειακού τύπου παρουσιάσεις για τα μαθηματικά, μόνιμη έκθεση εργαστηριακών συσκευών, επανεκτέλεση ιστορικών πειραμάτων.
    – Να προωθούνται κατασκευές μόνιμων πειραματικών διατάξεων. Μεγάλη ποικιλία από αυτές υπάρχει σε μουσεία τεχνολογίας στο εξωτερικό και θα μπορούσαν ίσως να αποτελούν μέρος διπλωματικών εργασιών φοιτητών (π.χ. ρομποτικές κατασκευές).
    – Αρχιτέκτονες φοιτητές να κάνουν παρουσιάσεις αλλά και μόνιμες ή προσωρινές παρεμβάσεις στο χώρο του σχολείου.
    – Να συγκροτούνται μόνιμα εργαστήρια μέτρησης της μόλυνσης στο κέντρο της πόλης, με παρακολούθηση από περιβαλλοντική ομάδα του σχολείου.
    – Μαθητές μπορούν να παρακολουθούν κάποια μαθήματα ή δραστηριότητες σε πανεπιστημιακά Τμήματα.

    Εξειδικευμένα, στο πλαίσιο της σχέσης του Πειραματικού Σχολείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, επιτροπή στην οποία εκπροσωπούνται η Διεύθυνση, ο Σύλλογος Διδασκόντων και ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου έχει επίσης προτείνει συνεργασίες:
    – Με τη Σχολή Νομικών και Πολιτικών Επιστημών για θέματα δικαιωμάτων του παιδιού/καταναλωτή.
    – Με τη Σχολή Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος για ενίσχυση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
    – Με τη Σχολή Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ για τη δημιουργία ραδιοφωνικής εκπομπής ή/και εφημερίδας ή/και ενημερωτικής ιστοσελίδας, αλλά και την ενημέρωση των μαθητών σε θέματα παραγωγής και κατανάλωσης των ειδήσεων και των διαφημίσεων.
    – Με την Ιατρική και την Οδοντιατρική Σχολή. Μπορεί να πραγματοποιείται μία ή δύο φορές, κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, εξέταση των παιδιών του σχολείου (Νηπιαγωγείο, Δημοτικό), από γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων όπως: Δερματολόγο, ΩΡΛ, Οφθαλμίατρο, Οδοντίατρο.
    – Με το τμήμα Ψυχολογίας, ώστε να παρέχεται βοήθεια από ειδικούς για περιπτώσεις παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και συμβουλευτική υποστήριξη σε μόνιμη βάση.
    -Με το Τμήμα Διασύνδεσης του ΑΠΘ για τις ανάγκες του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
    – Συνεργασία με μεταπτυχιακούς φοιτητές Τμημάτων του ΑΠΘ (για παράδειγμα: Σχολή Θεάτρου, Σχολή Κινηματογράφου, Σχολή Καλών Τεχνών, Σχολή Θετικών Επιστημών, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Μουσικολογίας, Τμήμα Φυσικής Αγωγής κ.ά.). Οι μεταπτυχιακοί φοιτητές μπορούν να διδάσκουν αντικείμενα της ειδικότητάς τους, μετά το πέρας των μαθημάτων, σε μαθητές με ειδικά ενδιαφέροντα, οι οποίοι θα συγκροτούν οικείους ομίλους (για παράδειγμα: όμιλος θεάτρου, όμιλος κινηματογράφου, όμιλος εικαστικών, όμιλος μαθηματικών, όμιλος φυσικών επιστημών, όμιλος φυσικής αγωγής, όμιλος ρητορικής αντιπαράθεσης, όμιλος αρχαίας ελληνικής γλώσσας, όμιλος λογοτεχνίας κτλ). Στη συγκρότηση και τις δραστηριότητες των ομίλων είναι εφικτή και η συνεργασία γονέων με συναφείς επαγγελματικές δραστηριότητες/ιδιότητες. Μπορεί να υπογράφεται συμβόλαιο συνεργασίας των συγκεκριμένων Τμημάτων με το ΠΣΠΘ, ώστε οι φοιτητές να παίρνουν στο τέλος της εργασίας τους βεβαίωση για το παιδαγωγικό έργο που εκπόνησαν. Δεν υπάρχουν οικονομικά περιθώρια να πληρώνονται οι φοιτητές από το σχολείο.
    – Η λειτουργία του ολοήμερου σχολείου όχι μόνο αποτελεί ιδανικό έδαφος για να αναπτυχθούν οι δράσεις αυτές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά δίνει ενδεχομένως και δυνατότητες; Υποστήριξής τους στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
    – Παράγωγα της δραστηριότητας των ομίλων αυτών είναι καλό να παρουσιάζονται και εκτός του σχολείου, σε χώρους ευθύνης του ΑΠΘ ή σε χώρους που θα κριθεί ότι ενισχύουν την επαφή του ΠΣΠΘ με την πόλη και την κοινωνία.
    – Θεσμοθέτηση σε συνεργασία με την Επιτροπή Ερευνών του ΑΠΘ δύο (2) υποτροφιών σε μεταπτυχιακό επίπεδο για μαθητές-αποφοίτους του ΠΣΠΘ (μία για τις θετικές επιστήμες και μία για τις θεωρητικές επιστήμες ή την Παιδαγωγική, εις μνήμην του Αλέξανδρου Δελμούζου).
    o Χορήγηση (σε συνεργασία με την Επιτροπή Ερευνών του ΑΠΘ) υποτροφίας σε εκπαιδευτικό του ΠΣΠΘ για να διεξαγάγει έρευνα στο ΑΠΘ σε γνωστικό πεδίο της ειδικότητάς του.
    – Πρόσβαση των εκπαιδευτικών του ΠΣΠΘ σε βιβλιοθήκες, ηλεκτρονικά περιοδικά του ΑΠΘ και πλήρη δικαιώματα στη χρήση ψηφιακών υπηρεσιών του Πανεπιστημίου.
    -Διοργάνωση ημερίδας στο τέλος του σχολικού έτους, με συγκεκριμένο κάθε φορά θεματικό άξονα, και στόχο τη σύσφιξη των σχέσεων δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη, με κέντρο το ΠΣΠΘ.
    – Δυνατότητα άσκησης πρακτικής φοιτητών/τριών του Νεοελληνικού Τμήματος της ΦΛΣ στο Δημοτικό για την καλλιέργεια του μαθήματος της Λογοτεχνίας.
    – Δυνατότητα για άσκηση πρακτικής φοιτητών/τριών του Π.Τ.Δ.Ε. στο Δημοτικό, καθώς και φοιτητών/τριών από τμήματα Διδακτικής άλλων ειδικοτήτων.

  • 22 Ιανουαρίου 2011, 22:18 | Hλίας Ανδριανός

    Υποχρεωτική πρακτική άσκηση μεθοδευμένη με αρχή μέση και τέλος.
    Τα σχολεία έχουν αρκετή εμπειρία να καταθέσουν.
    Ο σχεδιασμός να γίνεται και με την συμμετοχή των σχολείων.

  • 22 Ιανουαρίου 2011, 15:50 | Λινα

    Σχετικα με τον τροπο επιλογης εκπαιδευτικων στα ΠΣ θελω να επισημανω τα εξης΄ειναι αδικη μεταχειριση να προηγουνται οι εχοντες μονοετες μεταπτυχιακο διπλωμα εναντι αυτων που διαθετουν δευτερο πανεπιστημιακο πτυχιο.Δεν μπορει να τιμωρουνται συνεχως αυτοι που επελεξαν να αποκτησουν δευτερο πτυχιο φοιτωντας αλλα τεσσερα χρονια στο πανεπιστημιο και δεν επελεξαν ενα μεταπτυχιακο αμφιβολου πολλες φορες ποιοτητας και αβεβαιου προελευσης.Να υπενθυμισω οτι οσοι διαθετουν μεταπτυχιακο τιτλο δικαιουνται επιδοματος,οσοι διαθετουν και αλλο πτυχιο δεν δικαιουνται τιποτα.Μηπως ειναι καιρος να αρθει αυτη η αδικια και οι εκπαιδευτικοι αυτοι να προηγουνται στην επιλογη για τα ΠΣ

  • 22 Ιανουαρίου 2011, 13:45 | Βασίλειος Ορφανόπουλος

    Η δοκιμασία νέων μεθόδων, βιβλίων κλπ. διδασκαλίας και η δοκιμασία νέων εκπαιδευτικών δεν μπορεί να γίνεται στα ίδια Πειραματικά σχολεία. Αλίμονο στα παιδιά που θα διδάσκονταν με όλα τα «νέα» μαζί. Η διδασκαλία των αριστούχων μαθητών στα Πρότυπα σχολεία («Αριστεία στην Παιδεία») είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.

  • 22 Ιανουαρίου 2011, 02:52 | Κ Ταβλάς

    Διερωτώμαι ποια αξία προσθέτει το «πρότυπο» στο πειραματικό. Θεωρώ, λοιπόν,ότι το «ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΌ» επιστρατεύει τους διδάσκοντες σε θέματα ουσίας.
    Μη όντας εκπαιδευτικός μόνο οραματικά και γενικόλογα μπορώ να προσεγγίσω ένα θέμα προτεύον, που σε αρκετές γραμμές του λειτουργεί σήμερα παρευθαρμένα.

    Το πείραμα στοχεύει στην προαγωγή, στην καινοτομία που προέχει να ευνοεί τις ποιοτικές βελτιώσεις, κυρίως, τις κοινωνικές αξίες.
    Τα πορίσματα των στρατευμένων στα «Πειραματικά» σχολεία εκπαιδευτικών,να δημοσιεύονται και να συζητούνται εξαντλητικά, σε όλα τα επίπεδα «Παιδείας», με διευτρυμένη τη συμμετοχή της κοινωνίας. Έτσι που τα πορίσματα αυτά, και υπό τον άτυπο έλεγχο της τελευταίας να ενσωματώνονται με ικανοποιητικούς ρυθμούς και στα μη πειραματικά σχολεία.

    Ουσιαστικά, τα Πειραματικά να τελούν υπό συνεχή αναβάθμιση, αναβαθμίζοντας και επεκτείνοντας συνεχώς την εφαρμοσμένη έρευνα. Αναβαθμίζονται συνεχώς και τα κανονικά σχολεία, ενσωματώνοντας στα προγράμματα, στις μεθόδους και στη δεοντολογία τους τα πρόσφορα στις παρουσιαζόμενες συνθήκες πορίσματα. Βεβαίως, η πανεπιστημιακή κοινότητα τίθεται στην υπηρεσία καθηγητών και δασκάλων, ιδίως των πειραματικών σχολιών και οι φοιτητές πολλών κλάδων μπορούν να συμβάλλουν, μέσω πολλαπλής φύσης παρουσίας στο έργο:πρακτικές ασκήσεις,ανάπτυξη θεμάτων(σε διπλό ρόλο, διδάσκοντα και διδασκόμενου), διπλωματικές εργασίες κ.λπ

  • 22 Ιανουαρίου 2011, 01:25 | Στάικος Γιάννης

    Η αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πρακτικής και η επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών θα πρέπει να έλθει κυρίως από τη συνεργασία εκπαιδευτικού και συμβούλου, ο οποίος σύμβουλος θα πρέπει σαν βασικό προσόν ( εκ των ων ουκ άνευ ) να έχει τη γνώση της σχολικής ύλης του μαθήματός του, διαφορετικά είναι άχρηστος όποια και αν είναι τα άλλα προσόντα. Επίσης, να γίνονται σεμινάρια ωρών ή ημερών από τους συμβούλους ή άλλους καθηγητές που έχουν κάτι να πουν . Να διευκολύνονται οι καθηγητές σε μεταπτυχιακές σπουδές , φτάνει οι σπουδές αυτές να έχουν σχέση με το σχολείο και να τον κάνουν καλύτερο δάσκαλο.
    Η πρακτική άσκηση των φοιτητών θα πρέπει να γίνεται σε διάφορα σχολεία για να έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα .

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 20:23 | Αλιβίζος Σοφός

    Μέσα από την εμπειρία μου ως Επόπτης των Πειραματικών Σχολείων έχω διαπιστώσει μια σειρά από προβλήματα τα οποία παραθέτω παρακάτω:

    α) Η επιλογή των εκπαιδευτικών θα πρέπει να γίνεται με όρους ερευνητικής συνεργασίας και διάθεσης. Προφανώς τυπικά τα προσόντα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, αλλά αυτά δεν αποτελούν από μόνα τους εγγύηση για την ουσιαστική εμπλοκή των εκπαιδευτικών σε πειραματικές παρεμβάσεις.
    Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του υφιστάμενου ΦΕΚ (96/1995)το Εποπτικό συμβούλιο έχει μόνο συμβουλευτικό ρόλο, ενώ άλλα όργανα (ΚΥΣΠΕ) επιλέγουν τους αιτούντες εκπαιδευτικούς. Αυτό αφαιρεί στην ουσία τη δυνατότητα να επιλέξει (συνυπολογισμός τυπικών προσόντων και συνέντευξη) το ίδιο το Εποπτικό Συμβούλιο τους εκπαιδευτικούς, με αποτέλεσμα συχνά να τοποθετούνται εκπαιδευτικοί που δεν είναι διατεθειμένοι να συνεργαστούν.

    Πρόταση: Προτείνεται το Εποπτικό συμβούλιο να έχει τη ουσιαστική αρμοδιότητα επιλογής εκπαιδευτικών.

    β) Στα περιφερειακά Π.Τ.Δ.Ε. της νησιώτικής Ελλάδας παρουσιάζεται το φαινόμενο την τελευταία 10ετία ότι δεν υποβάλλεται επαρκής αριθμός αιτήσεων για την υπηρεσία στα Πειραματικά Σχολεία. Αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν προβλέπεται μοριοδότηση για τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε Πειραματικά Σχολεία. Ενώ το γεγονός αυτό δεν διαμορφώνει κανένα πρόβλημα για τις μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας στις νησιώτικές και απομακρυσμένες περιοχές λειτουργεί αρνητικά αποθαρρύνοντας την υποβολή αιτήσεων, με αποτέλεσμα, επί σειρά ετών να υπάρχουν περισσότερα κενά σε οργανικές θέσεις και αντίστοιχα λιγότερες αιτήσεις εκπαιδευτικών.

    Πρόταση: Προτείνεται να προβλεφτεί μοριοδότηση για του υπηρετούντες εκπαιδευτικούς σε Πειραματικά Σχολεία, ιδιαιτέρως για την ακριτική νησιώτική Ελλάδα (Δωδεκάνησα, Βόρειο Αιγαίο).

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 18:21 | Χρυσουλα

    Τα πειραματικα προτυπα σχολέια θα μπορούσαν να γίνουν φορείς παραγωγής καλών πρακτικών διδασκαλίας ,καινοτόμων δράσεων αλλάκαι φορείς διαχυσης της γνώσης στις υπολοιπες σχολικές μονάδες της περιοχής . Οι συνάδελφοι που θα κληθούν να εργαστούν σε αυτά να αξιολογούνται καλο ειναι να έχουν διδακτορικά και μεταπτυχιακά αρκει να είναι συναφή με την παιδαγωγική και τη διακτική. Αυτοι όμως που οπωσδήποτε πρεπει να εργαστουν σε αυτά τα σχολεία είναι οι απόφοιτοι των διδασκαλειων που μετεκπαιδευονται.

  • 21 Ιανουαρίου 2011, 15:54 | Εποπτικό Συμβούλιο Πειραματικών Σχολείων ΠΤΔΕ ΑΠΘ

    Η διεύρυνση του αριθμού των πειραματικών σχολείων θα βοηθήσει στην ενίσχυση της ποιότητας της πρακτικής άσκησης των φοιτητών, καθώς θα παρακολουθούν και θα εφαρμόζουν καινοτόμες εκπαιδευτικές δράσεις σε σχολεία που είναι αντιπροσωπευτικά των σχολείων που στο μέλλον θα κληθούν να στελεχώσουν. Ταυτόχρονα, θα αποτελέσουν τα φυτώρια ανάπτυξης καινοτόμων εκπαιδευτικών πρακτικών και διάχυσης των συμπερασμάτων/γνώσεων που παράγονται στην ευρύτερη εκπαιδευτική/επιστημονική κοινότητα.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 12:09 | Πόπη Πηγιάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικής Πανεπιστημίου Κρήτης

    α) Αναβάθμιση της σχολικής πρακτικής καιεπαγγελματική ανάπτυξη του εκπαιδευτικού: Θεωρώ ότι προαπαιτείται η επιλογή των κατάλληλων εκπαιδευτικών. Οι μεταπτυχιακοί τίτλοι αποτελούν ένα κριτήριο, αλλά όχι το πρωταρχικό. Ο εκπαιδευτικός που έχει ακαδημαϊκούς τίτλους και θεωρεί τον εαυτό του ‘πλήρη παιδαγωγικής γνώσης’δεν είναι ο κατάλληλος εκπαιδευτικός για το πειραματικό σχολείο. Για την αναβάθμιση της σχολικής πρακτικής κύριο προσόν (και επομένως κύριο κριτήριο επιλογής των εκπαιδευτικών)είναι η διανοητική ανάγκη του εκπαιδευτικού να βλέπει την παιδαγωγική και διδακτική πρακτική του ως πρόκληση για συνεχή βελτίωση, να θέτει τη διδασκαλία του ως αντικείμενο παρατήρησης και συζήτησης, ως γόνιμο έδαφος πειραματισμού για παραγωγή νέας γνώσης μέσα από την οποία επιτυγχάνεται η επαγγελματική του ανάπτυξη και η απόδοση του σχολείου. Κύριο προσόν του εκπαιδευτικού είναι να θέτει τον εαυτό του σε διαδικασία προσωπικού και επαγγελματικού ‘γίγνεσθαι΄ και επομένως να αντέχει την αβεβαιότητα, την έρευνα, την κριτική, τον διαρκή σχεδιασμό και επανασχεδιασμό της δουλειάς του. Αρχικό σημείο ανάπτυξης της σχολικής πρακτικής είναι πάντα η θεώρηση όλων των σχολικών πρακτικών ως ‘προβληματικών’, αμφισβήτηση που επιτρέπει τη συλλογική διερεύνηση της χρήσης της εκπαιδευτικής γλώσσας που χρησιμοποιείται, τον εντοπισμό των στρεβλώσεών της και των προκαταλήψεών της, την κοινωνιολογική και διδακτική ανάλυση των πρακτικών των εκπαιδευτικών και την αναγνώριση της ανάγκης αλλαγής τους. Η δύσκολη αυτή κριτική διαδικασία αποτελεί και το βασικό θεματικό υλικό της ενδοχολικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, η οποία μπορεί να τελεσφορήσει εάν συνοδεύεται από την παιδαγωγική συνδρομή και υποστήριξη κατάλληλων πανεπιστημιακών δασκάλων που είναι γνώστες της παιδευτικής αυτής ερευνητικής μεθοδολογίας.
    β) Διδακτική-Πρακτική Άσκηση φοιτητών στα Πειραματικά σχολεία: Θεωρώ ότι η διδασκαλία είναι το βασικό στοιχείο της άσκησης των φοιτητών και για το λόγο αυτό στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης ονομάζουμε το μάθημα ‘Διδακτική Άσκηση’ και όχι πρακτική Άσκηση. Ο φοιτητής, ενταγμένος σε μια μικρή ομάδα 4ων φοιτητών, σε πρώτη φάση παρατηρεί, καταγράφει, αναλύει και ερμηνεύει διδασκαλίες εκπαιδευτικών του σχολείου και σε δεύτερη φάση αναλαμβάνει ορισμένο αριθμό διδασκαλιών, τις οποίες όμως έχει απαραίτητα προετοιμάσει με τη συνδρομή ενός από τους αποσπασμένους φιλολόγους στο Τμήμα, ο οποίος και παρακολουθεί τις διδασκαλίες του φοιτητή στη σχολική τάξη μαζί με την μικρή ομάδα φοιτητών. Ακολούθως προβαίνουν σε ανάλυση και αξιολόγηση της κάθε διδασκαλίας του φοιτητή, με επιθυμητή την παρουσία του εκπαιδευτικού της τάξης που έγινε η διδασκαλία. [Παρεμπιπτόντως να σημειώσω ότι το τρέχον ακαδημαικό έτος δεν γίνεται το πολύτιμο αυτό μάθημα στο Τμήμα μας επειδή το υπουργείο παιδείας δεν μας απέσπασε ούτε ένα φιλόλογο!!] Στο Πειραματικό σχολείο, την εργασία της προετοιμασίας και της αξιολόγησης της διδασκαλίας του φοιτητή θα μπορούν ενδεχόμενα να αναλάβουν οι εκπαιδευτικοί του σχολείου, σε συνεργασία με το πανεπιστημιακό Τμήμα που ανήκουν οι φοιτητές, καθώς οι αρμόδιοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι υποτίθεται ότι θα έχουν ήδη αναπτύξει με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μια ουσιαστική σχέση εργασίας παιδαγωγικού -διδακτικού περιεχομένου. Ωστόσο,επειδή συνήθως οι φοιτητές της Άσκησης είναι πάρα πολλοί, κανένα Πειραματικό σχολείο δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της, καθώς μόνο ένα ορισμένο μικρό ποσοστό του αριθμού των διδασκαλιών του εκπαιδευτικού μπορεί να διατεθεί για τις διδασκαλίες φοιτητών. Αν συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα αυτή, θα πρέπει κανονικά «όλα τα δημόσια σχολεία της περιοχής του Πανεπιστημιακού Τμήματος να θεωρούνται σχολεία διδακτικής άσκησης φοιτητών» (υπάρχει εδώ ανάγκη θεσμικής κάλυψης η οποία ελλείπει), ώστε το διδακτικό αυτό βάρος να επιμερίζεται και να μην επικεντρώνεται μόνο στα πειραματικά σχολεία. Συμπερασματικά σημειώνω την τεράστια σημασία που έχει για τους φοιτητές η Διδακτική Άσκηση, αλλά και τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι πανεπιστημιακοί του μαθήματος που επιμένουν να γίνεται το μάθημα με αξιόπιστους και αξιοπρεπείς όρους.

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 03:08 | ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΚΟΥΡΟΣ, ΔΡ. ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ, Γ. ΠΕΙΡ. ΛΥΚΕΙΟΥ ΙΩΝΙΔΕΙΟΥ ΣΧΟΛΗΣ

    Η πρακτική διδακτική άσκηση και εντέλει η εκπαιδευτική εξάσκηση των φοιτητών έως σήμερα υπήρξε καλή και στη ασφγαλώς μπορεί να γίνει καλύτερη. Για να επιτευχθεί όμως αυτό, θα πρέπει το εκπαιδευτικό προσωπικό των πειραματικών σχολείων να λειτουργήσει απερίσπαστο σε ένα περιβάλλον παιδαγωγικά οικείο και εργασιακά φιλόξενο. Επιπρόσθετα θα πρέπει να ενισχύεται στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών με βάση τη διαρκώς ανανεούμενη επιστημονική οπτική. Δυστυχώς, τίποτα από τα παραπάνω δεν διασφαλίζει η παρούσα νομοθετική πρόταση.Οι υπάρχοντες εκπιδευτικοί χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση του έως τώρα έργου τους θεωρούνται αναλώσιμοι σε μια κρίση, στην οποία δεν θα συμμετέχουν οι κύριοι αποτιμητές της προσφοράς τους ή οι βασικοί τιμητές των ελλείψεων τους, δηλαδή οι γονείς που κοπίασαν μαζί τους και οι μαθητές τους. Αυτοί όμως οι αξιολογητές είναι πανευρωπαϊκά θεσμοθετημένοι( MacLee, 2000) και επιστημονικά κατοχυρωμένοι (Bloonfield, 2007).
    Τα αντικειμενικά κριτήρια δεν αποτελούν αξιολογική πανάκεια ικανή να εκθέτει λευκασμένους στα έδρανα και έμπειρους εκπαιδευτικούς στην αγορά του επιστημονικού ανταγωνισμού, που καταντά άγονη αντιπαράθεση τίτλων. Δεν χτίζεται έτσι το οικοδόμημα της εκπαίδευσης. Έτσι, ναρκοθετείται. Ο διαλεκτικός χαρακτήρας της επιστήμης πάντα θα φέρνει κάποιους νεότερους με περισσότερα τυπικά προσόντα από τους αρχαιότερους που τα απέκτησαν ωστόσο σε δυσκολότερους καιρούς. Ο εκπαιδευτικός των πειραματικών δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως εξάρτημα με ημερομηνία λήξεως! Σε ποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα σε ολόκληρο τον κόσμο ο εγκεκριμένος κατά νόμο καθηγητής εκτίθεται με βάση μόνο τυπικά – αντικειμενικά του προσόντα σε συνεχείς κρίσεις σε όλη του τη σταδιοδρομία; Η έως τώρα εκπαιδευτική του προσφορά δεν είναι ένα ουσιατικό αντικειμενικό προσόν; Αυτό ποιος θα το αποτιμήσει; Αν πραγματικά αναλώνεται στο εκπαιδευτικό έργο του τότε οι απερίσπαστοι νεότεροι του ερευνητές, που θα διεκδικήσουν την θέση του, θα έχουν περισσότερα από αυτόν αντικειμενικά προσόντα. Η επιστήμη και η εκπαίδευση είναι ένα οικοδόμημα που χτίζεται με κοινωνικές συνθέσεις και όχι αντιπαραθέσεις.
    Συναφές και το θέμα του ωραρίου. Το μειωμένο ωράριο των εκπαιδευτικών των πειραματικών είναι ευκαιρία επιστημονικής ενεργοποίησης όχι φεουδαρχικό προνόμιο. Κριτήριο η απόδοσή του. Απέδωσε έως τώρα στην προαγωγή της επιστημονικής δράσης ; Πριν το καταργήσει το Υπουργείο ας διαπιστώσει την αποδοτικότητά του και θα εκπλαγεί! Προκαλώ τους ιθύνοντες σε μια επιστασία, για τη συγγραφή βιβλίων, την έκδοση κειμένων της προγονικής γραμματείας,την έρευνα σε αρχεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,τις επιστημονικές ημερίδες, τόσο στο επίπεδο της σχολικής μονάδας που υπηρετώ, όσο και σε έμενα προσωπικά.
    Οι γενικεύσεις δεν ωφελούν. Πάντως, αιτιολογούν την ελαφρώς οργισμένη λύπη μου. Έχω την αίσθηση ότι τίμησα ό, τι μου πρόσφερε η Πολιτεία. Ας το δει και ας κρίνει. Ελπίζω μόνο να κρίνει με τα οξυδερκή μάτια των μαθητών και όχι με τις αμβλυωπικές γραφεικρατικές παρωπίδες. Ελπίζω επίσης στις «αντικειμενικές προσλήψεις» των εκπαιδευτικών να μην επιβεβαιωθεί η ρήση του Χ. Μαρκούζε: » η επιμελώς κινούμενη υγρή γλώσσα αποδεικνύεται στο δυτικό πολιτισμό πιο αποτελεσματική από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια».

  • 20 Ιανουαρίου 2011, 00:27 | Τζίμας Νίκος

    Τα παιδαγωγικά τμήματα και παιδαγωγικές σχολές να έχουν περιοχή σχολείων παιδαγωγικής ευθύνης.
    Καινοτόμες παιδαγωγικές θεωρίες και δράσεις να εφαρμόζονται στα ΠΠΣ.
    Σύνδεση θεωρίας και πράξης ( παιδαγωγικές σχολές – ΠΠΣ)
    Πρακτική άσκηση φοιτητών.
    Ύστερα απο 300 ώρες παρακόλούθησης διδασκαλιών , 300 ώρες διδασκαλίας σε ΠΠΣ και σχετικής αξιολόγησης να χορηγείται πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας (ευθύνη πανεπιστημίου – ΠΠΣ ).
    Το 20% των σχολείων παιδαγωγικής ευθύνης να είναι ΠΠΣ.
    Τα παιδαγωγικά τμήματα και παιδ. σχολές να μετέχουν με εκπρόσωπό
    στο συμβόυλιο επιλογής Δ/ντών των ΠΠΣ.
    Εποπτεία, προγράμματα, επιμόρφωση,αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου και εκπ/κών ευθύνη πανεπιστημίων .
    Διάχυση συμπερασμάτων – αποτελεσμάτων σε όλα τα σχολεία περιοχής ευθύνης ( ανά 6/ετία ).
    Ωράριο ΠΠΣ: 08.15 – 16.00 ή 17.00.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 19:43 | Γιάννης Κατσούλης

    Η κατάργηση των πειραματικών σχολείων , ήταν λανθασμένη πράξη. Ήταν μία απόφαση που , στην προσπάθεια να προστατεύσουμε τον αδύνατος , καθυστερούσαμε τον πολύ ικανό , δεν του δύναμαι ευκαιρίες , από το φόβο των δήθεν διακρίσεων.
    Η οικονομική αποτυχία του τρόπου ανάπτυξης της Ελλάδας τα τελευταία 40 χρόνια , είναι και αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος , που στο όνομα της ισότητας εμπόδισε τους ικανούς .Αν ψάξετε προσεκτικά θα διαπιστώσετε ότι μάλλον , έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κυρίως για παιδιά με «ειδικές ανάγκες».
    Αφού σχεδόν δεν επιτρέπεται να μείνει στην ίδια τάξη ο αδύνατος , τότε γιατί ο πολύ ικανός , να μην μπορεί να «περάσει» δύο τάξεις σε μία χρονιά ;
    Ερώτηση : Μόνο στα Ελληνικά Πανεπιστήμια προάγεται η παιδαγωγική επιστήμη και οι καινοτόμες τεχνικές εκπαίδευσης ; Έτσι θα φτιάξουμε σχολείο που να αντιστοιχεί στην σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία ;

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 10:40 | ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ

    Σε πρακτικό επίπεδο στην απόκτηση πείρας και για να μάθουν και να βελτιώσουν τον τρόπο διδασκαλίας θα βοηθήσουν πολύ . Εκείνο όμως που χρειάζονται οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί είναι μία άλλη νοοτροπία . Δηλαδή πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν και υποχρεώσεις και όχι μόνο δικαιώματα .Η παιδεία πρέπει να μαθαίνει στους μαθητές ότι η ζωή και το κοινωνικό σύνολο απαιτεί πειθαρχία εργατικότητα και αναπτυγμένη κοινωνική συνείδηση . Σήμερα αυτά είναι πρωτεύοντα και λείπουν απο την εκπαίδευση μας όπως και όλα όσα πολύ σωστά περιγράφεται στον ορισμό των προτύπων σχολείων.

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 05:10 | ΓΠΠ

    Θα ήταν καλό οι «καλές πρακτικές» των πειραματικών σχολείων να βιντεοσκοπούνται και αναρτώνται στο διαδίκτυο. Επίσης καλό θα ήταν στις αναρτήσεις αυτές να περιλαμβάνονται και διδασκαλίες και από πανεπιστημιακούς καθηγητές και σχολικούς σύμβουλους που έχουν γίνει όχι μόνο σε πειραματικά αλλά και σε απλά σχολεία, έτσι ώστε να γνωρίζουν και οι εκπαιδευτικοί και πραγματικά «καλές πρακτικές».

  • Η μεγάλη έλλειψη στα σχολεία μας, γενικά, είναι αυτή των πειραματικών εργαστηρίων φυσικής, χημείας, βιολογίας κ.λπ.
    Η κατάλληλη προετοιμασία των μαθητών με αυτά τα εργαστήρια, μαζί με τη θεωρία των μαθημάτων θετικής κατεύθυνσης[ για όσους την επιλέγουν], θα τους ισχυροποιήσει στις περεταίρω ανώτερες σπουδές τους.
    Δεν νομίζω ότι άλλη χώρα στην Ευρώπη σε αυτό το θέμα υστερεί.
    Για ανάπτυξη τεχνολογίας στην Ελλάδα αυτή η ικανοποίηση είναι απαραίτητη.
    Ακόμη και αν οι μαθητές επιλέγουν το εξωτερικό για ανώτερες σπουδές, εύλογο είναι να αντιμετωπίζουν μεγάλες διαφορές από τους άλλους συμφοιτητές τους σε θέματα εργαστηρίων.
    Σημειώνω ότι η χρήση υπολογιστών είναι απαραίτητη, αλλά δεν αντικαθιστά τα εργαστήρια, για τα οποία θα χρειαστεί και η κατάλληλη εκπαίδευση διδασκόντων και τεχνικών εργαστηρίων, μαζί πρόσθετες αίθουσες και πρόσθετα ωράρια.
    Βασικό, βέβαια, είναι η προμήθεια του καταλλήλου εξοπλισμού.
    Το κόστος, καταλαβαίνουμε, θα ανέλθει πέρα από τα συνηθισμένα όρια των σχολικών προϋπολογισμών, αλλά θα πρέπει τελικά να αποφασίσουμε εάν θέλουμε μια σύγχρονη παιδεία πλήρως εναρμονισμένη με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες ,ή μας αρκεί να έχουμε μία θεωρητική παιδεία και μόνο για τα σχολεία μας.
    Πιθανώς η κάλυψη των εξόδων αυτών να προβλέπεται από κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα.
    Ευχαριστώ,
    Π..Χ.Στεφανίδης Μ/Η/Μ, CEng

  • 17 Ιανουαρίου 2011, 01:08 | Majo

    Το ζήτημα είναι με ποιους εκπαιδευτικούς θα στελεχωθούν τα σχολεία αυτά και με τι κίνητρα θα πάει εκεί ο εκπαιδευτικός. Στο παρελθόν είδα πως λειτουργούσαν τα σχολεία αυτά. Οι εκπαιδευτικοί τυπικά αυξημένων προσόντων (δεύτερα πτυχία κ.α.) ουσιαστικά όμως απαίδευτοι να διαγκωνίζονται ποιος θα βάλει τα περισσότερα τεστ, ποιος θα βάλει περισσότερη γραμματική και από όσο δυνατόν μικρότερες τάξεις. Καμιά καινοτομία, καμία έρευνα, καμία λογοδοσία. Μάλλον για την ακρίβεια η μόνη λογοδοσία ήταν η τέρψη των γονιών της «καλής κοινωνίας» και η τυφλή υποταγή στις επιθυμίες τους οι οποίες συνήθως μεταφράζονται με την αύξηση της γραμματικής και του αριθμού των τεστ.
    Κύριοι! Απαιτούνται εκπαιδευτικοί που να γνωρίζουν τι είναι και να είναι σε θέση να διενεργούν έρευνα δράσης και καινοτομίες σε αυτά τα σχολεία διαφορετικά είναι κόπος χαμένος.
    Επιπλέον είναι αναγκαίο στα σχολεία αυτά να φοιτούν μαθητές όλων των κατηγοριών (πλούσιοι, φτωχοί, έξυπνοι, κανονικοί, με νοητική υστέρηση, μαθησιακές δυσκολίες, παιδιά μεταναστών κ.α.) και όχι επιλεκτικά μόνο οι καλύτεροι μέσω εξετάσων. Ο καλός εκπαιδευτικός δε φαίνεται μόνο στο άριστο μαθητή. Φαίνεται κυρίως στο χειρισμό και στην αντιμετώπιση των μαθητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και είναι οι πρώτοι υποψήφιοι για σχολική αποτυχία και διακοπή φοίτησης

  • 16 Ιανουαρίου 2011, 21:40 | Ελένη Παπαδοπούλου

    Ακριβώς. Εγώ θα έκλινα περισσότερο προς το πρότυπα παρά προς το πειραματικά. Αφενός γιατί οι μαθητές δεν μπορούν να αποτελούν πειραματόζωα. Αφετέρου γιατί το παιδαγωγικά και διδακτικά καινούριο δεν σημαίνει απαραιτήτως πως είναι και ορθό ή αποτελεσματικό. Επίσης δεν μπορούμε να αγνοούμε το γεγονός πως μία μέθοδος που πιθανόν εφαρμοστεί σε ένα πρότυπο και πετύχει θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα σε ένα άλλο σχολείο, μίας άλλη περιοχής, με άλλο μαθητικό πληθυσμό. Η σημασία του πλαισίου μέσα στο οποίο εφαρμόζεται η οποιαδήποτε πολιτική, μέθοδος, παιδαγωγική παίζει τεράστιο ρόλο και το λένε άπειρες μελέτες.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 18:27 | Ελένη Κατσαρού

    Θα πρότεινα να συνδεθούν τα πειραματικά σχολεία με πανεπιστήμια ώστε μέσα από τη σύνδεση αυτή να επωφεληθούν και τα πανεπιστήμια (άσκηση φοιτητών, κάλυψη αναγκών πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας) και τα σχολεία (επαφή εκπαιδευτικών με καινοτόμες διδακτικές πρακτικές, επιμόρφωση εκπαιδευτικών στο σχολείο τους με ενεργητικές, συμμετοχικές και βιωματικές μεθόδους). Για να επιτευχθεί όμως αυτή η σύνδεση απαιτείται, μεταξύ άλλων, κι ένα σαφές και ξεκάθαρο νομικό / θεσμικό πλαίσιο (κάτι που σήμερα δεν υπάρχει ούτε καν για τα πειραματικά σχολεία των πανεπιστημίων). Ένα τέτοιο πλαίσιο θα ξεκαθάριζε όρους, όρια, αρμοδιότητες, καθήκοντα και ρόλους και θα μπορούσε να διευκολύνει τη σύνδεση πειραματικών σχολείων – πανεπιστημίων.

  • 15 Ιανουαρίου 2011, 12:13 | ΝΤΑΜΠΡΑΤΖΗ ΑΝΘΗ

    Να’ναι σχολεια που θα εφαρμοζονται με οργανωμενο τροπο παιδαγωγικες και διδακτικες μεθοδοι που σ’αλλα παιδαγωγικα συστηματα εχουν πετυχειμε πρσοχη υπευθυνοτητα χωρις τα παιδια να νιωθουν πειραματοζωα.