• Σχόλιο του χρήστη 'JIMAF' | 20 Ιανουαρίου 2011, 16:21

    Οι συννενώσεις σχολείων οδηγούν σε υδροκέφαλες μη λειτουργικές μονάδες στις οποίες ανθούν η σχολική βία και διάφορες μορφές παραβατικότητας οι οποίες έχουν τις πηγές τους στο υπερμέγεθος κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα το χάσιμο του ελέγχου σε όλα τα επίπεδα από τους εκπαιδευτικούς. Φυσικά δεν μιλά κανείς για περιπτώσεις όπου υπάρχουν π.χ. 2 σχολεία σε απόσταση 2-3 Κm και καθένα έχει π.χ. 50 μαθητές. Οι σχέσεις των μαθητών σε ένα μεγάλο σχολείο (400, 500 + μαθητών) είναι τέτοιες που επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες και δεν υπάρχει δυνατότητα για συμβουλευτική ή καθοδήγηση. Αν και προσωπικά δεν έχω δει να υπάρχουν έρευνες διεθνώς και όσον αφορά την Ελλάδα σίγουρα δεν έχουν γίνει, υπάρχουν προηγούμενα τα οποία και τώρα λειτουργούν όπως π.χ. τα σχολεία της Γκράβας όπου αρκεί κανείς να έρθει σε επαφή με εκπαιδευτικούς που υπηρετούν σε αυτά για να ενημερωθεί. Σίγουρα στην Αμερική (προφανώς αποτελεί πρότυπο) τα αποτελέσματα τέτοιων σχολείων είναι γνωστά (βία, εγκληματικότητα κλπ). Όσο για κάποια τεράστια ιδιωτικά (τα οποία επίσης εμφανίζονται ως παραδείγματα) μην ξεχνάτε ότι έχουν ολόκληρες εταιρίες security μέσα για τη φύλαξη των μαθητών (εκτός από τις κλασικές εφημερίες). Όσο για τα 3 "ΔΕΝ" που ισχύουν σίγουρα σε μία τέτοια (μη σοσιαλιστική) πολιτική συννένωσης είναι τα εξής: ΔΕΝ εξυπηρετείται ο μαθητής (άρα καταρρίπτεται η προμετωπίδα: ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ) ΔΕΝ βελτιώνεται το εκπαιδευτικό έργο ΔΕΝ ωφελείται η κοινωνία και κάτι ακόμα για να αποδειχτεί ότι δεν εξυπηρετείται η σχολική κοινότητα: Συννενώσεις σημαίνει λιγότερες σχολικές μονάδες και επομένως αποτελεσματικότερη εποπτεία από το ΥΠΕΠΘ. Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι η έννοια "λιγότερος" παραπέμπει στο "αποτελεσματικότερος". Γιατί λοιπόν αυτό που είναι κακό για τους πάνω είναι καλό για τους κάτω? Άρα το Υπουργείο αντιφάσκει.