Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία Χρόνη' | 5 Μαΐου 2020, 23:36

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ο όρος «εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης» υπονομεύει προκλητικά τον ρόλο κάθε εκπαιδευτικού που δεν είναι «εμπιστοσύνης», και αν δεν είναι εμπιστοσύνης ο κάθε εκπαιδευτικός από τον υπεύθυνο της τάξης ως τον κάθε εκπαιδευτικό ειδικότητας και τον διευθυντή της σχολικής μονάδας έχουμε χάσει το παιχνίδι όλοι όχι μόνο του χτισίματος εμπιστοσύνης στο σχολείο αλλά και της μάθησης μέσα σε αυτό. Πιστεύει κανείς πως αν οι μαθητές δεν εμπιστευτούν τους δικούς τους εκπαιδευτικούς, θα εμπιστευτούν περισσότερο τον «δάσκαλο εμπιστοσύνης» που πιθανόν να μην έχει μπει ποτέ στην τάξη τους; Και την εμπιστοσύνη τα παιδιά θα τη χτίσουν με τους εκπαιδευτικούς τους αν οι τελευταίοι πρώτον είναι καταρτισμένοι στα νέα δεδομένα στη διαχείρισης συμπεριφοράς και υποστήριξης των μαθητών τους και αν δεύτερον διασφαλιστούν οι συνθήκες, ώστε, να διατηρήσουν το ψυχικό τους απόθεμα και να τελέσουν απρόσκοπτα, το ψυχοπαιδαγωγικό τους έργο μέσα στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί, τουλάχιστον στα πολυθέσια δημοτικά, (υπεύθυνοι τάξης, ειδικότητες, διευθυντής), και το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι βρίσκονται μέσα στο σχολείο και όχι στα γραφεία λήψης αποφάσεων, βγαίνουν καθημερινά από τις όλο και περισσότερο ανομοιογενείς και πολυπληθείς τάξεις τους, τις διαφοροποιημένες ανάγκες των οποίων μαθησιακά και ψυχολογικά καλούνται σαν τον άνθρωπο λάστιχο να καλύψουν, και πριν προλάβουν να πάνε στην τουαλέτα, πρέπει να βγουν εφημερία, να φτιάξουν πρακτικά ή άλλο γραφειοκρατικό έργο, να βιδώσουν τις βρύσες που τρέχουν, να διορθώσουν τεχνικά-ηλεκτρονικά προβλήματα που παρουσιάζονται ξαφνικά στην τάξη και στο σχολείο, να καθαρίσουν πιθανόν έναν εμετό μαθητών τους ή να ξεβουλώσουν την τουαλέτα γιατί η καθαρίστρια έρχεται το μεσημέρι, να ανοιγοκλείνουν τις πόρτες του σχολείου, να τηλεφωνήσουν στους γονείς γιατί κάποιος μαθητής τους αρρώστησε, να διορθώσουν τετράδια για να τα δώσουν στους μαθητές τους, να βγάλουν φωτοτυπίες, να φτιάξουν ανακοινώσεις, να μιλήσουν με γονείς, να συνεργαστούν, να οργανώσουν εκδρομές, να κουβαλήσουν βιβλία....να...να....(δεν θα έφτανε μια σελίδα να τα απαριθμήσω αφού δεν υπάρχει υποστηρικτικό βοηθητικό προσωπικό, χωρίς φυσικά να αναφέρω πως κάποιοι κάνουν 2-3 ώρες ταξίδι καθημερινά για και από το σχολείο). Ποιος εκπαιδευτικός μέσα σε αυτές τις συνθήκες θα αναλάβει να διαχειρίζεται τα ζητήματα και όλων των μαθητών του σχολείου και μάλιστα καλύτερα από αυτό που θα κάνει ο κάθε εκπαιδευτικός ή ο διευθυντής της σχολικής μονάδας που οφείλουν να γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι συμβαίνει στην τάξη ή στο σχολείο τους και εγκαίρως να παρεμβαίνουν; ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η εμπιστοσύνη δεν χτίζεται με τίτλους «εμπιστοσύνης» εκπαιδευτικών, χωρίς την επίγνωση της δύσκολης καθημερινότητας του σχολείου και την ειλικρινή διάθεση να την εξυγιάνουμε με την επιμόρφωση όλων των εκπαιδευτικών σε ζητήματα συμπεριφοράς και υποστήριξης των μαθητών, δομές ψυχολογικής υποστήριξης των σχολείων και υποστηρικτικό προσωπικό στα σχολεία, ώστε μη εξουθενωμένοι εκπαιδευτικοί και διευθυντές να παρέχουν απρόσκοπτα το ψυχοπαιδαγωγικό τους έργο, για να την κάνουν καλύτερη.