• Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού' | 6 Μαΐου 2020, 00:24

    Γενική τοποθέτηση : Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει διατάξεις που η ύπαρξη και εφαρμογή τους δημιουργεί κίνδυνο να ενισχυθεί ο σχολικός αποκλεισμός και να αποδυναμωθεί η δημόσια εκπαίδευση. Περαιτέρω, το νέο νομοσχέδιο οξύνει τις ανισότητες σε μια περίοδο ύφεσης και πολλαπλών αποκλεισμών. Η έμφαση στις εξετάσεις κι ένα λύκειο που στηρίζεται σε αυτές, τα πρότυπα σχολεία και ο τρόπος εισαγωγής σε αυτά, η αύξηση της βάσης, ο ηλικιακός ασφυκτικός περιορισμός για εγγραφή στα ΕΠΑΛ, η αύξηση του αριθμού των μαθητών στην τάξη ακόμα και στο νηπιαγωγείο, ο ελάχιστος αριθμός για τη λειτουργία τάξης (20 παιδιά) που συνεπάγεται την αναγκαστική μετακίνηση των μαθητών του περισσεύουν σε πιο μακρινά σχολεία, επιτείνουν τις κοινωνικές ανισότητες και αποτελούν εμπόδια για τις ασθενέστερες οικονομικά οικογένειες, καθώς και για τα παιδιά Ρομά και μεταναστευτικής και προσφυγικής προέλευσης. Όλα τα παραπάνω αντιτίθενται και ουσιαστικά παραβιάζουν τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και συγκεκριμένα το δικαίωμα στην ισότιμη συμμετοχή στην εκπαίδευση. Αναφορικά με το άρθρο 1 : Τα εργαστήρια δεξιοτήτων στα νηπιαγωγεία εξυπηρετούν τη φιλοσοφία που διαπνέει τη συγκεκριμένη βαθμίδα εκπαίδευσης. Η Πληροφορική, η Φυσική Αγωγή και οι Φυσικές Επιστήμες περιλαμβάνονται ήδη στο διαθεματικό πρόγραμμα σπουδών του νηπιαγωγείου και εντάσσονται στο γενικότερο σχεδιασμό δραστηριοτήτων. Αυτό που απουσιάζει είναι η κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή. Νηπιαγωγεία χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο, με μόνο υπολογιστή αυτόν της νηπιαγωγού ήδη παρωχημένης τεχνολογίας, με τι είδους πληροφορική θα ασχοληθούν; Θα πρέπει να δοθεί προσοχή ώστε τα εργαστήρια δεξιοτήτων να αναπτυχθούν ολόπλευρα μέσα από δημιουργικές δραστηριότητες, βιωματικές μεθόδους, παιχνίδια και όχι μέσα από ένα αυστηρό τεχνοκρατικό πρόγραμμα που θα κατακερματίζει τη γνώση και θα αγνοεί τις ψυχοσωματικές ανάγκες των νηπίων. Θετική είναι η εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης των ενοτήτων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον αλληλοσεβασμό, τον εθελοντισμό. Κι εδώ όμως το σημαντικό είναι με τι τρόπο θα προσεγγιστούν οι θεματικές αυτές, ποια θα είναι η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, και, κυρίως η αποδέσμευσή τους από μία στείρα βαθμολόγηση των μαθητών/τριών, κάτι απολύτως αντίθετο με το περιεχόμενο και τη φύση τους: οι δεξιότητες καλλιεργούνται, δεν αποστηθίζονται.