• Σχόλιο του χρήστη 'Ἀνδρονίκη Σωτηριάδη' | 6 Μαΐου 2020, 01:17

    Στὸ Νηπιαγωγεῖο χρειάζεται νὰ δίνονται εὐκαιρίες μέσα απὸ μελετημένη ἀλληλεπίδραση γιὰ ἀνάπτυξη τῆς ἐκφραστικῆς ἱκανότητας τῶν παιδιῶν στὴ μητρική τους γλῶσσα, στὴ γλῶσσα δηλαδή μέσα στὴν ὁποία ἤδη κουβαλοῦν βιώματα, σὲ αὐτὴν ποὺ χτίζουν σιγὰ σιγὰ τὸν ἐννοιολογικό τους κόσμο. Προέχει ἠ καλλιέργεια καὶ ἐμβάθυνση τὴς αὐτοαντίληψης καὶ αὐτοέκφρασης τοῦ παιδιοῦ σὲ αὐτὴ τὴν κρίσιμη ἡλικία καὶ αὐτὰ γίνονται στὴ γλῶσσα σύνδεσης μὲ τὸν κόσμο γύρω του καὶ μὲ τὰ βιώματά του, τὴ μητρικὴ γλῶσσα, καὶ γιὰ τὰ ἑλληνόπουλα εἶναι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα. Καὶ τὸ παιχνίδι καὶ τὸ τραγούδι καὶ ὁ χορὸς καὶ τὸ παραμύθι καὶ ἡ συνομιλία καὶ τὸ "χαίρετε" καὶ τὸ "καλημέρα" καὶ τὸ "καλησπέρα" καὶ τὸ "καληνύχτα" καὶ τὸ "γειά σου" στὰ Ἑλληνικὰ. Ἔτσι χτίζεται ἡ γλωσσική ἐπάρκεια, μέσα ἀπὸ ὅλες τὶς ἐκφάνσεις τὶς ζωῆς. Ὑπάρχει ἀργότερα χρόνος γιὰ ἀπόκτηση γνώσεων ξένων γλωσσῶν, προέχει ἡ κατάκτηση τῆς γλώσσας τοῦ ἑαυτοῦ μας γιὰ νὰ τὸν κατανοοῦμε κιόλας...