Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Έφη Χαραλαμπίδου Πε71' | 6 Μαΐου 2020, 02:15

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ακυρώνεται ο ρόλος του δασκάλου τάξης και ταυτόχρονα επιλέγεται ένα μοντέλο μη πρακτικό αφού είναι διαφορετικό να υποστηρίζει κάποιος 20-25 μαθητές με τους γονείς τους και άλλο τουλάχιστον 140 (ορίζονται δύο εκπαιδευτικοί με δυνατότητα αυξομείωσης). Επίσης, η επαφή μαθητή- δασκάλου και γονιού- δασκάλου είναι διαφορετικής φύσης από αυτήν που μπορεί να υπάρξει με οποιοδήποτε άλλο μέλος του προσωπικού. Ο μαθητής πρέπει να έχει την άνεση να απευθύνεται και να νιώθει ότι υποστηρίζεται από τον κάθε εκπαιδευτικό του σχολείου που φοιτά, ειδάλλως υπάρχει κίνδυνος για αρνητική διάκριση εις βάρος των υπόλοιπων εκπαιδευτικών καθώς και υποβάθμισης της σχέσης εμπιστοσύνης που οφείλει να δημιουργείται με κάθε εκπαιδευτικό ξεχωριστά. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά σχολεία στελεχώνονται σε μεγάλο βαθμό από αναπληρωτές, υπάρχει ισχυρή πιθανότητα την επόμενη σχολική χρονιά ο εν λόγω επιμορφωμένος εκπαιδευτικός να μην υπηρετήσει στην ίδια σχολική μονάδα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη έναρξης της όλης διαδικασίας από μηδενική βάση. Ο διευθυντής του σχολείου, ο υποδιευθυντής και ο δάσκαλος τμήματος μπορούν να αποτελούν ομάδα υποστήριξης όπως συμβαίνει και τώρα. Αν η πρόθεση είναι να υπάρξει συστηματικότερη αποτύπωση αυτών των προσπαθειών τα πρωτόκολλα καταγραφής μπορούν να αποτελέσουν οδηγό για όλους τους εκπαιδευτικούς. Όσον αφορά τα κρούσματα ενδοσχολικής βίας αυτά αντιμετωπίζονται με συγκεκριμένη σειρά ενεργειών από ολόκληρη τη σχολική μονάδα. Το πρώτο επίπεδο αντιμετώπισης είναι η πρόληψη. Για να είναι επιτυχημένη, απαιτείται η συμμετοχή όλου του προσωπικού ακόμα και του μη εκπαιδευτικού. Το δεύτερο επίπεδο αφορά την αντιμετώπιση. Ομοίως αναγκαία είναι η γνώση και συμμετοχή όλου του προσωπικού.Τα κρούσματα συμβαίνουν εντός και εκτός σχολείου. Στα διαλείμματα όπου παρατηρούνται τα περισσότερα κρούσματα υπεύθυνοι είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί και όχι μεμονωμένα άτομα. Είναι διαφορετικός ο χειρισμός που μπορεί να πραγματοποιηθεί από τον/την δάσκαλο/α τάξης με τον οποίο ήδη έχει χτιστεί σχέση εμπιστοσύνης. Αν αναφερόμαστε σε ακραίες περιπτώσεις εκφοβισμού τότε απαραίτητοι κρίνονται άλλοι θεσμοί όπως η εδεαυ και σίγουρα ειδικότητες ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών. Αν δούμε το προφίλ μαθητών που ασκούν ή δέχονται bullying σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα θα παρατηρήσουμε εύκολα πως πίσω από τον καθένα υπάρχουν κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες αλλά και ενδοοικογενειακά προβλήματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Με τους όρους συμπερίληψη και ενσωμάτωση πλέον αναφερόμαστε σε συνολική ενσωμάτωση διαφορετικών ομάδων και όχι μόνο ΑμεΑ. Και πάλι όλο το προσωπικό οφείλει και πρέπει να μπορεί να τα διαχειριστεί μετά από κατάλληλη επιμόρφωση σε τέτοιου είδους ζητήματα. Ο τομέας της ανίχνευσης, αντιμετώπισης και λήψης αποφάσεων για μαθησιακά ζητήματα και ειδικότερα για μαθητές με εεα ή και αναπηρία δεν μπορεί να αποτελέσει αρμοδιότητα άλλου πέρα από τον εκπαιδευτικό του τμήματος ένταξης σε συνεργασία με τον εκάστοτε εκπαιδευτικό της τάξης του μαθητή. Είναι οι μόνοι που έχουν πλήρη και σαφή εικόνα του μαθητή και οι εκπαιδευτικοί εαε είναι οι πλέον εξειδικευμένοι για την υποστήριξη μαθητών, εκπαιδευτικών και δασκάλων . Ο ρόλος τους πάντα ήταν και θα παραμείνει πολυδιάστατος στον τομέα αυτό όπως και ορίζεται από το καθηκοντολόγιο των εκπαιδευτικών εαε. Συνολικά οι αρμοδιότητες αυτές αποτελούν αρμοδιότητες άλλων ειδικοτήτων. Υπάρχουν θεσμοί που υπολειτουργούν αντί να ενισχυθούν και να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος τους.