• Σχόλιο του χρήστη 'Ολγα' | 6 Μαΐου 2020, 02:32

    Ως εκπαιδευτικός της πράξης αναρωτιέμαι αν η υλοποίηση δραστηριοτήτων αγγλικής γλώσσας και μάλιστα από ένα τρίτο πρόσωπο, είναι μία από τις ανάγκες των νηπιαγωγείων μας και των νηπίων, τα οποία περισσότερο έχουν ανάγκη σύνδεσης με ένα πρόσωπο αναφοράς για την καλλιέργεια κλίματος ασφάλειας και εμπιστοσύνης. Ήδη τα νήπια με το πρόγραμμα, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, αναγκάζονται σε κάποιες περιπτώσεις να αλλάζουν ακόμα και 3 δασκάλες στη διάρκεια της ημέρας(πρωινή υποδοχή, υποχρεωτικό πρωινό, ολοήμερο). Είναι αλήθεια προτεραιότητα των νηπίων η εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας, τη στιγμή που προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε βασικές δεξιότητες στη χρήση της ελληνικής γλώσσας και του λόγου γενικότερα; Μήπως τείνουμε να σχολειοποιήσουμε το νηπιαγωγείο; Μήπως η ύπαρξη ψυχολόγων ή λογοθεραπευτών ανά ομάδες σχολείων θα ήταν πιο ουσιαστική για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας σ αυτή την τόσο ευαίσθητη ηλικία και να αναβαθμίσουμε το ελληνικό σχολείο; Μήπως θα πρέπει να εστιάσουμε στα πραγματικά προβλήματα της παιδείας και των σχολείων μας;