Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αναστασία Καράλη' | 6 Μαΐου 2020, 04:13

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αρχικά επικροτώ την επαναφορά των λατινικών ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα, που βέβαια χρειάζεται εξ ολοκλήρου αλλαγή διδακτικών εγχειριδίων, τρόπου διδασκαλίας αλλά και διδακτικών στόχων. Για αυτά όμως έχω μιλήσει σε συγκεκριμένη ομιλία. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω με την ανάρτηση μου είναι η διδασκαλία της ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, αλλά και η τοποθέτηση του εν λόγω μαθήματος σε αυτά που εξετάζονται στις Πανελλαδικές εξετάσεις σε συγκεκριμένα επιστημονικά πεδία. Δεν είναι δυνατόν να μην εξετάζονται στην Αγωγή του Πολίτη και το Δίκαιο οι μαθητές που θέλουν να φοιτήσουν σε Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά, Διεθνολογικά, Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών. Το να αποσυρθεί η κοινωνιολογία είναι από τι μία σωστή κίνηση, καθώς θα έχουν όλα τα παιδιά τη δυνατότητα να τη διδαχθούν και να τη μελετήσουν με ηρεμία και χωρίς άγχος(θεωρώ αυτονόητο ότι δεν θα βγει από το πρόγραμμα σπουδών), από την άλλη όμως, θα λείψει από τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα ένα μάθημα που είναι καθοριστικά χρήσιμο όχι μόνο για τη ζωή του ατόμου αλλά για τις σχολές που ανέφερα. Αφού, λοιπόν, θέλετε να αποσύρετε την Κοινωνιολογία, πρέπει να βάλετε στη θέση της την Πολιτειακή Παιδεία, η οποία έχει -σχεδόν- εντελώς ξεχαστεί ενώ συμπεριλαμβάνει σημαντικά κεφάλαια της κοινωνιολογίας και ακόμη περισσότερα από τις Κοινωνικές Επιστήμες. Γενικά ως προς όλη τη Β/θμια Εκπαίδευση θεωρώ πως θα ήταν απαράδεκτο να υποβαθμίζεται ένα μάθημα το οποίο σμιλεύει τον αυριανό Πολίτη, ειδικά σε καιρούς όμως οι δικοί μας, καιροί στους οποίους η δημοκρατία βάλλεται πανταχόθεν. Σε όλες τις δημοκρατικές χώρες τα μαθήματα αυτά είναι πρωτεύοντα και κορμού, διδάσκονται χωρίς να τίθεται κάθε φορά επί τάπητος η καρατόμηση τους. Αντίθετα, στην Ελλάδα, όπου άνθισαν όλα όσα σχετίζονται με την δημοκρατία, την κοινωνία και τον πολίτη, προσπαθούν να τα παραγκωνίζουν κάποιοι. Εκεί πατούν και τα "εργαστήρια δεξιοτήτων" τα οποία περιέχουν έννοιες όπως ο Εθελοντισμός, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ο Αλληλοσεβασμός & η Διαφορετικότητα, η Οδική ασφάλεια που ανήκουν στην Πολιτειακή Παιδεία (Civic / Citizenship Education / Education for Democratic Citizenship) διεθνώς. Ιδού λοιπόν η καρατόμηση! Χρειάζεται να έχει υπόσταση κανoνικού μαθήματος η Κοινωνική-Πολιτική Αγωγή του Γυμνασίου και του Δημοτικού, ιδίως στο Γυμνάσιο που βρίσκεται μόνον στη Γ΄με αποτέλεσμα η Πολιτική Αγωγή (Πολιτεία-Ε.Ε.-Διεθνής Κοινωνία) να μην προλαβαίνει να διδαχθεί. Είναι σημαντικό, να γίνει κατανοητό το εξής: αν μια χώρα δεν επενδύει στα αυτονόητα και δη στην Πολιτειακή Παιδεία στα σχολεία, ο μελλοντικός πολίτης θα χειραγωγείται, θα γίνεται έρμαιο του λαϊκισμού οπορτουνιστών ή και ακραίων, οι οποίοι στην κρίση πανδημίας είδαμε πώς πολιτεύτηκαν, θα φτάσει το λαό σε σημείο πολιτικής απάθειας αφήνοντας αυτούς τους τυχάρπαστους να "τρώνε" τη σάρκα του. Μέσα όμως από αυτό το μάθημα, θα προετοιμαστούν οι νέοι για να γίνουν δημοκρατικοί πολίτες, ως Έλληνες Πολίτες, Ευρωπαίοι Πολίτες και Πολίτες του Κόσμου, εμπεδώνοντας γνώσεις, έννοιες, θεσμούς, δημοκρατικές αρχές, αξίες και στάσεις, αποκτώντας κριτική σκέψη, έτσι ώστε να διακρίνουν το σωστό και ποιο είναι το Γενικό Καλό, το Δημόσιο Συμφέρον, που οφείλουν να προτάσσουν σε σχέση με το ατομικό τους, να μη γίνονται έρμαια προπαγάνδας και εκμετάλλευσης, όπως και να μπορούν να συμμετέχουν ενεργά και ποιοτικά στο πολιτικό «γίγνεσθαι». Και κατ’ επέκτασιν, οι επόμενες γενιές θα μπορούν να επιτύχουν την αυτοπραγμάτωση και την ψυχική πληρότητα, ώστε να συμβάλουν στην γενική ευημερία και συνοχή , ακόμα και στην δημιουργία της “ευτοπίας”. Μιας ιδανικής πολιτικής κοινωνίας που θα βασίζεται στην ποιότητα των πολιτών της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κράτος έχει χρέος να παρέχει την Πολιτειακή Παιδεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μη φτάσουμε λοιπόν στο σημείο να συζητάμε τον κατακερματισμό του εν λόγω μαθήματος, καθώς, επίσης, είναι ένα μάθημα που εμπεριέχει νέες γνώσεις, όπως αυτές των αρχών του δικαίου και στοιχεία πολιτειολογίας πού δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μάθημα και δεν υπάρχει λόγος εξέτασης ενός μαθήματος όπως η κοινωνιολογία αυτοτελώς, καθώς η αγωγή του Πολίτη εμπεριέχει όλα αυτά τα στοιχεία και ακόμη περισσότερα. Παράλληλα, το γεγονός ότι αναφέρεται στο νομοσχέδιο πως θα υπάρχει ερευνητική εργασία στο β' 4μηνο της Δευτέρας λυκείου που θα μετρά το 50% του τελικού βαθμού, όχι μόνο δεν ενισχύει την υπόσταση του μαθήματος, αλλά ένα ήδη (κατά τη συνείδηση πολλών) δευτερεύον μάθημα, καταβαραθρώνεται. Ποιο παιδί θα το πάρει στα σοβαρά σε μια κοινωνία όπου το «εργασία = απαλλαγή από ενασχόληση και αντιγραφή από κάποια ιστοσελίδα», ζει και βασιλεύει;; Προτείνω λοιπόν: 1. Την ενίσχυση την Πολιτειακής παιδείας ως ασπίδα μέσα στον διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο μας ( βία, διαφθορά, ξενοφοβία, ρατσισμός κα) με την εξύψωση της σε υψίστης σημασίας μάθημα 2. Την τοποθέτηση της (ή αντί της κοινωνιολογίας που αποσύρθηκε ή σε συνδυασμό με την κοινων/γία) ως από τη μια μάθημα γενικής παιδείας και από την άλλη, παράλληλα, ως πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα για τα τμήματα που την χρειάζονται (Νομικές και Αστυνομικές σχολές, Πολιτικά, Διεθνολογικά, Δημόσιας Διοίκησης και ΜΜΕ Τμήματα κ.ά., Κοινωνικών Επιστημών). Το σύστημα μας οφείλει να είναι πιο ευέλικτο και να έχει στόχο την διάπλαση ηθών και πολιτών που μπορούν να διασφαλίσουν την κοινωνική συνοχή ενός δημοκρατικού κράτους, και να αντιληφθούν τη θέση τους στον κόσμο ως πολίτες του κόσμου αλλά και να έχουν το απαιτούμενο υπόβαθρο για την εισαγωγή τους στις σχολές επιθυμίας τους. Υ.Γ Ας σταματήσουμε επιτέλους να θεωρούμε εχθρικό όποιο αντικείμενο είναι διαφορετικό από το δικό μας και ας προωθηθεί η συνεργασία - σύμπραξη των κλάδων, τουλάχιστον στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Από μια ανερχόμενη Φιλόλογο που αγαπά το αντικείμενο της αλλά αγαπά και το δίκαιον.