• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Μ.' | 11 Ιουλίου 2020, 16:51

    Η διάταξη αυτή εξασφαλίζει πέραν πάσης αμφισβήτησης μονομερώς τα συμφέροντα των ιδιοκτητών εκπαιδευτικών μονάδων αδιαφορώντας για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Ως γονέας παιδιών που πηγαίνουν σε ιδιωτικό σχολείο αντιλαμβάνομαι πλήρως και συμφωνώ με τη δυνατότητα να μπορεί να απολυθεί κάποιος αν δεν είναι ικανός ή δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Θα πρέπει όμως απαραιτήτως να υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας ώστε να μην μπορούν να απολύονται για άλλους λόγους οι εκπαιδευτικοί που κάνουν εξαιρετικά τη δουλειά τους (π.χ. επειδή δεν κάνουν κάποιες βαθμολογικές εξυπηρετήσεις, επειδή έχουν υψηλότερες αποδοχές ως πιο παλιοί, επειδή διεκδικούν νόμιμες αμοιβές για υπερωριακή απασχόληση και πολλά άλλα). Αυτές οι δικλείδες ασφαλείας πρέπει αδιαμφισβήτητα να υπάρχουν γιατί η εύρυθμη λειτουργία της εκπαίδευσης είναι θέμα δημοσίου συμφέροντος. Για να διασφαλίζεται ότι δεν θα απολύονται οι μη αρεστοί χρειάζεται προφανώς κάποια δουλειά, αλλά ο νομοθέτης προκλητικά δείχνει ότι δεν αποτελεί ούτε καν τελευταία προτεραιότητα. Μία σύγχρονη δημοκρατική κυβέρνηση δεν μπορεί να κατεβάζει ένα νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση που θα μπορούσε να είχε γραφεί από τους ιδιοκτήτες των εκπαιδευτικών μονάδων. Θα πρέπει να λάβει υπόψη της και τους συνεπείς και ικανούς ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και να υπάρχει κάποια ισορροπία, όχι να πάμε από το ένα άκρο στο άλλο. Επίσης, όσοι σχολιάζουν θετικά αυτή τη διάταξη χωρίς επιφυλάξεις, θεωρούν δεδομένο ότι ο κόσμος της ιδιωτικής εκπαίδευσης είναι αγγελικά πλασμένος, ότι οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μονάδων δε χρειάζεται να λογοδοτούν πουθενά γιατί θα απολύουν/προσλαμβάνουν μόνο με αξιοκρατικά κριτήρια, και δεν βλέπουν ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενός υπαλλήλου μιας ιδιωτικής εταιρίας και ενός ιδιωτικού εκπαιδευτικού που έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης της νέας γενιάς. Μεγάλη απογοήτευση.