• Σχόλιο του χρήστη 'Σαβοριανάκης Μανώλης' | 11 Ιουλίου 2020, 19:08

    Πρόκειται για απαράδεκτη παρέμβαση που ταυτίζεται με την ακύρωση του παιδαγωγικού ρόλου των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Η αυξημένη προστασία από αναιτιώδεις απολύσεις απορρέει από το Σύνταγμα και εδράζεται σε δικαστικές αποφάσεις που ερμηνεύουν τη συνταγματική επιταγή. Η παροχή του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης, βάσει των παραπάνω (π.χ. απόφαση ΣτΕ 622/2010)πρέπει να συνοδεύεται με αυξημένες εγγυήσεις για το εργασιακό καθεστώς των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, προκειμένου να μην αλλοιώνεται η κρίση και η εν γένει παιδαγωγική τους υπόσταση. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία παρέχουν τίτλους σπουδών αντίστοιχους με τα δημόσια. Αν ο εκπαιδευτικός είναι έρμαιο της απειλής για μια αναιτιώδη καταγγελία σύμβασης, προφανώς καθίσταται πολύ πιο ευάλωτος σε πιέσεις για αλλοίωση της βαθμολογίας, σύμφωνα με αυτό που ο εκάστοτε εργοδότης θεωρεί συμφέρον της επιχείρησής του. Επιπλέον, ποτέ δεν ήταν μόνιμος ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός. Αντιθέτως, κατά τα ως άνω αναφερθέντα, με το ισχύον νομοθετικό καθεστώς ο εργοδότης έχει δικαίωμα απόλυσης του εκπαιδευτικού, εφόσον αποδεικνύει το λόγο απόλυσης ενώπιον οργάνου αποτελούμενου από τρεις δικαστικούς, το οποίο συνεδριάζει κατά τις αρχές κάθε σχολικού έτους. Τέλος η προστασία των νεοπροσλαμβανόμενων εκπαιδευτικών από την απόλυση στο τέλος της διετίας είναι προσχηματική, αφού και αυτοί μπορούν να απολύονται αναιτιωδώς και μάλιστα στους 12 και όχι στους 24 μήνες.