Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νησιώτης Γιάννης' | 21 Ιανουαρίου 2011, 17:48

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Καθηγητής Δευτεροβάθμιας. Απ' ότι καταλαβαίνω από την γενικότερη συζήτηση επί του θέματος, δεν είμαστε γενικά αρνητικοί στην έννοια των συγχωνεύσεων. Αυτό πιστεύω κι εγώ. Δεν μπορείς να κρατάς ένα σχολείο στο ένα χωριό κι ένα άλλο σχολείο σε διπλανό χωριό που απέχει 5 ή 10 λεπτά με μεταφορικό μέσο, εάν τα σχολεία αυτά έχουν από 3, 5 ή 8 παιδιά σε κάθε τάξη. Είμαι σίγουρος ότι όλοι θα θέλαμε να κάνουμε μάθημα σε τέτοιες τάξεις, διότι έτσι γίνεται καλύτερα η δουλειά μας. Αυτό δεν είναι, όμως, εφικτό. Και φυσικά δεν αποτελεί επιχείρημα το γεγονός ότι με την ύπαρξη τέτοιων σχολείων σε μία περιοχή ενισχύεται η ζωή στην περιοχή. Και κάποιες δεκαετίες παλιότερα υπήρχαν πάλι παιδιά που έπρεπε να μετακινηθούν για να πάνε σχολείο, αλλά δεν σημαίνει ότι εγκατέλειπαν το σχολείο ή το χωριό τους, διότι αγαπούσανε το σχολείο και αυτό το είχανε μάθει από τους γονείς τους. Πόσο μάλλον σήμερα που οι μετακινήσεις είναι πολύ πιο εύκολες. Φυσικά, θα πρέπει να τηρηθούν ορισμένα προϋποθέσεις και να υπάρξουν κριτήρια, όπως η ασφάλεια των μετακινήσεων, η ασφάλεια, η παλαιότητα και ο εξοπλισμός του σχολείου, ο χρόνος για μετακίνηση κ.λ.π.. Σίγουρα, όμως, κριτήριο δεν πρέπει να είναι το όριο που έχει θέσει το Υπουργείο για τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, δηλαδή 25 για Πρωτοβάθμια και 30 για Δευτεροβάθμια. Αλήθεια, γνωρίζει κανείς από αυτούς που αποφασίζουν στο Υπουργείο πως είναι να διδάσκεις σε ένα τμήμα με 25-30 παιδιά; Σε τμήματα που πολλές φορές υπάρχουν παιδιά μεταναστών με διαφορετική γλώσσα, διαφορετικές παραστάσεις, διαφορετική κουλτούρα. Σε τμήματα με παιδιά διαφορετικού γνωστικού επιπέδου, ακόμα και χαώδους, διαφορετικής προσωπικότητας, διαφορετικών ψυχικών και κοινωνικών προβλημάτων. Γνωρίζετε πόσο δύσκολο γίνεται το έργο των εκπαιδευτικών, όταν μάλιστα δεν μας δίνονται τα κατάλληλα μέσα και εργαλεία, όταν δεν έχουμε την κατάρτιση για την αντιμετώπιση τέτοιων δυσκολιών. Συνεπώς, δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή του Υπουργείου σε ένα τέτοιο κριτήριο. Και η δικαιολογία που η ηγεσία του Υπουργείου, αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός επικαλείται, της εξοικονόμησης χρημάτων είναι άστοχη. Να εξοικονομήσετε χρήματα από τα έξοδα του Πρωθυπουργού και των Υπουργών για ταξίδια, δείπνα, κ.λ.π., από τους υπαλλήλους της Βουλής, από τους μισθούς και τις συντάξεις των νυν και πρώην υπουργών, πρωθυπουργών και προέδρων της Δημοκρατίας. Και βέβαια δεν αρκούν οι μειώσεις που τους έγιναν τον Μάιο. Δεν έχετε μάθει από τους οικονομολόγους σας ότι το να κόβεις 20% από το μισθό ή την σύνταξη ενός φτωχού έχει πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, από το να κόβεις κατά 20% τις αποδοχές ενός πλούσιου; Και μη μου πείτε ότι όλοι οι νυν και πρών υπουργοί, πρωθυπουργοί και πρόεδροι της Δημοκρατίας δεν είναι πλούσιοι ή ευκατάστατοι;