• Σχόλιο του χρήστη 'γιωργος' | 14 Ιουλίου 2020, 10:54

    Στο γραφείο του διευθυντή ιδιωτικό σχολείου αληθινός διάλογος διευθυντή – καθηγητή (εμένα). Διευθυντής: Είχαμε κάποια παράπονα από την μητέρα της Δ………(μαθήτρια). Παραπονιέται για το 13 στο τετράμηνο. Στο προηγούμενο ιδιωτικό που ήταν είχε 17 στο μάθημά σου. Καθηγητής: Ο μέσος όρος των γραπτών της ήταν στο 10 και η προφορική της παρουσία σχεδόν ανύπαρκτη. Και το 13 που της έβαλα χαριστικό ήταν, για να την ενθαρρύνω. Της είχα μιλήσει και μου είχε πει ότι είχε θέμα με την προσαρμογή στο νέο σχολείο. Διευθυντής:Ναι αλλά η μαμά ήταν έξαλλη και απειλούσε να την πάρει και να επιστρέψει στο παλιό σχολείο. Την άκουσε που φώναζε και ο Κ……..(ο σχολάρχης) και μου είπε να σου μιλήσω και να μην είσαι τόσο αυστηρός γιατί το σχολείο δεν αντέχει να χάνει μαθητές. Καθηγητής:Δεν νομίζω ότι είμαι αυστηρός, προσπαθώ να είμαι δίκαιος στην βαθμολογία, ο μέσος όρος της τάξης είναι στο 15,6 και δεν είχαμε καμία διαμαρτυρία από άλλους μαθητές. Άλλωστε σου είπα ήδη την πριμοδότησα. Νομίζω ότι πρέπει να ξαναμιλήσουμε και στη μάνα και στην κόρη και να τους εξηγήσουμε ότι ο βαθμός πρέπει να έχει σχέση με την επίδοση (ή έστω την προσπάθεια). Διευθυντής:Τι να σου πω ο κύριος Κ……… (ο σχολάρχης) μου είπε να σου μιλήσω. Αν η μαθήτρια φύγει νομίζω θα σου το χρεώσει. Κάνε ό,τι σε φωτίσει ο Θεός. Φανταστείτε πόσες παραλλαγές μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος διάλογος ιδιαίτερα τώρα που θα πιάνεται ο βαθμός για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο από την Ά λυκείου. Αριστεία μαθητών με την υπογραφή καθηγητών που βρίσκονται υπό την δαμόκλειο σπάθη της αναιτιολόγητης απόλυσης.