• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Κρανιάς' | 21 Ιανουαρίου 2011, 22:12

    1) Κατ'αρχάς αυτό δεν είναι διαβούλευση. Η διατύπωση των ερωτήσεων προϋποθέτει την ορθότητα μιας άποψης η οποία τυγχάνει συντριπτικής απόρριψης από τους συμμετέχοντες. Επομένως η απόφαση είναι προειλημμένη και όλα γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Η Υπουργός Παιδείας μας κοροϊδεύει. 2) Είναι ντροπή μία Υπουργός Παιδείας να έχει ως βασικό στόχο το κλείσιμο σχολείων. Είναι ακόμα χειρότερο το να προσπαθεί να κρύψει τις πραγματικές επιδιώξεις της κάτω από τον "παιδαγωγικό" μανδύα. Εξηγούμαι: Οι μικρές σχολικές μονάδες (<200 μαθητές) λειτουργούν καλύτερα γιατί έχουν: - Σαφώς καλύτερη επικοινωνία γονέων-εκπαιδευτικών, καλύτερες σχέσεις εκπαιδευτικών-μαθητών, κοινωνικοποίηση των παιδιών σε γνώριμο περιβάλλον γειτονιάς. - Πολύ μικρότερη παραβατικότητα (που θα έπρεπε να είναι βασικό κριτήριο) βλέπε Γκράβα. - Ευκολότερη, άρα αρτιότερη διοίκησή τους. Αρτιότερη λειτουργία του συλλόγου εκπαιδευτικών που είναι και η "καρδιά" του σχολείου. Μεγαλύτερη ευελιξία στην ανάπτυξη δράσεων. Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών έχει διαπιστώσει τα παραπάνω . Το μοναδικό σωστό που γινόταν στα σχολεία εδώ και 20 χρόνια είναι η δημιουργία τέτοιων σχολικών μονάδων και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Αποφασίζουν να το σταματήσουν κι αυτό.... Ποιό είναι το μειονέκτημά τους; Υψηλότερο κόστος συντήρησης το οποίο το Υπουργείο δεν είναι διατεθειμένο να καταβάλει. Έτσι εφευρίσκει "παιδαγωγικούς λόγους" π.χ : "Δεν μπορούν να εφαρμοστούν καινοτόμες δράσεις σε μικρά σχολεία" (Από που εξάγεται τέτοιο αυθαίρετο συμπέρασμα;) ή "Δεν μπορούν να δημιουργηθούν εύκολα τμήματα μαθημάτων επιλογής". Αν τώρα νομίζετε ότι βασικό κριτήριο του Υπουργείου πρέπει να είναι η δημιουργία τμημάτων επιλογής για εξεζητημένα μαθήματα όπως θεατρολογία ή φωτογραφία και όχι η παιδαγωγική ατμόσφαιρα μίας σχολικής μονάδας ή ο κατά το δυνατόν μικρότερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα τότε ήρθε η ωρα να γίνετε Υπουργός Παιδείας! Σε κάθε περίπτωση δύο σχολεια των 200 μαθητών είναι προτιμότερα από ένα των 400 ακόμα κι αν βρισκονται το ένα δίπλα στο άλλο, για τους λόγους που προανέφερα. 3) Βεβαίως υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις που δικαιολογείται μία συγχώνευση (για οικονομικούς λόγους πάντα) αλλά είναι λίγες και όπως είναι πλέον σαφές δεν είναι αυτός ο στόχος του Υπουργείου. Δυστυχώς...