• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΙΧΑΛΗΣ' | 21 Ιανουαρίου 2011, 22:55

    1. Ανώτατος αριθμός μαθητών ανά τμήμα το 25. Θεωρώ ακατανόητο να μην έχει θεσμοθετηθεί το όριο των 25 μαθητών ανά τμήμα στη Β/βάθμια Εκπαίδευση (όπως ήδη ισχύει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση). Για καθαρά παιδαγωγικούς λόγους απαιτούμε τα τμήματα των μαθημάτων κατεύθυνσης, να έχουν ανώτερο όριο τους 20 μαθητές. Είναι απολύτως λογικό ότι τα πανελληνίως εξεταζόμενα μαθήματα πρέπει να διδάσκονται σε ολιγομελή τμήματα, ώστε οι μαθητές να προετοιμάζονται για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις με τον καλύτερο τρόπο, αφού έτσι δίνεται η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό να εντοπίσει ευκολότερα τυχόν αδυναμίες των υποψηφίων και να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις. Ο ανώτατος αριθμός των 20 μαθητών στο τμήμα θα πρέπει να τηρείται και στις σχολικές μονάδες της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Επίσης, απαιτούμε να θεσμοθετηθεί η αναλογία των 10 μαθητών ανά καθηγητή στα εργαστήρια σε όλους τους τύπους σχολείων όχι μόνο για λόγους παιδαγωγικούς αλλά και υγιεινής και ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών. 2. Η κατάργηση μιας σχολικής μονάδας έχει αρνητικές κοινωνικές συνέπειες. Με δεδομένο ότι αρκετοί από τους κατοίκους θα μετακινηθούν προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά τους την καλύτερη δυνατή μόρφωση, το αποτέλεσμα θα είναι ο μαρασμός των τοπικών κοινωνιών. . Στο πρόσφατο παρελθόν έχει καταγραφεί η ερήμωση χωριών, των οποίων τα σχολεία καταργήθηκαν. Παράλληλα, είναι μεγάλος ο κίνδυνος να αυξηθεί η σχολική διαρροή κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ιδίως για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος που δεν θα έχουν δυνατότητα μετεγκατάστασης. Αυτό επιβεβαιώνουν και σχετικές επιστημονικές έρευνες. 3. Το «κόστος» για το μαθητή. Η συγχώνευση σχολείων θα έχει ως αποτέλεσμα «σπατάλη» χρόνου και ταλαιπωρία των μαθητών, οι οποίοι καθημερινά θα αναγκάζονται να διανύουν μεγάλες αποστάσεις μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους. Με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια θα πρέπει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να δείξει τον απαιτούμενο σεβασμό στο χρόνο των μαθητών, των πιο σκληρά εργαζομένων Ελλήνων, όπως έχουν δείξει οι σχετικές έρευνες. Η απώλεια χρόνου λόγω μετακίνησης θα επιβαρύνει περαιτέρω το ήδη βεβαρημένο πρόγραμμα των μαθητών και σαφέστατα θα επηρεάσει και τη σχολική τους επίδοση. 4. Λόγοι ασφαλείας που έχουν να κάνουν με τη σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Δεν πρέπει να λησμονείτε το άθλιο οδικό δίκτυο της χώρας μας, ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές, καθώς και τις ειδικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτές. Η καθημερινή αυτή ταλαιπωρία των μαθητών εγκυμονεί κινδύνους ατυχημάτων. 5. Δεν πρέπει να γίνει καμία συγχώνευση σχολικής μονάδας στις παραμεθόριες περιοχές γιατί εκτός των άλλων τα σχολεία στις μικρές αυτές κοινωνίες αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με καταργήσεις-συγχωνεύσεις σχολείων, που έχουν έδρα παραμεθόριες, ορεινές και απομακρυσμένες περιοχές, καθώς και σχολικές μονάδες που εδρεύουν σε μικρά νησιά. 6. Το ελάχιστο όφελος από την εξοικονόμηση πόρων, που επιβάλλει την πολιτική των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων. Έχουμε και στο παρελθόν επισημάνει το όργιο σπατάλης που έχει καταγραφεί τις περασμένες δεκαετίες στον τομέα της σχολικής μεταφοράς. Η διασπάθιση δημόσιου χρήματος στον τομέα αυτό, είναι εμφανής ακόμα και στους αδαείς περί τα εκπαιδευτικά. Και φυσικά γι’ αυτό δε φταίνε οι εκπαιδευτικοί. Είναι δεδομένο ότι με τη λογική που έχουν διάφοροι κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά και παράγοντες της αυτοδιοίκησης, με την κατάργηση σχολικών μονάδων και τη συνακόλουθη μαζική μεταφορά χιλιάδων μαθητών όχι μόνο δε θα εξοικονομηθούν πόροι, αλλά αντίθετα το δημόσιο θα επιβαρυνθεί περαιτέρω και κάποιοι επιτήδειοι θα θησαυρίσουν. 7. Όσον αφορά τις σχολικές μονάδες στα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα της χώρας και πριν ληφθεί η οποιαδήποτε απόφαση, επιβάλλεται ένας σοβαρός σχεδιασμός, με τη συνεξέταση πολλών παραγόντων. Ο μαθητής δεν πρέπει να μετακινείται πεζός σε μεγάλη απόσταση από το σπίτι του, δεν πρέπει, εάν είναι εφικτό, να διασχίζει μεγάλες οδικές αρτηρίες, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος τροχαίων ατυχημάτων και επιπροσθέτως πρέπει να συνεκτιμάται ότι η επικινδυνότητα του αστικού περιβάλλοντος για έναν ανήλικο είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τις αγροτικές περιοχές. Σε κάθε περίπτωση το Δ.Σ της ΟΛΜΕ είναι αντίθετο με τη δημιουργία τεράστιων σχολικών συγκροτημάτων που θα αποτελούνται από πολυπληθή τμήματα (30 μαθητών), γιατί είναι βέβαιο ότι δεν είναι δυνατόν να επιτελέσουν οι εκπαιδευτικοί το έργο τους με αποτελεσματικότητα.