• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Καρατζάς' | 22 Ιανουαρίου 2011, 03:02

    Παρατήρηση 1η: Ένας εκπαιδευτικός σχεδιασμός που θέλει να υπηρετήσει την αρχή - στόχο "ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ" δεν μπορεί να παραβλέπει την εξίσου αρχή - στόχο "ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ". Αν οι αλλαγές που προτείνονται λαμβάνουν υπόψη τους διάφορα παιδαγωγικά κριτήρια, είναι εξίσου υποχρεωμένες να λάβουν υπόψη τους ως κριτήρια όλες εκείνες τις αρχές της Ψυχολογίας και της Κοινωνικής Ανάπτυξης του παιδιού. Δεν είναι δυνατό να μετακινούνται μαθητές δημοτικού σχολείου σε αποστάσεις άνω των 15 χιλιομέτρων σε επαρχιακούς δρόμους με μόνο το πρόσχημα ότι τους παρέχεται καλύτερη εκπαίδευση. Η αποκόλληση του παιδιού - μαθητή από το γνώριμο οικογενειακό και κοινοτικό του περιβάλλον και η μεταφορά του σε ένα σχολικό συγκρότημα που απέχει πολλές φορές και δεκαπέντε χιλιόμετρα δημιουργεί στο παιδί την ψυχολογία του εσωτερικού μετανάστη.Στην Ελλάδα όπου στην παραπάνω απόσταση παρατηρούνται γεωγραφικές - μορφολογικές διαφοροποιήσεις (βουνό, κάμπος, θάλασσα) η μετάβαση από την τοπική κοινωνία σε μια άλλη έχει ως συνέπεια την μετάβαση από ένα κοινωνικο-πολιτισμικό μόρφωμα σε κάποιο άλλο, πολλές φορές σημαντικά διαφορετικό. Παρατήρηση 2η: Η Ψηφιακή εκπαίδευση μπορεί να γίνει το κλειδί και το μέσο για τη σύζευξη των "ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ-ΠΑΙΔΙ". Στα ολιγοθέσια δημοτικά σχολεία η ένταξη και η χρήση της ΝΕΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ μπορεί να καλύψει τα όποια παιδαγωγικά κενά - ελλείψεις που δημιουργεί ο μικρός αριθμός των μαθητών. Παρατήρηση 3η: Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η παράμετρος της ΜΕΡΙΚΗΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ. Σε πολλές περιπτώσεις ένα ολιγοθέσιο Δημοτικό Σχολείο θα μπορούσε να λειτουργεί στα βασικά μαθήματα (Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, κ.ά.)ως έχει και οι μαθητές να μετακινούνται δυο μέρες την εβδομάδα σε πολυθέσια σχολεία για μαθήματα όπως Μουσική, Θεατρική Αγωγή, Αγγλικά.κ.ά.