• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος' | 3 Δεκεμβρίου 2020, 06:52

    [Άρθρο 23 παρ. 2] Το όριο των 100/250 σπουδαστών πρέπει να επανεξεταστεί (και να μειωθεί). Όταν η Πολιτεία εγκρίνει επί χρόνια ολιγομελή τμήματα στα ΕΠΑΛ, δεν μπορεί να απαιτεί τα παραπάνω όρια στα ΙΕΚ. Το πλήθος των φιλοξενούμενων τμημάτων έχει σχέση με τα κτήρια στα οποία φιλοξενούνται τα ΔΙΕΚ, οπότε εάν ένα ΔΙΕΚ συστεγάζεται με Γυμνάσιο ή Λύκειο υπάρχουν αντικειμενικοί περιορισμοί στις διαθέσιμες αίθουσες και κατά συνέπεια στα τμήματα/ειδικότητες που δύνανται να λειτουργήσουν. [Άρθρο 31] Ο διευθυντής για να αναθέσει τις εκπαιδευτικές αρμοδιότητες του, όπως αυτές αναφέρονται και στο 2βγ και 2ε, πρέπει να είναι γνώστης του αντικειμένου, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να είναι μόνιμος εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης και όχι απλά δημόσιος λειτουργός ή δημόσιος υπάλληλος, οπότε και δεν έχει σχέση με το εκπαιδευτικό αντικείμενο. Επιπρόσθετα το ότι επιτρέπεται σε δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς να στελεχώνουν θέσεις ευθύνης σε μία εκπαιδευτική δομή αποτελεί συνταγματικά άνιση μεταχείριση μεταξύ των εκπαιδευτικών του Υπουργείου Παιδείας και των υπαλλήλων του δημόσιου, αφού δεν ισχύει και το αντίστροφο. Όπως αναφέρεται για τον υποδιευθυντή ότι είναι απαιτούμενη η εκπαιδευτική προϋπηρεσία, έτσι θα πρέπει να ισχύει και για τον διευθυντή . Επιπρόσθετα αν εκπαιδευτικοί που δεν ανήκουν στην επαγγελματική εκπαίδευση μπορούν να διοριστούν διευθυντές σε δομές της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης τότε θα πρέπει να ισχύει και το αντίστροφο, δηλαδή να μπορούν και εκπαιδευτικοί της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης να διοριστούν διευθυντές σε ενιαία λύκεια, γυμνάσια κλπ και στο ευρύτερο δημόσιο. Θα πρέπει λοιπόν να καταργηθεί από το άρθρο 31 1β η δυνατότητα ο διευθυντής να είναι δημόσιος λειτουργός ή μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Για τους δε υποδιευθυντές απαιτούμενη πρέπει να είναι η εκπαιδευτική προϋπηρεσία και όχι η απαραίτητα διδακτική στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση.