• Σχόλιο του χρήστη 'Λουκάς-Ανδρονίκη Μεσορόπη Καβάλας' | 22 Ιανουαρίου 2011, 23:40

    Είμασθε γονείς 5 παιδιών σε ένα χωριό της Καβάλας που αποτελείται κατ' εξοχήν από πολύτεκνες οικογένειες.Ηρθαμε από αστικά κέντρα και στηρίξαμε την επαρχία,δημιουργώντας οικογένειες,που αριθμούν 5,6 ή και 9 παιδιά έκαστη,με όλες τις δυσκολίες,τις στερήσεις και τα προβλήματα που συνεπάγεται αυτό.Ποτέ δεν μετανιώσαμε για αυτήν την επιλογή μας. Η ανταμοιβή,η χαρά και η δικαίωση όλων υπήρξε το διθέσιο σχολείο μας, με τα 33 παιδιά και η ελληνική σημαία που κυματίζει σ' αυτό,στα σπίτια μας και στην καρδιά μας. Και τώρα ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ,ότι το σχολείο μας κλείνει όχι λόγω ελλείψεως μαθητών αλλά λόγω ελλείψεως ρευστών.Γιατί αυτή είναι η ουσία και όχι η δήθεν ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Εμείς είμασθε περήφανοι και απόλυτα ικανοποιημένοι και με τις επιδόσεις των μαθητών και με τη συνοχή του σχολείου και την κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών μας. Δεν χρειαζόμασθε ούτε άλλες καινοτόμες δράσεις ούτε πρωτοποριακά προγράμματα διδασκαλίας.Αυτό που χρειαζόμασθε είναι τα παιδιά στον τόπο μας και την ελάχιστη αναγνώριση από το κράτος της τεράστιας προσφοράς όλων των πολυτέκνων σε εθνικό και κοινωνικό επίπεδο. Κι αν το Υπουργείο δεν μπορεί να αναγνωρίσει την προσφορά μας αυτή, ας μας θεωρήσει μειονοτικό σχολείο, ως σχολείο πολυτέκνων κι ας μας εξαιρέσει από το πρόγραμμα συνενόσεων.