• Σχόλιο του χρήστη 'Τάσος Δερβεντλής' | 23 Ιανουαρίου 2011, 13:20

    Το 2010 πέρασε και έμεινε στην ανάμνηση μας ως το έτος των μεγαλύτερων οικονομικών αλλαγών που συνέβησαν εις βάρος των πολιτών στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Μέσα σε όλα αυτά βιώσαμε την αλλαγή στον αυτοδιοικητικό χάρτη της χώρας, με την εφαρμογή του Καλλικράτη. Ένας νόμος που φέρνει τεράστιες αλλαγές την ζωή μας. Αλλαγές που φάνηκαν αμέσως και άλλες που θα επέλθουν σταδιακά. Σε αυτές που θα επέλθουν σταδιακά εντάσσεται και ο στόχος αυτής της διαβούλευσης. Η αναγκαιότητα όπως αναφέρεται στο αρχικό ερώτημα δεν μπορεί να υπάρχει μέσα σε λόγους που την συνθέτουν, αλλά την έχουν ορίσει κάποιοι στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης που ζούμε. Προσωπικά θεωρώ ότι μπορείς να μιλήσεις για συνενώσεις – ιδρύσεις σχολικών μονάδων ΜΟΝΟ αν μπορέσεις να δημιουργήσεις κάποια αντικειμενικά κριτήρια που θα ποικίλουν ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε κοινωνίας. Δηλαδή σίγουρα δεν μπορείς να κρατήσεις μια σχολική κοινότητα η οποία έχει 5 μαθητές γιατί και αντικειμενικά κρίνεται ότι και τα έξοδα είναι αποτρεπτικά, οι μαθητές πιθανών να μην έχουν και τις ίδιες δυνατότητες στην μάθηση ακόμα και η συντήρηση των κτιριακών χώρων θα κρίνεται ασύμφορη. Δεν μπορείς όμως να τα ισοπεδώσεις όλα. Θα πρέπει να μπει ένα πλαίσιο, σύμφωνα με τις δυνατότητες – ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου, το οποίο θα μπορεί να προχωρήσει στην συγχώνευση κάποιων σχολικών μονάδων πχ για αυτή την σχολική περίοδο για ένα συγκεκριμένο λόγο (όπως η έλλειψη μαθητών) αλλά θα μπορεί να ξαναλειτουργήσει μια κλειστή μονάδα επειδή συντρέχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια. Θα πρέπει να δοθεί ο λόγος στις τοπικές κοινωνίες, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να τους δοθεί η δυνατότητα να έχουν δυνατό λόγο σε τέτοιες αποφάσεις. Όχι σε πρόχειρες και σύντομες διαβουλεύσεις που με τον τρόπο που γίνονται γεννούν ερωτηματικά για το αν υπάρχουν προδιαγραμμένα κάποια πράγματα και απλά κάποια άλλα γίνονται για το «θεαθήναι» …..