• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ' | 23 Ιανουαρίου 2011, 17:10

    Πιστεύω ότι με κάποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να συγχωνευτούν σχολεία σε επίπεδο καλλικρατικών δήμων. Για παράδειγμα, αυτές οι προϋποθέσεις θα πρέπει να σχετίζονται με την ύπαρξη κατάλληλων υποδομών και χώρων στο σχολείο υποδοχής, την θεσμοθέτηση υπηρεσίας σχολικών λεωφορείων κατάλληλων και ευέλικτων σε μέγεθος ώστε να φτάνουν σε κάθε γωνιά των καλλικρατικών δήμων και να μεταφέρουν με ασφάλεια τους μαθητές προς και από το σχολείο, την δημιουργία ειδικών στάσεων, σταθμών συγκέντρωσης ώστε τα παιδιά να περιμένουν με ασφάλεια το σχολικό λεωφορείο, την παράλληλη εκπαιδευση οδηγών και συνοδών ώστε να αποτελεί η μεταφορά των μαθητών μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, την στάθμευση και διάθεση των σχολικών λεωφορείών στο σχολείο, για να διοργανώνονται με αυτά σχολικές εκδρομές και επισκέψεις τάξεων σε επίπεδο δήμου ή και νομού άν το μέγεθός τους (των λεωφορείων) το επιτρέπει, την οργάνωση των δρομολογίων με βάση τις ανάγκες των μαθητών και ίσως και την κάλυψη κάποιων εξωσχολικών δραστηριοτήτων (φροντιστήρια ξένων γλωσσών, χορό, γυμναστήρια, φροντιστήρια για τις Πανελλαδικές εξετάσεις κτλ.) μαθητών από απομακρυσμένα σημεία του δήμου που δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες μόρφωσης, τη λήψει κατάλληλων μέτρων για να μεταφέρονται με αυτά τα λεωφορεία και παιδιά με ειδικές ανάγκες. θα πρέπει επίσης να ληφθεί σοβαρά υποψη αν οι υπάρχουσες υποδομές στα σχολεία υπό κατάργηση είναι πραγματικά υποδεέστερες από τις υποδομές του σχολείου υποδοχής και να γίνουν αξιολογήσεις της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου που παράγεται στα σχολεία υπό συγχώνευση ώστε πραγματικά η συγχώνευση να είναι προς όφελος των μαθητών. Τέλος οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν σε ένα τόπο θα πρέπει να είναι καθοριστικός παράγοντας όσον αφορά τη μεταφορά μαθητών διότι οι μεταρυθμίσεις αυτές δε θα πρέπει να φέρνουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Μη ξεχνάμε ότι οι μαθητές που θα μετακινηθούν είναι μαθητές που ζουν σε απομακρυσμένα χωριά με δύσβατους δρόμους με καθημερινούς αστάθμιτους παράγοντες. Πόσες φορές κι εμείς σαν εκαπιδευτικοί δεν έχουμε κινδυνέψει μετακινούμενοι από και προς τα σχολεία, λόγω καιρού ή λόγω κάποιων «οδηγών» που τις περισσότερες φορές είναι γνωστοί, στα χωριά, για τον τρόπο που οδηγούν αλλά εμείς νέοι στο χωριό και στο συγκεκριμένο δρομολόγιο έτυχε να μην τους γνωρίζουμε και απροετοίμαστοι πρωί-πρωί να τρακάρουμε... Πιστεύω ότι γονείς και εκπαιδευτικοί θα πρέπει να εξασφαλίσουν πρώτα τα παραπάνω και μετά να δεχθούν τις προτεινόμενες συχγωνεύσεις. Ποτέ δεν κατοικείς ένα σπίτι χωρίς να έχουν μπει η σκεπή και τα έπιπλα...εκτός βέβαια αν υπάρχει «άμεση ανάγκη». Ωστόσο στην συγκεκριμένη περίπτωση αν η άμεση ανάγκη λέγεται ΔΝΤ και περικοπές εξόδων, πιστέυω ότι κανείς δε μετρά τις ανθρώπινες ζωές και την ασφάλεια των μικρών παιδιών με το χρήμα, τουλαχιστόν σε κράτη που ανήκουν στο σύχρονο κόσμο. Αν πάλι δεν είναι έτσι...τότε γονείς και εκπαιδευτικοί ας αγωνιστούμε να αλλάξουμε την οικονομίστικη αντίληψη της ΥΠ.ΔΒΜΘ για την ζωή μας, διοτί σίγουρα τη «δική τους» την προστατεύουν με το παραπάνω, επιλέγοντας κατάλληλα αυτοκίνητα, συνοδούς ασφαλείας, οδηγούς εκπαιδευμένους, σχεδιάζουν σύντομα και ασφαλή δρομολόγια κτλ. Οι μαθητές μας, τα παιδιά μας δεν πρέπει να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης;