• Σχόλιο του χρήστη 'sandra' | 23 Ιανουαρίου 2011, 23:52

    καθηγήτρια και μητέρα Ρίχνοντας μια ματιά σε μια σχολική τάξη το πρώτο που συναντάς είναι ανομοιογένεια και ποικιλία ως προς τις επιδόσεις, τα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά, τις μορφωτικές και οικονομικές προυποθέσεις των μαθητών. Συναντάς όμως κι ένα κοινό χαρακτηριστικό, την επιθυμία που διακατέχει όλα αυτά τα παιδιά η κοινωνία τους, ο κόσμος τους να είναι δίκαιος, η σχολική τους πραγματικότητα να είναι σταθερή και ασφαλής και να μην απειλείται από τις πειραματικές διαθέσεις και προθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων.Γι αυτό ακριβώς το λόγο δεν διακρίνω και καμιά αναγκαιότητα να υπαγορεύει τις αλλαγές που οραματίζεστε. Οι μαθητές και ειδικότερα οι έφηβοι λόγω ωριμότητας εισπράττουν μια καινούργια αδικία να διαπράττεται εις βάρος τους. Μετά την περικοπή της σύνταξης του παππού, τη μείωση μισθού ή την απώλεια εργασίας του γονιού έφτασε το μνημόνιο και στη δική τους γενιά. Μετακινήσεις σε άλλα σχολεία, σχολικές τάξεις με 30 παιδιά, ένταξη και προσαρμογή με νέους συμμαθητές, καθηγητές κι όλα αυτά στο πλαίσιο της ποιοτικής αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Τα παιδιά μας είναι απλά μαθητές δημοσίων σχολείων δεν είναι ούτε αφελή, ούτε ανόητα, μην τα απαξιώνετε και μην τα προσβάλλετε με αυτόν τον τρόπο. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία μεγάλη οικονομική δύναμη δεν έχουν, έχουν όμως μεγάλη ψυχή και να είστε σίγουροι ότι θα αγωνιστούν για την επιβίωση των σχολειών τους.