• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρεάδης Αλέξανδρος' | 24 Ιανουαρίου 2011, 00:54

    Είναι εκπληκτικά μεγάλη η προθεσμία των τριών ημερών για να συζητήσει κάποιος το θέμα της συγχώνευσης των σχολείων. Μόλις αρχίσει να σκέφτεται κανείς το θέμα η προθεσμία έχει τελειώσει. Η διαβούλευση επομένως γίνεται για την πλάκα αφού υπάρχουν αποφάσεις ήδη μια και η διαβούλευση δεν προσφέρει τίποτε σε τέτοια ασφυκτικά όρια. Η Ελλάδα δυστυχώς είναι μια ορεινή και νησιώτικη χώρα και επομένως ο αριθμός των απομονωμένων περιοχών είναι μεγάλος με αποτέλεσμα να υπάρχουν διάσπαρτα πολλά σχολεία με μικρό αριθμό μαθητών. Για τη περίπτωση αυτή οι λύσεις είναι δύο: 1) Να γκρεμίσουμε τα βουνά ώστε η Ελλάδα να γίνει πεδινή χώρα και με γέφυρες να συνδέσουμς όλα τα νησιά. 2) Να φέρουμε όλους τους έλληνες στην ηπειρωτική Ελλάδα και μάλιστα στον κάμπο. Αν γίνουν αυτά τότε θα ήταν δυνατό να κλείσουν τα μικρά σχολεία. Θα μείνει όμως πάλι ένα πρόβλημα. Τα σχολικά κτίρια έχουν γίνει με προδιαγραφές λίγων τάξεων. Πως θα γίνει τότε συγχώνευση; Απλά θα επανέλθουμε σε λειτουργίες πρωϊ-απόγευμα ή θα φτιάξουμε νέα κτίρια για διπλάσιο αριθμό τάξεων; Υπάρχει βέβαια και η λύση της ταράτσας και των υπογείων. Και αν δεν υπάρχει ταράτσα, τα σχολεία μπορούν να κάνουν αίθουσες πάνω στα κεραμίδια. Βέβαια ακόμα κι΄αν στοιβαχθούν οι μαθητές έχει σκεφθεί κανείς ότι χρειάζεται διπλάσιος αριθμός από τουαλέτες, διπλάσιες καρέκλες για τους εκπαιδευτικούς και γραφεία στα παράθυρα(μια και δε χωρώνε στο λεγόμενο γραφείο των καθηγητών ή δασκάλων)καιδιπλάσια εργαστήρια κ.α; Για την αύξηση του αριθμού των μαθητών θα πρέπει να υπάρχει ήδη η κατάλληλη υποδομή.