• Σχόλιο του χρήστη 'Π.Κ.' | 13 Ιουνίου 2022, 11:49

    Το άρθρο 14. γδ) είναι πάρα πολύ άδικη για τους υπηρετούντες αναπληρωτές καθηγητές, καθώς ανατρέπουν τον προγραμματισμό της ακαδημαϊκής τους εξέλιξης και σε πολλές περιπτώσεις την καθιστούν αδύνατη. Υπηρετώ σε μικρό τμήμα της περιφέρειας που δεν έχει μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Όμως, για να πληρώ το -μέχρι τώρα- κριτήριο της εξέλιξης, έχω φροντίσει να διδάσκω σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα τμήματος άλλου ιδρύματος. Αδυνατώ να προσελκύσω διδακτορικούς φοιτητές, καθώς οι απόφοιτοι του τμήματός μου δεν είναι ικανοί για ανάλογες σπουδές. Επίσης, δεν υπάρχουν προγράμματα χρηματοδότησής τους (ανθρωπιστικές επιστήμες), οπότε ακόμα κι αν ξεκινήσουν διδακτορική διατριβή, θα πρέπει να δουλεύουν συγχρόνως. Τους ελάχιστους καλούς μας φοιτητές τους υποστηρίζουμε να μεταβούν στο εξωτερικό. Δεν έχουμε ενημερωμένη βιβλιοθήκη που θα μπορούσε να στηρίξει την εκπόνηση της διατριβής (το υλικό μας δε βρίσκεται διαδικτυακά). Πρέπει να ληφθεί υπόψιν ότι και στο εξωτερικό (π.χ. Η.Π.Α.) δεν έχουν όλα τα πανεπιστήμια μεταπτυχιακά προγράμματα (συμβαίνει το αντίθετο, τα περισσότερα πανεπιστήμια έχουν μόνον προπτυχιακά προγράμματα). Αλλά δεν καταδικάζεται το προσωπικό σε στασιμότητα / μη δυνατότητα εξέλιξης. Αν δεν υπάρξει σχετική ρύθμιση στον νόμο, θα συμβεί το παράδοξο καθηγητές να συγγράφουν διδακτορικές διατριβές φοιτητών τους, αντί να κάνουν δικές τους δημοσιεύσεις ή να εγκρίνουν διεκπεραιωτικά αμφιβόλου επιπέδου διατριβές προκειμένου να πληρούν τα κριτήρια εξέλιξης.