• Γ. Παροχή πιστοποίησης στους καταρτιζόμενους με αναπηρία επί ίσοις όροις (βλ. επίσης σχόλια Ε.Σ.Α.μεΑ. σε άρθρο 1) Από τη μια μεριά θεωρούμε θετικό ότι με το άρθρο 30 δίνεται η δυνατότητα στους αποφοίτους των Εργαστηρίων Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Ε.Ε.Ε.ΕΚ.) να αποκτούν, μέσω της φοίτησής τους σε Ε.Σ.Κ για άτομα με αναπηρία, πιστοποίηση επιπέδου 3 (σύμφωνα με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων), καθώς τα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. μέχρι σήμερα είναι αδιαβάθμητα με αποτέλεσμα οι απόφοιτοί τους να μην μπορούν να πιστοποιήσουν τα προσόντα που αποκτούν σε αυτά. Πρόκειται δηλαδή για μια διάταξη που έρχεται να καλύψει το κενό της μη πιστοποίησης των προσόντων των αποφοίτων αυτών των δομών. Από την άλλη μεριά όμως διαπιστώνουμε ότι υπάρχει θεσμικό κενό δεδομένου ότι προϋπόθεση για την εγγραφή σε Ε.Σ.Κ. είναι το απολυτήριο γυμνασίου, το οποίο οι απόφοιτοι των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. δεν διαθέτουν και για αυτό άλλωστε δεν μπορούν να εγγραφούν στην Α’ Τάξη του Λυκείου (σε ΕΠΑ.Λ. και ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ-Λ.). Επιπρόσθετα οφείλουμε να επισημάνουμε ότι: α) η φοίτηση των αποφοίτων των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. στις Ε.Σ.Κ. για άτομα με αναπηρία δεν πρέπει να αποτελεί μονόδρομο καθώς αντιτίθεται στην αρχή της συμπερίληψης και στη δικαιωματική προσέγγιση της αναπηρίας εν γένει και β) ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος η ανυπαρξία της επαγγελματικής κατάρτισης στα Ε.Ε.Ε.ΕΚ. -τα οποία δεν έχουν αξιολογηθεί ποτέ- να αναπαραχθεί και στις Ε.Σ.Κ. για τα άτομα με αναπηρία. Όπως ήδη έχουμε σχολιάσει στο άρθρο 5 του Σχεδίου Νόμου, θέση μας είναι ότι η ίδρυση δομών επαγγελματικής κατάρτισης για τα άτομα με αναπηρία πρέπει να λαμβάνει χώρα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, είτε όταν επικρατούν ειδικές συνθήκες είτε για συγκεκριμένες κατηγορίες αναπηρίας που τεκμηριωμένα αδυνατούν να ενταχθούν στις δομές επαγγελματικής κατάρτισης που απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό, και ύστερα από την εκπόνηση εξειδικευμένων μελετών που θα προτείνει η Κεντρική Επιστημονική Επιτροπή καθώς και έκφρασης σχετικής γνώμης από το Κεντρικό Συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΚΣΕΕΚ). Επίσης πάγια θέση μας είναι ότι η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση των ατόμων με αναπηρία πρέπει να αποτελεί αρμοδιότητα της Γενικής Γραμματείας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης & Διά Βίου Μάθησης και πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ζήτημα Ειδικής Αγωγής. Βάσει λοιπόν της προαναφερθείσας ισχύουσας κατάστασης και των πάγιων θέσεων μας, εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη διάταξη του άρθρου 30 του Σχεδίου Νόμου. Αντ’ αυτής προτείνουμε τη συμπερίληψη στο Σχέδιο Νόμου των παρακάτω προβλέψεων: α) Την ένταξη των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. στο Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, την αναγνώριση της ισοτιμίας του απολυτηρίου των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. με το απολυτήριο Γυμνασίου και τη δυνατότητα εγγραφής των αποφοίτων των Ε.Ε.Ε.ΕΚ. σε ΕΠΑ.Λ., σε ΕΝ.Ε..Ε.ΓΥ.-Λ., σε Ε.Σ.Κ. που απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό ή σε Ε.Σ.Κ. για άτομα με αναπηρία. β) Την ένταξη της «Σχολής Επαγγελματικής Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία» (Σχολή Ατόμων με Αναπηρία Αθηνών) και του «Εκπαιδευτικού Κέντρου Επαγγελματικής Κατάρτισης Εφήβων και Νέων με Ειδικές Ανάγκες Θεσσαλονίκη» της ΔΥΠΑ στο Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης προκειμένου οι απόφοιτοί τους να μπορούν να πιστοποιούν τα προσόντα που αποκτούν και έτσι να διευκολύνεται η ένταξή τους στην αγορά εργασίας, αλλά και διασφάλιση της μη εγγραφής σε αυτές ατόμων με αναπηρία που μπορούν να φοιτήσουν σε γενικές δομές επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, και αυτό διότι εάν δεν υπηρετήσουμε με θεσμικό τρόπο τη συμπερίληψη στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση δεν υπηρετούμε επί της ουσίας την ισότιμη ένταξη των ατόμων με αναπηρία στην αγορά εργασίας, και κατ’ επέκταση την αύξηση της συμμετοχής τους στον ενεργό πληθυσμό της χώρας.