Αρχική Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στη διασπορά1ο πεδίο διαβούλευσης: Σχέση ελληνικού κράτους και ελληνισμού της διασποράς με έμφαση σε θέματα ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού, αλλά και ενίσχυσης της ελληνικής ταυτότηταςΣχόλιο του χρήστη Κατερίνα Ρεμούνδου | 24 Φεβρουαρίου 2011, 22:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Ρεμούνδου' | 24 Φεβρουαρίου 2011, 22:48

    Οι προτάσεις που ακολουθούν βασίζονται σε προσωπικές εμπειρίες, από την απόσπασή μου στο Παρίσι, εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια. Κατά την άποψή μου, άλλες οι ιδιαιτερότητες του ελληνισμού στις χώρες, κράτη μέλη, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλες στην Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ κλπ Και ακόμα, άλλες οι ανάγκες στη Γαλλία και άλλες στη Γερμανία. Χρειάζονται, νομίζω, στοχευμένες πολιτικές για κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Ωστόσο, αυτό που θα πρέπει να ισχύει παντού και πάντα είναι η αξιοποίηση των χρημάτων που διαθέτει η Ελληνική Πολιτεία ( με άλλα λόγια ο Έλληνας φορολογούμενος) και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσεως. Καλώς δαπανώνται χρήματα για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό, εφόσον δεν κατασπαταλώνται. Πρόταση για το Παρίσι: (πιθανόν και για άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης) Πνευματικό Κέντρο: ίδρυση Πνευματικού Κέντρου σε ιδιόκτητο χώρο, σε κομβικό σημείο της πόλεως, που θα εξασφαλίζει την εύκολη πρόσβαση σε αυτό. Εκεί θα μπορούσαν να στεγαστούν: Ι) Δύο σχολικές μονάδες: της Τετάρτης και του Σαββάτου, οι μόνες που διαθέτουν ομοιογενείς τάξεις (όπως δηλαδή τα σχολεία στην Ελλάδα, τώρα που καταργούνται τα μονοθέσια) και στις οποίες, επομένως, μπορεί να παραχθεί εκπαιδευτικό έργο άξιο λόγου. Με την προϋπόθεση ότι θα φοιτούν σε κάθε τάξη τουλάχιστον 8-10 μαθητές και μαθήτριες. Εάν δεν συμπληρώνεται ο παραπάνω αριθμός, τότε θα πρέπει να συμπτυχθούν οι δύο σχολικές μονάδες σε μία. Η στήριξη και διατήρηση των ελληνικών σχολείων επαφίεται στο ενδιαφέρον και τον πατριωτισμό των απόδημων Ελλήνων ΙΙ) Τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού: σε ενήλικες Γάλλους ή και άτομα όποιας άλλης εθνικότητας, έναντι κάποιας εισφοράς ή κάποιων διδάκτρων. ΙΙΙ) Δραστηριότητες πολυσχιδείς:(σαν αυτές του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα). Πνευματικές και καλλιτεχνικές που θα προβάλλουν την Ελλάδα στο εξωτερικό, αλλά και θα συνδέουν το Πνευματικό Κέντρο με όσα συμβαίνουν αφενός στη Γαλλία, και αφετέρου στον υπόλοιπο κόσμο. Στον τομέα αυτό η συμβολή της Ελληνικής Κοινότητας θα ήταν ιδιαίτερα σημαντική. ΙV) Χώρος συνάντησης: Βιβλιοθήκη ελληνική (δανειστική) - Καφενείο – Κυλικείο . Χώρος, δηλαδή, όπου οι Έλληνες της Διασποράς, οι Έλληνες φοιτητές του Παρισιού και όσοι άλλοι θέλουν, θα μπορούν να βρεθούν σ’ έναν χώρο «μικρής Ελλάδας» για κάποιες ώρες. Διοίκηση – Λειτουργία του Πνευματικού Κέντρου: Διευθυντής – Διευθύντρια: Έμπειρος/η εκπαιδευτικός, που θα αναλαμβάνει και καθήκοντα Συμβούλου σε σχέση με εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά θέματα που αφορούν στη λειτουργία των σχολικών μονάδων που θα στεγάζονται στο Πνευματικό Κέντρο. Διοικητικός/ή Υπάλληλος: Έμπειρος/η σε θέματα διοίκησης υπάλληλος, η προϋπηρεσία του οποίου/της οποίας θα προδικάζει την εργατικότητα και αποτελεσματικότητά του/της. Λογιστήριο: Έμπειρος/η υπάλληλος σε θέματα οικονομικής διαχείρισης, η προϋπηρεσία του οποίου/ της οποίας θα εγγυάται την εργατικότητα και αποτελεσματικότητά του/της. Εκπαιδευτικοί: Όλοι οι εκπαιδευτικοί – εκτός από το διδακτικό τους έργο – θα οφείλουν να εμπλέκονται σε όλες τις δραστηριότητες του Πνευματικού Κέντρου, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους και τα ιδιαίτερα ταλέντα τους. Και θα πρέπει να συνεργάζονται με την Ελληνική Κοινότητα σε ένα κοινό πλαίσιο διοργάνωσης όλων των δραστηριοτήτων. Εξυπακούεται ότι την απόλυτη ευθύνη για την ίδρυση και λειτουργία του Πνευματικού Κέντρου θα την έχει το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο αναλαμβάνει και τη χρηματοδότηση. Είναι, νομίζω, εύλογο όποιος πληρώνει, να έχει και τον απόλυτο έλεγχο. Kατερίνα Ρεμούνδου - Φιλόλογος