• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία' | 8 Απριλίου 2011, 08:30

    Κατά τη διάρκεια της 7 ετούς μόνιμης εργασίας μου στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση εργάστηκα σε 18 σχολεία. Με εξαίρεση 2 χαρισματικούς διευθυντές, όλοι οι υπόλοιποι δεν θα επιβίωναν στην σχολική τάξη ή σε οποιαδήποτε άλλη εργασία γιατί απλούστατα δεν είχαν κανένα προσόν. Άνθρωποι ψηφιακά αναλφάβητοι, χωρίς γνώσεις ξένων γλωσσών (ούτε καν της ειδικότητας μου-αγγλικά), άνευ μεταπτυχιακού, με ελάχιστα σεμινάρια, και κυρίως χωρίς γνώση της εκπαιδευτικής νομοθεσίας, με έλλειψη παιδαγωγικής προσέγγισης και παντελή έλλειψη διοικητικών ικανοτήτων ή γνώση διαχείρισης κρίσεων. Το μόνο προσόν τους ήταν ότι είχαν πάρα πολλά χρόνια υπηρεσίας και ότι απλούστατα δεν υπήρχε άλλος υποψήφιος να διεκδικήσει τη θέση!!(όχι γιατί δεν θέλουμε ή δεν έχουμε πολύ περισσότερα προσόντα, αλλά γιατί μας δεσμεύει ο βαθμός Α και τα έτη υπηρεσίας). Και έρχεται η στιγμή στην οποία αναρωτιέμαι. Θα κριθώ από ένα τέτοιο διευθυντή;Ο οποίος γνωρίζει ότι έχω πολύ περισσότερα προσόντα από αυτόν και όταν με βλέπει να κάνω τόσες δραστηριότητες, προγράμματα και εκδρομές με βλέπει σαν το επικίνδυνο πιτσιρίκι που μειώνει το κύρος του και θέλει "να βγει μπροστά". Θα κριθώ από έναν άνθρωπο που δεν έχει ανανεωμένες ψηφιακές, παιδαγωγικές και διδακτικές γνώσεις και ενδεχομένως να μην μπορεί καν να κατανοήσει τι προσπαθώ να κάνω στην τάξη στα πλαίσια του μαθήματος; Φοβάμαι την ημέρα που θα εκχωρηθούν τόσες αρμοδιότητες στους διευθυντές,γιατί στην Ελλάδα ουδέποτε τέτοιες αρμοδιότητες αξιοποιήθηκαν κατάλληλα, παρά μόνο διέφθειρα ν το άτομο που τις κατείχε.Ανησυχώ γιατί όλα τα κριτήρια αξιολόγησης αναγράφονται υπέροχα στα χαρτιά, άλλα όταν έρχεται η στιγμή της κρίσης όλοι απορούμε πώς τελικά εγκρίθηκαν κάποιοι άνθρωποι για τη θέση του διευθυντή. Σας ευχαριστώ για το χώρο έκφρασης που μου δώσατε.