Αρχική Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο4. Ποια είναι η άποψή σας για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων;

4. Ποια είναι η άποψή σας για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων;

Σχόλια 1 2 3 4
  • 15 Απριλίου 2011, 23:10 | ΗΛΙΟΥ ΕΛΕΝΗ

    Η παρουσία στο σχολείο ενός διευθυντή με διευρυμένες αρμοδιότητες είναι καταρχήν αναγκαία προκειμένου να αποφεύγεται πολύτιμος χρόνος, κόπος και χρήμα σε γραφειοκρατικές ενέργειες με τρόπο που χάνεται η αξία πολλών ουσιαστικών και χρήσιμων πρωτοβουλιών.
    Θεωρώ, επίσης, αναγκαίο αυτό το άτομονα να έχει – πέρα από τα όποια αυξημένα τυπικά προσόντα του, που δεν είναι καθόλου αμελητέα διότι απαιτούν ικανότητα, εργατικότητα, οργάνωση, συνέπεια και προσήλωση σε στόχους για να αποκτηθούν – επιπλέον, εκείνα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας και χαρακτήρα που θα τον καθιστούν ικανό να οραματίζεται, να εμπνέει, να ενθαρρύνει, να μοιράζεται και να αποτελεί κατά κάποιο τρόπο τον οδηγό σε ένα όχημα που έχει προορισμό την επιτυχία των ανθρωπιστικών, γνωστικών και παιδαγωγικών στόχων της σχολικής μονάδας

  • 15 Απριλίου 2011, 22:54 | Μισθού Σταυρούλα

    Ποια είναι η άποψή σας για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των διευθυντών των σχολικών μονάδων;

    Από την πλευρά του καθηγητή θα ήθελα από τον Διευθυντή μου:
    1. να ξέρω τι περιμένει από μένα
    2. να μοιράζει με δίκαιο τρόπο αρμοδιότητες
    3. να έχει άριστη γνώση της δουλειάς του
    4. να είναι ειλικρινής και ηθικός
    5. να αναγνωρίζει την προσφορά και την αποτελεσματικότητα των εργαζομένων
    6. να ενισχύει τη δημιουργικότητα των καθηγητών και των μαθητών
    7. να καλλιεργεί κλίμα συνεργασίας, διεπιστημονικότητας και δημιουργίας κοινών στόχων για την αναβάθμιση του Σχολείου
    8. να εμπνέει εμπιστοσύνη στους καθηγητές, στους μαθητές, στους γονείς και στην κοινότητα
    9. να εμψυχώνει καθηγητές και μαθητές, υιοθετώντας πρακτικές που ενισχύουν τη μάθηση και τη συνεργασία, όπως ενισχυτική διδασκαλία, επιμόρφωση εκπαιδευτικών, άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία με μαθήματα ξένων γλωσσών, ελληνικής γλώσσας για ξένους, Πληροφορικής, αθλητικών δραστηριοτήτων
    10. να προωθεί τη δημιουργία προγραμμάτων Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικής Εκπ/σης, Πολιτιστικών Προγ/των, διότι σ΄ αυτά ο μαθητής αποδεσμεύεται από τη βαθμολογία, γίνεται δημιουργικός, αναπτύσσει δεξιότητες, κοινωνικοποιείται και αποκτά εμπιστοσύνη στο Σχολείο.
    11. να σέβεται τη διαφορετικότητα των μαθητών και να έχει καλή επικοινωνία μαζί τους

    Όλα αυτά, εκτιμώ ότι προϋποθέτουν μικρά σχολεία, με λίγα παιδιά στην τάξη, με τις κατάλληλες εγκαταστάσεις και την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή.
    Σχολείο 200 παιδιών, με 22 παιδιά στην τάξη, χωρίς συστέγαση, με πρωινό ωράριο και δυνατότητα επέκτασης του ωραρίου έως τις 4μμ.
    Ο Διευθυντής πρέπει να επιμορφώνεται σε σχολή στελεχών εκπαίδευσης, να είναι επιστημονικά άριστα καταρτισμένος και να έχει οπωσδήποτε αρκετά χρόνια υπηρεσίας (>15).
    Σημαντική θέση στη διοίκηση του Σχολείου παίζει ο Υποδιευθυντής ο οποίος πρέπει να έχει την αποδοχή του Δ/ντή και του Συλλόγου καθηγητών.
    Σημαντικός αρωγός της όλης προσπάθειας πρέπει να είναι ένας καθηγητής που να έχει άριστη γνώση των Νέων Τεχνολογιών για να βοηθήσει το Σχολείο να εκσυγχρονιστεί και να οργανωθεί.

  • 15 Απριλίου 2011, 22:28 | Ma Koc

    Ναι σωστό. Αλλά συνήθως (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια) «τυχαίνει» να γίνονται διευθυντές άτομα με κομματικές ή συνδικαλιστικές ταυτότητες. Μήπως πρέπει να υπάρχει ασυμβίβαστο διευθυντή (προϊσταμένου κτλ ) με την κομματική ιδιότητα ?
    Φυσικά είναι γνωστό ότι οι συνδικαλιστικές παρατάξεις (και τα συνδικάτα και οι συντεχνίες ) έχουν απευθείας σύνδεση με τα κόμματα.
    Θα μπορέσουν οι διευθυντές να αξιοποιήσουν αυτές τις ενισχυμένες αρμοδιότητες για να πετύχουν στην παράγωγη έργου

  • 15 Απριλίου 2011, 21:21 | Παντελής Πρέζας

    Δεν θα έβλεπα αύξηση αρμοδιοτήτων στο διευθυντή.
    Θα έβλεπα αύξηση ικανοτήτων και προσόντων.
    Να επιβάλλεται με την προσωπικότητά του και όχι με την εξουσία της θέσης.
    Να είναι δάσκαλος και συγχρόνως manager.
    Να είναι ευχαριστημένος που είναι διευθυντής αλλά που δεν θα νιώθει άσχημα στην προοπτική να ξαναγυρίσει στην τάξη. Το αντίθετο μάλιστα.

    Αύξηση καθηκόντων;
    Το θέμα δεν είναι να περιγράψει το κράτος τι μπορεί να κάνει ο διευθυντής. Αλλά να εξασφαλίσει πως θα επιλέξει διευθυντές που δεν θα έχουν ανάγκη αυτό ακριβώς. Να του πει κάποιος τι να κάνει.
    Όποιος ανησυχεί μήπως κάνει κάποιος διευθυντής και οι εκπαιδευτικοί του σχολείου άσχημα πράγματα, ας μην ανησυχεί. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη λειτουργία του θεσμού είναι η αμοιβαία εμπιστοσύνη.

    Οι ακρότητες απ’ όπου κι αν προέλθουν, πάντα υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο για να αντιμετωπιστούν όταν γίνουν. Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Πως ενώ οι ακρότητες ποτέ δεν αντιμετωπίζονται από το κράτος (π.χ. μη τήρηση ωραρίου) το κράτος είναι πάντα παρών να ελέγξει και να «κρίνει» την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, τελικά τη διαφορετικότητα.

  • 15 Απριλίου 2011, 21:13 | ΓΝΠΣ

    Ο διευθυντής απόλυτος «μονάρχης» της σχολικής μονάδας. Ομολογουμένως …συγκινητικό για όλους εμάς που φοιτήσαμε στα σχολεία της δικτατορίας και βλέπουμε να επιστρέφουμε σε εκείνα τα χρόνια της πρώτης μας εφηβείας.

  • 15 Απριλίου 2011, 21:12 | Σκαρπαλέζου Ρεβέκα

    Σαφώς ο διευθυντής της σχολικής μονάδας θα πρέπει να έχει αυξημένες αρμοδιότητες,όταν όμως υπάρχει η προοπτική να έχουμε διευθυντές ικανούς να διοικούν με σύγχρονη αντίληψη,διοικητικές γνώσεις και ικανότητες,όραμα, εκπαιδευτική συνείδηση.
    Δυστυχώς,ακόμη και σε χώρες με σχολές διοικητικών στελεχών της εκπαί-δευσης (π.χ.Γαλλία) δεν έχει εξασφαλιστείτο απαιτούμενο επίπεδο διευ-θυντή σχολικής μονάδας.
    Φοβάμαι ότι στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα,όπου η δημοκρατία είναι ενθύμιο της αρχαιότητας και όχι καθημερινή πρακτική,οι αυξημέ-νες αρμοδιότητες θα οδηγήσουν σε αυθαιρεσίες.
    Επίσης,οι αυξημένες υποχρεώσεις των διευθυντών θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά:εάν ο «φόρτος» της θέσης δεν αμοιφθεί ανάλογα,δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι.

  • 15 Απριλίου 2011, 21:05 | Καστανιώτης Φ.

    1.Στην επιλογή του Δ/ντή δεν πρέπει να μοριοδοτείται το ότι ήταν Δ/ντής στο παρελθόν ή υπδ/ντής κλπ γιατί δεν αξιολογήθηκε για το έργο του,το οποίο μπορεί να ήταν και αρνητικό.Χωριστά που το 99% των Δ/ντών Λυκείων-Γυμνασίων-Δημοτικών και ιδιαίτερα των Λυκείων γίνονταν με κομματικά κριτήρια.
    2.Τα απίθανα μεταπτυχιακά, τα οποία αποκτήθηκαν κυρίως απο το ανοιχτό πανεπιστήμιο,και δεν έχουν καμμιά σχέση με την ειδικότητα των συναδέλφων, δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ΄όψη.Πότε σπούδασαν αυτοί οι άνθρωποι;Δεν ήταν στα σχολεία τους;Οι εκπαιδευτικοί και γενικότερα οι δημόσιοι υπάλληλοι για να κάνουν μεταπτυχιακό πρέπεινα δώσουν εξετάσεις,και αν πετύχουν, να πάρουν άδεια και φυσικά τότε δεν θα πρέπει να πληρώνονται,να πάνε να σπουδάσουν στο Πανεπιστήμιο οπως όλοι οι φοιτητές μας.Αυτό το μεταπτυχιακό πρέπει να μετράει.
    3.Οι Δ/ντές πρέπει να είναι καθηγητές του σχολείου που υπηρετούν,να έχουν 25 έτη πραγματικής υπηρεσίας και όχι 12 έτη όπως σήμερα.
    4.Να μην επιλέγονται απο τα ΠΥΣΔΕ,τα οποία δεν έχουν προσφέρει τίποτα στην εκπαίδευση,και προτείνω την κατάργηση τους αλλά απο κάποιο άλλο ανεξάρτητο όργανο,χωρίς τη συμμετοχή συνδικαλιστών.
    Η θητεία των Δ/ντών να είναι τετραετής και μόνο για δύο τετραετίες,
    5.Να κάνουν μάθημα 10 ώρες την εβδομάδα και να μην παίρνουν το επίδομα ,αφου έχουν μείωση του ωραρίου.Όχι όπως σήμερα παίρνουν το επίδομα 300 Ευρώ δεν κάνουν και μάθημα και ουδείς τους ελέγχει.Το επίδομα του Δ/ντή πρέπει να καταργηθεί και να έχει το μισό ωράριο πχ οπως σας είπα 10 ώρες τη βδομάδα.

  • 15 Απριλίου 2011, 19:56 | ΡΟΥΣΗΣ ΡΑΦΑΗΛ

    ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
    Η σχολική μονάδα ή ένας εκπαιδευτικός οργανισμός αποτελείται από τους εκπαιδευόμενους, τους εκπαιδευτές, το υποστηρικτικό προσωπικό, τους γονείς και τέλος την τοπική κοινότητα. Και στη μικρότερη σχολική μονάδα ο αριθμός των ανθρώπων που καθημερινά αλληλεπιδρούν είναι σημαντικός. Σε ένα χώρο που όλα κινούνται γύρω από τον άνθρωπο, που η πορεία τους θα επηρεάσει σημαντικά τη μελλοντική πορεία του τόπου είναι ακατανόητο να νομοθετούνται με τέτοια ελαφρότητα οι θεσμικές αλλαγές. Το βασικό ερώτημα είναι αν πραγματικά θέλετε αλλαγές στην εκπαίδευση. Δεδομένου οτι ο διευθυντής είναι ένας βασικός παράγοντας στη λειτουργία μιας σχολικής μονάδας οφείλουμε να δώσουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στο θέμα αυτό. ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ πολύ συνοπτικά είναι γραμμένο σε μια επιγραφή στον τοίχο μιας μικρής καλύβας.
    -Πήγαινε προς τους ανθρώπους
    -Ζήσε ανάμεσα τους
    -Μάθε απ’ αυτούς
    -Αγάπησε τους
    -Ξεκινά με ό,τι ξέρουν
    -Χτίσε σ’ αυτό που έχουν
    Αλλά όταν ολοκληρωθεί το έργο τους
    Όταν το έργο τους πραγματωθεί
    Οι άνθρωποι να λένε
    «Τα καταφέραμε μόνοι μας».

  • 15 Απριλίου 2011, 19:08 | Ζ. ΔΑΜΟΛΗ

    Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τις απόψεις αυτών που συμμετέχουν στη διαβούλευση και προβληματίζομαι για τα παρακάτω και γι’ αυτό ξαναγράφω.
    1) Πώς σκέφτεται κάποιος χρονικά τη θέση του Διευθυντή στη σταδιοδρομία του των 35-40 ετών; Θα είναι μονίμως Διευθυντής ή θα ξαναγυρίζει στην τάξη;
    2) Το σχολείο δεν είναι εταιρία,βιομηχανία κλπ κατασκευής αντικειμένων με αριθμούς και εργάτες όπως μπορεί να φαντάζεται κάποιος. ΄Εχει να κάνει με ανθρώπους ,συναισθήματα και μυαλό και καμμιά ημέρα δεν είναι σαν τις άλλες.Συνεχώς υπάρχουν ανατροπές και προκλήσεις και αυτό είναι η γοητεία και η ανταμοιβή της δουλειάς. Μπορεί ΕΝΑΣ άνθρωπος να αναλάβει αυτό το βάρος;
    3)Τα golden boys και τα golden girls που σκέφτονται ταξίδια και χορηγίες με το που παρουσιάζονται το Σεπτέμβριο στο σχολείο και διάφορα bonus( μείωση ωραρίου π.χ) για να κάνουν ένα πρόγραμμα και ονειρεύονται καρέκλα Διευθυντή τί θα έκαναν αν πλήρωναν το εισιτήριο τους και δεν μειωνόταν το ωράριό τους ;΄Στη διδασκαλία δεν βρίσκουν καμμιά χαρά; Πώς θα καταλάβουν και θα κρίνουν αυτόν που διδάσκει όταν γίνουν διευθυντές;
    4) Οι δουλειές του σχολείου είναι μετρημένα κουκιά που λένε. ΄Ανθρωποι που δεν έχουν περάσει από τις περισσότερες δουλειές εκτός από το διδακτικό τους έργο πως θα τις αναθέσουν και πως θα τις ελέγξουν; Επειδή λοιπόν δεν έχουν δουλέψει θεωρούν ότι όλα είναι δύσκολα και ζητούν επιπλέον χρήματα.

  • 15 Απριλίου 2011, 15:40 | Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος και Πρόδρομος Παπαβασιλείου

    «Η καρδιά του εκπαιδευτικού συστήματος είναι η σχολική μονάδα και πρέπει να την προστατεύσουμε από την αιμορραγία.
    Όμως αιμορραγεί κάθε φορά που ένας μαθητής παθαίνει ατύχημα.»

    Μια πρόταση για την αντιμετώπιση των ατυχημάτων στην σχολική μονάδα.
    ——————————————————————-

    Κάθε ατύχημα, εργατικό, οδικό, ηλικιωμένου, παιδιού, απροσεξίας μικρό ή μεγάλο προκαλεί ψυχικό και οικονομικό κόστος στον παθόντα, στους οικείους του και στην κοινωνία.
    Όλα τα κράτη σχεδιάζουν πολιτικές, νομοθετούν, αποζημιώνουν, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, δημιουργούν ελεγκτικούς μηχανισμούς επιβάλλουν πρόστιμα για να μπορέσουν να περιορίσουν τα ατυχήματα. Όλες αυτές οι ενέργειες, αν και είναι δαπανηρές είναι απαραίτητες διότι το κόστος των ατυχημάτων, αν μείνουν αυτά ανεξέλεγκτα, είναι πολλές φορές μεγαλύτερο.
    Τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας χαρακτηρίζονται από αστάθεια και όταν τα μέτρα χαλαρώσουν τα ατυχήματα πάλι αυξάνουν. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στην χώρα μας που δεν χαρακτηρίζεται από σταθερή προσήλωση σε συγκεκριμένο στόχο.
    Η μόνη διέξοδος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο της επούλωσης είναι να αναπτυχθεί νοοτροπία πρόληψης ατυχημάτων από την παιδική ηλικία που θα οδηγήσει με την ενηλικίωση του ατόμου σε συμπεριφορά που θα προστατεύει το ίδιο το άτομο από το ατύχημα αλλά και τον στενότερο και ευρύτερο κοινωνικό του περίγυρο. Το όφελος που θα προκύψει για την κοινωνία μας και για την χώρα μας ειδικότερα θα είναι ασύλληπτα μεγάλο.
    Η ηλικία στην Α΄βάθμια και Β΄ βάθμια εκπαίδευση είναι η καταλληλότερη για να αρχίσει να καλλιεργείται η νοοτροπία ασφάλειας. Την διαπίστωση αυτή την κάναμε τα τελευταία χρόνια δουλεύοντας στα προγράμματα της ΦΑΟΣ (www.faos.org.gr), μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που ιδρύσαμε πριν 10 χρόνια στην Πάτρα, με στόχο την πρόληψη των ατυχημάτων στα σχολεία
    Έχοντας αυτήν την εμπειρία προτείνουμε στην υπό διαβούλευση πρόταση για την νέα διοικητική δομή της εκπαίδευσης με τίτλο: «Πρώτα ο Μαθητής» – «Πρώτα η Σχολική Μονάδα» Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο, να καθορισθεί η ασφάλεια στα σχολεία ως κύριο καθήκον όλων των εμπλεκομένων και κυρίως του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης και του Διευθυντή στης Σχολικής Μονάδας. Επίσης να αποτελεί κύριο κριτήριο αξιολόγησης για όλα τα στελέχη της εκπαίδευσης και τους εκπαιδευτικούς η ασφαλής συμπεριφορά αλλά και η διάδοση της ασφάλειας ως τρόπου και συμπεριφοράς ζωής.
    Είμαστε στην διάθεση σας να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια με κάθε τρόπο, πρωτίστως να συμβάλλουμε με τον εντοπισμό ειδικευμένων στο θέμα αυτό εκπαιδευτών του εξωτερικού για την αντίστοιχη εκπαίδευση των δικών μας (Ελλήνων) εκπαιδευτών.

    Θόδωρος Παπαλεξόπουλος

    Πρόδρομος Παπαβασιλείου

  • 15 Απριλίου 2011, 15:31 | Νίκος Βαρέλης

    Ο διευθυντής πρέπει να είναι συνεργάτης,παιδαγωγός, οραματιστής, οργανωτικός, προγραμματιστής,ενημερωμένος για τη δουλειά του,έμπειρος και με μεράκι γι’αυτό που κάνει.Καλά τα μεταπτυχιακά και τα ντοκτορά αλλά δεν αρκούν! Ο καθένας κρίνεται στη πράξη και όχι στα χαρτιά μόνον. Επιβάλλεταιη αξιολόγηση του διευθυντή εσωτερική (δάσκαλοι-μαθητές)και εξωτερική (κοινωνία-διοίκηση)και μάλιστα κάθε χρόνο και όχι στη τετραετία, για να υπάρχει πλήρης φάκελος όταν επανακρίνεται για την ίδια θέση. Πρέπει να αμείβεται καλά γιατί δουλεύει πολλαπλάσιο χρόνο από τους απλούς εκπαιδευτικούς.Δεν μπορεί να εκλέγεται από το σύλλογο, πρώτον γιατί τα νέα μέλη του συλλόγου σε κάθε σχολείο,που συνήθως είναι τα περισσότερα, δεν τον γνωρίζουν και δεύτερο γιατί τέτοιες ψηφοφορίες προκαλούν αρνητικές παρενέργειες μέσα στους συλλόγους.Επειδή συνάμα πρέπει να ¨ηγείται¨χωρίς αυταρχισμούς και να επιβάλλεται σε δύσκολες καταστάσεις πρέπει να έχει και τα προσόντα και τις θεσμικές δυνατότητες να το κάνει. Αφού αξιολογείται πρώτος να μπορεί να αξιολογεί και τους συνεργάτες του για την εργασιακή τους και ΟΧΙ επιστημονική απόδοση.Η πρώτη επιλογή για διευθυντική θέση,εκτός από τα τυπικά προσόντα και το βιογραφικό, να συνοδεύεται από τεστ δεξιοτήτων για τα καθήκοντα του δ/ντή και η συνέντευξη στα συμβούλια επιλογής να γίνεται με τους αιρετούς ως παρατητρητές και όχι αξιολογητές.

  • 15 Απριλίου 2011, 15:24 | Mar D

    Δυστυχώς, φαίνεται ότι ο Διευθυντής σχολικής μονάδας θα επιβαρυνθεί και με διοικητικό έργο μετά την κατάργηση των Γραφείων Εκπαίδευσης (π.χ. ηλεκτρονική ενημέρωση των ατομικών υπηρεσιακών φακέλων των εκπαιδευτικών, χωρίς να υπάρχει η κατάλληλη υποδομή και το αντίστοιχο γραμματειακό προσωπικό. Λόγω του καθαρά γραφειοκρατικού αυτού βάρους, δε θα έχει τον αναγαίο διαθέσιμο χρόνο για την εκτέλεση των ουσιαστικών διευθυντικών καθηκόντων του για την καλύτερη δυνατή λειτουργία της σχολικής μονάδας.

  • 15 Απριλίου 2011, 09:53 | Μιχαήλ Εξάγγελος

    Καταργείται μ’ αυτόν τον τρόπο μια θεμελιώδης κατάκτηση της Δημοκρατίας: να είναι ο Δ/ντής primus inter pares στον Σύλλογο των Καθηγητών. Δεν θέλουμε τον Δ/ντή manager αλλά πρώτιστα Εκπαιδευτικό, Παιδαγωγό (όπως και κάθε Καθηγητή εξ άλλου), και όχι εντεταλμένο διαχειριστή της Κεντρικής (ή Τοπικής) Διοίκησης. Πρέπει λοιπόν να εκλέγεται από τον Σύλλογο, ο οποίος θα φέρει και την ευθύνη και θα υφίσταται τις επιπτώσεις των επιλογών του. Αυτό θα σήμαινε πραγματική ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ. Μιλάμε γι’ αυτό λοιπόν ή για το «Σχολείο της Αγοράς» (όπως κάποιοι το αποκαλούν) που θα είναι εναρμονισμένο με τις απαιτήσεις των «χορηγών»;

  • 15 Απριλίου 2011, 03:19 | Φωτεινή Μπαλή

    Αυτονομία και Διευθυντής ως Ηγέτης/εμψυχωτής, υποστηρικτής :
    Οι διεθυντές που είχα την ευκαιρία να συνεργασθώ στη διάρκεια της υπηρεσίας μου είχαν πάνω κάτω τα ίδια προσόντα και σχεδόν πανομοιότυπη συμπεριφορά με αποτέλεσμα το σχολείο να λειτουργεί με εκείνα τα προβλήματα αλλά και εκείνες τις χαρές που βλέπουμε καμμιά φορά στο cinema[δεκαετία 60].Για να μη μακρυγορώ εάν για κάποιο λόγο έπρεπε να λείψει, το σχολείο εξακολουθούσε να λειτουργεί,λές και μια αόρατη μηχανή έβαζε τον καθένα στη θέση του.Λές και ο καθένας/μία ήξερε τη δουλειά του.
    Με τη νέα εποχή που έρχεται φαντάζοντας αδιόρατη και τρομακτική σε όλους μας και ειδικά τώρα με το Δ.Ν.Τ κ.λ.π θυμηθήκαμε να ψάξουμε για ήρωες που θα μας οδηγήσουν έξω από αυτό το τούνελ και ζητάμε ο διευθυντής να είναι ηγέτης κ.λ.π.Ν’ανοίξει το σχολείο στη τοπική κοινωνία και να το αναδείξει ως κέντρο δια βίου εκπαίδευσης για όλους ,ως κέντρο πολιτισμού και ψυχαγωγίας που θα τέρπει τις ψυχές και αθλητικών εκδηλώσεων. Ωραία!
    Πρίν τριάντα χρόνια, που υπήρχε ευμάρεια στην πατρίδα μας και τότε έπρεπε να είχαμε κάνει την Επανάσταση και στην Εκπαίδευση ,απλά ζητούνταν Διεθυντές με συγκεκριμένα προσόντα ,χρόνια υπηρεσίας κ.λπ.
    Αρκετοί από αυτούς/ές κατάφεραν να κάνουν ήδη από τότε όλα αυτά και μάλιστα να έξασφαλίζουν και ποσοτά αυτονομίας από τη κεντρική διοίκηση ,διότι είχαν το σύλλογο γονέων ή το τοπικές αρχές με το μέρος τους.Η επιλογή τους γινότανε μέσα από την ίδια την εκπαιδευτική κοινότητα και συνήθως αναδεικνύονταν εκείνοι που είχαν
    καλές σχέσεις με τη τοπική διοίκηση, ή πρόσκεινταν στο κυβερνών κάθε φορά κόμμα,ή ήτανε γνωστοί τοπικά λόγω κάποιου ισχυρού μέλους της οικογένειάς τους, ή ακόμα και μερικοί γιατί είχανε δουλέψει σκληρά για την επαγγελματική τους ανάπτυξη.Όπως και νάχει τα σχολεία λειτουργούσαν ,γιατί εκ των πραγμάτων η δουλειά είναι συνολική και ακόμα γιατί εάν σε μιά ομάδα 20 ατόμων, ιδίου γνωστικού φορτίου, δουλεύουν ΄σωστά οι μισοί με ένα μέτριο συντονιστή το έργο βγαίνει.
    Το ερώτημα που θέτω είναι σήμερα είναι πρώτιστη ανάγκη για την εκπαίδευση ο ενισχυμένος ρόλος του Δ/ντή?
    Από τη μεριά μου θα απαντούσα, η ενεργοποίηση της ίδια της κοινωνίας που μέλη της είναι οι γονείς/κηδεμόνες, οι πνευματικοί μας άνθρωποι ,οι πλούσιοι αυτού του τόπου ,αυτοί που κρατούν στα χέρια τους το παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας ,θα πρέπει πρώτοι να βγούν δημόσια και να διακηρύξουν την Εκπαίδευση ως πρωταρχική υπόθεση της Ελλάδας σήμερα.και να το δείξουν έμπρακτα από τη δική τους μεριά ο καθένας.
    Τώρα όσον αφορά τους Δ/ντές, που οσονούπω θα προσκαλεσθούν για να υπηρετήσουν το θεσμό ,θα ήθελα έτσι επαναστατικά να μή δεχθούν το επίδομα θέσης αφού η θέση αυτή θα είναι θέση τιμής ,’οπως αρμόζει σ’ένα Ηγέτη ,εμψυχωτή της εκπαιδευτικής κοινωνίας.
    1.Η επιλογή να γίνει με ανοικτή διαδικασία από επιτροπή με μέλη από επιστημονικούς,παραγωγικούς, πολιτιστικούς φορείς, εκπρόσωπο της τοπικής κοινωνίας και διευθυντή εκπαίδευσης, ώστε η τελική επιλογή να είναι αποτέλεσμα συνεργασίας αλλά και δέσμευσης στη αναγκαία αλληλουποστήριξη του έργου ‘Πρώτα οι Νέοι ‘.[Ποσοστό επιτυχίας 70% στη 1η διετία, δική μου εκτίμηση]
    2.Ειδάλλως ας μείνουμε στη παλιά συνταγή [ποσοστό επιτυχίας 6ο% -δική μου εκτίμηση] ή
    3.Εναλλακτικά ,επειδή είναι μεταβατική περίοδος, σύμφωνα με τα κείμενά σας, να αναδειχθεί μέσα από τα ίδια τα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων /Κηδεμόνων, όπου για την επιτυχία της επιλογής θα είναι αυτοί και μόνο.
    {ποσοστό επιτυχίας στη 1η διετία 40%, δική μου εκτίμηση για τις περιοχές χαμηλών εισοδημάτων κατάτι μεγαλύτερο στις περιοχές υψηλότερων]

  • 14 Απριλίου 2011, 23:12 | NIKOS

    Νομιζω οτι το προβλημα ειναικατ αρχην πως θα επιλεγονται οι Διευθυντες και μετα τι «εξουσιες» θα εχουν.Για να μπορουν να κανου την δουλεια θα πρεπειν να συντασεται λιστα με του υποψηφιους διευθυντες απο τον Συλλογο διδασκοντων (οπως ισχυει σημερα για την επιλογη Υποδιευθυντων) και στην περιπτωση μοναδικης υποψηφιοτητας να υπαρχει επισης καταγραφη των θετικων και αρνητικων ψηφων.
    Την επιλογη να την κανει οχι το ΠΥΣΠΕ ,η ΠΥΣΔΕ του Νομου αλλα ενα συμβουλιο με εκπροσωπους απο αλλο Νομο με βοηθεια ακομη και εξωτερικων συμβουλων εαν το θελετε…Οι διασυνδεσεις ,οι γνωριμιες ,οι πολυετιες και τα απιθανα μεταπτυχιακα μας οδηγησαν στην σημερινη κατασταση την οποια θελουμε να αλλαξουμε.Οσοι θελουν τον Διευθυντη Ηγετη ,λυπουμαι αλλα πλανωνται πλανην… Εμψυχωτης χρειάζεται,Ανθρωπος που υποκινει(motivate), και γενοτερα αυτο που ονομαζουμε διοικητικα χαρισματα -ικανοτητες κατα αλλους.(Συγνωμη που κατηργησα τους τονους).

    Νικος

Σχόλια 1 2 3 4