Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωνάθαν Λίβινγκστον' | 8 Απριλίου 2011, 09:37

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Πετάμε το κουβάρι με το νήμα στη γάτα και αυτή αρχίζει να παίζει μαζί του, προσπαθώντας να το ξετυλίξει... Τσιμπήσαμε και εμείς αυτά που μας πέταξε το Υπουργείο και προσπαθούμε να βρούμε την άκρη του νήματος που είναι κρυμμένη (;) στις πτυχές των αναδιαρθρώσεων του μεταφορντισμού. Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας: Διευθυντής ως υπηρεσιακός και επιστημονικός προϊστάμενος, με δυνατότητα κρίσης, αξιολόγησης, σχεδιασμού, υλοποίησης,..... Προφανώς μιλάμε για θέση εξουσίας. Η εξουσία έχει δυο προαπαιτούμενα: α) να μπορείς να τη διαχειριστείς (ικανότητα) και β)αμοιβή ανάλογα των προσόντων και του εύρους της εργασίας σου. Εδώ έχουμε καταφέρει μια μάλλον παγκόσμια πρωτοτυπία. Έχουμε διευθυντές (γραφείων- διευθύνσεων) καθώς και επιστημονικούς προϊσταμένους (Σχ. Σύμβουλοι)που προΐστανται 200, 300 ή ακόμα και 1000+ υπαλλήλων (π.χ. ένας διευθυντής διεύθυνσης) και αμοίβονται ελάχιστα πάνω από αυτούς. Μεγιστοποιώντας την ευθύνη χωρίς ανάλογη μεγιστοποίηση του κινήτρου τι μπορείς να περιμένεις; Πάλι θα τρέξουν αυτοί που μπορούν να ελίσσονται στα νήματα της διαπλοκής. Δεν μπορεί να έχεις ένα διευθυντή γραφείου π.χ. με 200+ εκπαιδευτικούς στην ευθύνη του που να αμοίβεται 50€ ακαθάριστα περισσότερα από ένα διευθυντή 4/θ δημοτικού με 3 άλλους δασκάλους και 50 παιδιά. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν πάει να εκτεθεί σε μια θέση που ούτε ιδιαίτερες αρμοδιότητες έχει ούτε κανένα κίνητρο (επαγγελματικής ή οικονομικής φύσης). Διάβασα πιο πάνω μια πολύ ωραία παρομοίωση: Ο διευθυντής δεν είναι ούτε μπαμπούλας ούτε Βέγγος να τρέχει για όλα μόνος του. Συμφωνώ απόλυτα. Ας κρατήσουμε παράλληλα το "Ουκ εστι πύργος ουδέ ναυς έρημος ανδρών μη ξυνοικούντων έσω" (Οιδίπους Τύραννος). Η αξία του οποιουδήποτε διευθυντή θα είναι όση και η δυναμική που θα προκύψει από τη σχέση του με το σύλλογο διδασκόντων. Η σχέση αυτή είναι δυναμική (πολλαπλασιαστική) και όχι αθροιστική. Πρόκειται λοιπόν για το γινόμενο Σύλλ Διδασκόντων x Διευθυντής =..... Αν κάποιος από τους όρους τείνει προς το μηδέν τότε το σύνολο τείνει προς το μηδέν. Τώρα μηδενίζοντας τις ευθύνες του συλλόγου διδασκόντων στο επίπεδο των προτάσεων... τι μπορούμε να περιμένουμε; Ένα σύλλογο που παθητικά θα περιμένεις τις πρωτοβουλίες του διευθυντή για να τις υλοποιήσει ή για να αντιταχτεί σε αυτές; Και δυο τελευταία. Θέλουν το διευθυντή εκτός από υπηρεσιακό να είναι και επιστημονικός προϊστάμενος (ως προς τη εκπαιδευτική διάσταση της λειτουργίας του σχολείου) και την ίδια στιγμή τον βγάζουν από την τάξη. Δηλαδή αν το αποκόψουμε πλήρως από το εκπαιδευτικό περιβάλλον, την επαφή με τα μαθήματα και κυρίως τους μαθητές, τι μπορούμε να περιμένουμε; Η αύξηση των ανατιθέμενων καθηκόντων μπορεί να γίνει με παράλληλη στήριξη του σχολείου για γραμματειακές εργασίες από το πλεονάζον ωράριο κάποιων εκπαιδευτικών ή ακόμα καλύτερα από την πρόσληψη (εδώ γελάμε... δεν μας αφήνει το 5:1 )διοκητικού στα μεγάλα σχολεία. Και το τελευταίο. Αν η υποχρηματοδότηση κάνει το διευθυντή γυρολόγο ζητιάνο για να μαζέψει χρήματα (να δούμε ποιους θα βρουν να το κάνουν με αυτές τις συνθήκες) τότε για ποια αναβάθμιση μιλάμε....;