• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία' | 8 Απριλίου 2011, 13:14

    Οι μαθητές είναι οι τελικοί κριτές και αποδέκτες κάθε αλλαγής. Ο διευθυντής οφείλει να "ακούει". Όπως άλλωστε οφείλει και το Υπουργείο να "ακούει". Μας λείπουν τα αυτιά, μας λείπουν οι φωνές, έχουμε μόνο διαδικασίες. Ας βρούμε μια διαδικασία και του να "ακούμε". Πολλές 'παρεξηγήσεις' προφανώς θα λύνονταν έτσι. Για παράδειγμα, μια εναλλακτική στο συγκεντρωτισμό της εξουσίας και της ευθύνης -με ό,τι αυτό συνεπάγεται όπως όλοι γνωρίζουμε, θα μπορούσα να προτείνω υποχρεωτικά -αλλά χωρίς προεγκατεστημένη ιεραρχία για τη λήψη συλλογικών αποφάσεων, να καταγράφονται διαρκώς οι ανάγκες και οι ελλείψεις που επισημαίνουν οι μαθητές και να τίθεται κάθε ζήτημα προς ανοιχτό διάλογο με τους μαθητές ανώνυμα και εμπιστευτικά (π.χ. διαθέσιμες ξένες γλώσσες, επιπλέον μαθήματα σε τομείς γνώσης ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, ελεύθερη επιλογή μαθημάτων ανά δίωρο, κλπ), καθώς και να υπάρχει πρόβλεψη ώστε κάθε πρόταση να λαμβάνεται υπόψη και να εξετάζεται από αρμόδια τμήματα, ώστε να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις και κατά περίπτωση να δίνονται γραπτές υπεύθυνες απαντήσεις. Με άλλα λόγια, να βρεθεί τρόπος ώστε να ακούγεται ελεύθερα και με ορθό τρόπο η άποψη του κάθε μαθητή σε ένα ασφαλές περιβάλλον τακτικής έκφρασής του, με σεβασμό εξίσου και στο να μη θέλει να εκφράσει άποψη. Το ίδιο μπορεί να φανεί βοηθητικό και για τα σημαντικά πρόσωπα του περιβάλλοντος του μαθητή, αλλά και για της επικοινωνία Υπουργείου και Διευθυντών. Έτσι το 'σχολείο' πρακτικά θα μπορούσε να έρθει κοντά στην πραγματικότητα των μαθητών και να φύγει από την σύγχρονη τυπολατρεία και την θεωρητική αγκύλωση. Εφόσον 'κονταίνει' η απόσταση Υπουργείου και Σχολικών Μονάδων, ας γίνει αυτό εφαλτήριο για ουσιαστικότερες επενδύσεις στην Παιδεία και την Διαλογική επικοινωνία. Σας ευχαριστώ.