• Σχόλιο του χρήστη 'Μανουσάκης Ιωάννης' | 10 Απριλίου 2011, 14:54

    Αφού έκανα μια ανάγνωση των αναρτήσεων θα προσθέσω και εγώ τις παρατηρήσεις που αφορούν ΓραΣΕΠ και ΚΕΣΥΠ. Είναι γνωστό ότι αυτές οι δομές ως σκοπό, μεταξύ άλλων, έχουν να βοηθήσουν τα παιδιά να επιλέξουν μια σχολή-επάγγελμα που θα τα αντιπροσωπεύει και ως αυριανοί εργαζόμενοι τουλάχιστον θα μπορούν να παράγουν έργο σε ένα εργασιακό περιβάλλον που θα είναι προσωπική τους επιλογή και όχι αποκύημα προσδοκιών γονέων, εκπαιδευτικών, φίλων-γνωστών, ΜΜΕ και γενικότερα του συστήματος. Με απορία παρακολουθώ την προσπάθεια υποβάθμισης από την πολιτεία αυτής της υποστηρικτικής διαδικασίας που παρέχεται από τις δομές που προανέφερα και προσπαθώντας να βρω τα ουσιαστικά κίνητρα της, εκθέτω κάποιες σκέψεις μου. Να ξεκαθαρίσω ότι η εξοικονόμηση εκπαιδευτικών που θα προκύψει από τη συρρίκνωση ή και αναστολή λειτουργίας αυτών των δομών είναι γελοία, οπότε ως κίνητρο το απορρίπτω. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το ενδιαφέρον της πολιτείας για την παιδεία, τουλάχιστον όσο μπορώ να θυμάμαι, δεν κινείται με άξονα το να προάγει πολίτες με κριτική σκέψη διότι αυτό θα τους αφύπνιζε και θα μπορούσαν να αμφισβητούν, δείχνοντας εμπράκτως (με την ψήφο τους) τη δυσαρέσκεια τους. Αυτό που τίθεται υπό συζήτηση λοιπόν είναι ποιος είναι ο ουσιαστικός λόγος που οδηγεί την πολιτεία να αδιαφορεί στο να έχει εργαζόμενους που, αν μη τι άλλο να μη δυσανασχετούν στη δουλειά τους και τελικά να μην παράγουν το έργο για το οποίο πληρώνονται. Η προηγούμενη κυβέρνηση μείωσε τις ώρες που οι εργαζόμενοι στα ΓραΣΕΠ παρείχαν συμβουλευτική υποστήριξη στις μισές. Τώρα η τωρινή κυβέρνηση σκέφτεται να τις διακόψει τελείως. Ποιους εξυπηρετεί αυτό; Ίσως να μην είναι τυχαίο το ότι τα τελευταία 3-4 χρόνια εμφανίστηκαν αρκετά ιδιωτικά κέντρα συμβουλευτικής που με το σχετικό κόστος παρείχαν στην ίδια συμβουλευτική υποστήριξη που παρέχουν δωρεάν αυτή τη στιγμή τα ΓραΣΕΠ και ΚΕΣΥΠ. Με δεδομένο το ότι αρκετές σχολικές μονάδες έχουν δομές ΓραΣΕΠ, αυτό ουσιαστικά λειτουργεί ανασταλτικά στη λειτουργία των ιδιωτικών σταθμών. Έτσι μια πιθανή κατάργησή τους θα άφηνε το πεδίο ελεύθερο. Προσωπικά δεν είμαι κατά της λειτουργίας των ιδιωτικών συμβουλευτικών σταθμών. Εργαζόμενοι είναι και αυτοί, και φυσικά έχουν το δικαίωμα να λειτουργούν παράλληλα. Αυτό όμως που θεωρώ απαράδεκτο από την πολιτεία είναι, καταργώντας την δωρεάν συμβουλευτική υποστήριξη που έχουν οι μαθητές μέσα στο δεύτερο σπίτι τους (το σχολείο) να τους οδηγεί έξω, χρεώνοντας τους γονείς με το σχετικό κόστος. Είναι σαν να έκλεινε τα δημόσια σχολεία και αναγκαστικά να έστελνε τα παιδιά στα ιδιωτικά. Οικονομικά λοιπόν θεωρώ ότι είναι τα συμφέροντα και μάλιστα εις βάρος των γονιών, όσοι βέβαια από αυτούς κρίνουν ότι ο στόχος των παιδιών τους δεν είναι μόνο να μαζέψουν όσα περισσότερα μόρια μπορούν και να περάσουν σε "κάποια" σχολή, αλλά να γνωρίζουν πως θα τα αξιοποιήσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μανουσάκης Ιωάννης