Αρχική Νέα Διοίκηση για το Νέο Σχολείο2. Ποια είναι η άποψή σας για την προτεινόμενη διοικητική αναδιάρθρωση και τον περιορισμό των επιπέδων διοίκησης;Σχόλιο του χρήστη Γιώργος | 10 Απριλίου 2011, 17:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος' | 10 Απριλίου 2011, 17:23

    Ύστερα από 35 χρόνια στην έδρα (φιλόλογος) νιώθω να μην έχω το κουράγιο κάτι να πω για όσα σχεδιάζονται. Ο λόγος είναι ότι και τώρα, όπως πολλές φορές σ' αυτά τα 35 χρόνια, παρουσιάζονται (και θα θεσμοθετηθούν) σκέψεις και προτάσεις που δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματα της εκπαίδευσης. Παχιά λόγια, κενά εν πολλοίς περιεχομένου (αυτό το "πρώτα ο μαθητής" ποια σημασία άραγε έχει; Καταγγέλλει πως μέχρι τώρα η ελληνική πολιτεία δεν είχε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντός της τον μαθητή; Αν ναι, πρέπει όλοι οι μέχρι τώρα διατελέσαντες υπουργοί να εξαφανιστούν από προσώπου γης ως ολετήρες της νέας γενιάς. Αυτό το ίδιο σύνθημα σε τι άραγε διαφέρει από το στομφώδες "όλα είναι θέμα παιδείας" που μέχρι προ τινος κοσμούσε το λογότυπο του υπουργείου;). Ας είναι... Δυο μόνο πράγματα θα πω. 1) Το σχολείο πρέπει να έχει διευθυντή που θα ασχολείται μόνο με τα παιδιά. Ο διευθυντής δεν είναι για να τρέχει πότε στην εφορία, πότε στο ΙΚΑ, πότε για να βρει εργάτες για τις ζημιές του διδακτηρίου. Ο διευθυντής δεν έχει τη θέση αυτή για να αναλαμβάνει το έργο του μαραγκού ή του υδραυλικού ή του κλειδαρά. Αυτά όλα είναι υπόθεση άλλων ανθρώπων! Σε κάθε σχολείο λοιπόν πρέπει να υπάρχει ο διευθυντής που θα ασχολείται αποκλειστικά με την παιδαγωγία των μαθητών και ένας δεύτερος "διευθυντής" με έργο τη διεκπεραίωση των θεμάτων που δε σχετίζονται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την παιδαγωγική αποστολή του σχολείου. Εννοείται ότι τα ίδια ισχύουν και για το λοιπό εκπαιδευτικό προσωπικό που στελεχώνει το σχολείο. 2)Τουλάχιστον για το Γυμνάσιο, όπου ουσιαστικά η βαθμολογία είναι για τους τύπους και όχι για την ουσία, θα ήταν ευλογία το να αποσυνδεθεί ο βαθμός από την προαγωγή και την απόλυση. Αποτελεί όνειδος για έναν εκπαιδευτικό το να προάγει μαθητές οι οποίοι δεν έχουν αποκτήσει ακόμη και στοιχειώδεις γνώσεις. Αναγκάζεται όμως να το κάνει, με βάρος στη συνείδησή του, επειδή ουσιαστικά αυτό του υποδεικνύει η πολιτεία. Η εντιμότητα επιβάλλει να παίρνει ο μαθητής τη βαθμολογία που αντιστοιχεί στο επίπεδο των γνώσεών του. Από μόνο του αυτό θα "υποχρεώσει" πολλούς να αποβάλουν την αδιαφορία και τη νωθρότητα που τώρα χωρίς συνέπειες κουβαλούν. ΤΕΛΟΣ: Αναρωτιέμαι αν θα βρεθούν εκπαιδευτικοί που θα θελήσουν να αναλάβουν το έργο του διευθυντή (και του υποδιευθυντή) έτσι όπως σχεδιάζεται να διαμορφωθεί.